حیدر ارشدی با اشاره به شصت و یکمین سال تأسیس بنیاد فرهنگی البرز، فراخوان شصت و یکمین سال جایزه البرز (نوبل ایرانی) در بخش دانش‌آموزی با هدف تقدیر از دانش‌آموزان برتر پایه‌های نهم و دوازدهم سراسر کشور در رشته‌های ریاضی فیزیک، تجربی، علوم انسانی و معارف اسلامی، فنی و حرفه‌ای و کاردانش سراسر کشور که در تابستان امسال منتشر شد، اظهار داشت: فرایند انتخاب دانش آموزان برتر جایزه البرز ۱۴۰۲ با انتشار فراخوان و ابلاغ بخشنامه وزارت آموزش و پرورش، دانش آموزان واجد شرایط از سراسر کشور، از طریق سامانه جایزه البرز به نشانی www.alborzprize.ir ثبت نام نمودند، آغاز شد.

وی گفت: با خاتمه فرایند ثبت نام، مرحله بارگذاری مدارک دانش‌آموزان واجد شرایط انجام پذیرفت و با پایان این مرحله، پالایش مستندات دریافتی و راستی‌آزمایی آن‌ها از طریق استعلام از مراجع ذیربط و همچنین، داوری و انتخاب نهایی از میان افراد واجد شرایط توسط کمیته علمی جایزه البرز انجام گرفت و با انتخاب برگزیدگان نهایی شصت و یکمین سال جایزه البرز، طی مراسمی ملی در نیمه آبان ماه سال ۱۴۰۲ از ایشان با اهدای گواهی جایزه البرز و جوایز نقدی تقدیر می‌شود.

مدیرعامل بنیاد فرهنگی البرز ادامه داد: میزان و مبلغ جایزه البرز ۱۴۰۲ در بخش دانش‌آموزی در شصت و یکمین سال این جایزه، برای هر یک از دانش‌آموزان منتخب کشوری در پایه های نهم و دوازدهم به ترتیب مبلغ ۳۰۰ و ۴۵۰ میلیون ریال جایزه نقدی است که همراه با گواهی جایزه البرز از طرف بنیاد فرهنگی البرز به ایشان اعطا می‌شود.

وی با بیان اینکه بنیاد فرهنگی البرز و جایزه دانش آموزی قشر دانش آموز در سراسر جهان، امید اصلی و آینده ساز هر کشور برای توسعه و پیشرفت درعرصه های گوناگون علمی و فرهنگی و سایر زمینه ها به شمار می رود، گفت: کشور عزیزمان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نقش و جایگاه ویژه ای برای این عزیزان در چشم انداز توسعه و پیشرفت آینده کشور قایل است.

ارشدی افزود: صرف نظر از نهادهای رسمی کشورها به عنوان متولیان اصلی زمینه‌سازی برای رشد و بالندگی دانش آموزان، در اکثر کشورهای توسعه یافته، مراکز و کانون های غیر رسمی و مردم نهادی وجود دارند که برنامه های مدون و منظمی برای تشویق دانش‌آموزان به علم آموزی و تحصیل داشته و در تحقق آرمان ها کشور خویش مشارکت دارند.

وی ادامه داد: امروز، صدها نفر از برندگان دانش‌آموزی جایزه البرز، در زمره دانشمندان و نخبگان علمی تراز اول جهان قرار داشته و منشأ خدمات ارزنده بسیاری بوده و هستند.

به گفته وی، بنیاد فرهنگی البرز مصمم است تا به طور مستمر و پیوسته در مسیر تحقق آرمان های واقف نیک اندیش خود حرکت نموده و برای ترویج علم و علم آموزی، سخت کوشی و حُسن تحصیل در قشر دانش آموز هر گونه تمهید شایسته ای را به کار بندد، بنیاد فرهنگی البرز دانش آموزی را ارج می نهد که در کنار موفقیت های درسی و تحصیلی خود، دلبسته و قدردان میهن عزیزمان، ایران اسلامی است

زنده یاد حسینعلی البرز بزرگ مردی که حتی پیکرش وقف توسعه علمی کشور کرد

مرحوم حسینعلی البرز فرزند (مرتضی البرز آشتیانی، ضیاء الدوله) از واقفین خیراندیش بود که تا آخرین نفس اموال و زندگی و حتی وجودش را وقف ارتقا علمی ایران و ایرانی کرد.

مرحوم حسینعلی البرز مؤسس بنیاد فرهنگی البرز است که به سبب تنوع اقداماتش در سال های قبل از تأسیس بنیاد و سپس تمرکز فعالیتها در این بنیاد، می‌باید با هدف معرفی الگوهای موفقی از واقفین خیراندیش، ایشان را به عنوان چهره ماندگار وقف علمی به جامعه معرفی نمود.

شادروان حسینعلی البرز درسال ۱۲۸۵ شمسی در تهران و در یک خانواده خوشنام متولد شد. در دو سالگی مادرش را از دست داد و در سن ۷ سالگی وارد مدرسه قزاقخانه که در آن زمان روس ها تأسیس کرده بودند، شد، تا آخرین نفس زندگی خود، اموال و زندگی خویش را وقف ارتقا علمی ایران و ایرانی کرد.

وی که از فارغ التحصیلان مدرسه قزاقخانه بود الزاماً می بایست به خدمت ارتش در می آمد و از آنجایی که حسینعلی البرز تمایلی به ورود در ارتش نداشت با رضایت پدر تغییر رشته داده و وارد کالج البرز شد.

در آنجا البرز با بهره مندی از هوش سرشار و استعداد بالایی که داشت خیلی زود با زبان انگلیسی آشنا شد. در کالج البرز یکی از استادان زبان انگلیسی که ریاست کالج را نیز به عهده داشت فردی بود به نام ساموئیل جردن که با سخت کوشی، رفتار مؤدبانه و گفتاری همراه با ادب و مهربانی، تأثیرات فراوانی بر زندگی البرز گذاشت به طوری که البرز در خاطرات و مثال هایش بسیار از ایشان یاد می کرد و کتابخانه دکتر جردن را نیز به یاد ایشان در دانشگاه پلی تکنیک تأسیس نمود.

مرحوم البرز در سال ۱۳۰۴ شمسی با اخذ دیپلم از کالج البرز فارغ التحصیل شده و با تسلط کامل به زبان انگلیسی به عنوان مترجم وارد وزارت مالیه (دارایی فعلی) شد. پس از مدتی به سبب بیماری برونشیت و تجویز پزشک به خوزستان منتقل گردید، اما خواسته های نامشروعی که خوانین محل در باب نحوه پرداخت مالیات داشتند، او را از خدمت در وزارت مالیه منصرف ساخت و به تهران بازگشت و پس از مدتی به عنوان منشی شعبه اول به استخدام وزارت عدلیه درآمد. فساد اداری حاکم بر مشاغل دولتی از یک سو و مشکلات معیشتی از سوی دیگر، البرز را مجبور به کناره گیری از کار دولتی کرد.

وی در اولین اقدام خود در مناقصه های مربوط به تهیه زنجیر برای محوطه جلوی اولین ساختمان بانک ملی در خیابان فردوسی شرکت و برنده شد و درآمد حاصل از آن را سرمایه فعالیت اقتصادی خود نمود. وی با کار شبانه روزی و تلاش طاقت فرسا در مدت سه سال دارای یازده نمایندگی رادیو، موتورسیکلت، دوچرخه، گرامافون، صفحه و غیره از کارخانجات اروپایی گردید.

بدین ترتیب عملاً البرز بدون ارث مادی از پدر و صرفاً با تکیه بر توان و تعهد شخصی بنیاد البرز را تاسیس کرد و ضمن معرفی خود به عنوان یکی از پنجاه کنش گر اقتصادی ۱۵۰ سال اخیر ایران، توانست سرمایه قابل توجهی رابرای خود رقم بزند.

در سال ۱۳۱۰ بنا به درخواست پدر که آرزوی ازدواج تنها پسرش را داشت با بانویی خداشناس به نام فخرالزمان فرزند محمد حسین منگنه، ازدواج کرد و حاصل این ازدواج سه فرزند دختر به نام های ودیعه، طلیعه و منیژه بود که البته آنان نیز افرادی خیّر و دارای تحصیلات عالیه در ایران و خارج کشور بودند، به طوری که بارها مرحوم البرز از فرزندان خود با افتخار یاد کرده است.

البرز در سال ۱۳۴۲ شمسی با تأسیس و وقف بنیاد فرهنگی البرز با هدف کمک به اشاعه فرهنگ کشور و تجلیل از مقام علمی دانشمندان و پژوهندگان برتر ایرانی و تشویق دانشجویان و دانش آموزان برگزیده و نوباوگان و نوجوانان با استعداد ایرانی، از طریق اعطای “جایزه بنیاد البرز” توانست روح والای خود را در انجام اقدامات خیر و ماندگار متعدد در مابقی سال های حیاتش ارضاء نماید.

اهم اقدامات او طی سال‌های ۱۳۲۴ تا سال ۱۳۴۱ بسیار متنوع و متعدد است که اهم آنها عبارتند از: اهدای یک دستگاه بیمارستان سیار مجهز به اتاق عمل و چشم پزشکی با مشارکت فرزندان به جمعیت هلال احمر فعلی؛ احداث سالن انتظار بیماران در بیمارستان امام خمینی (ره) فعلی؛ اهدای چندین دستگاه مولد تولید برق به بیمارستانها جهت جلوگیری از توقف در عمل جراحی؛ اهدای تمامی تجهیزات اتاق عمل بیمارستان امیر اعلم؛ اهدای تعدادی تخت بیمارستانی و پتو به بیمارستان امام خمینی فعلی؛ اهدای وسایل کامل جراحی فک و صورت به دانشکده پزشکی دانشگاه تهران؛ اهدای پتو به زلزله زدگان لار در استان فارس؛ کمک نقدی و اهدای لباس به بیماران و دانش آموزان بی‌بضاعت؛ ساخت و اهدای مدرسه و آب انبار در سوهانک و شادآباد تهران و غیره است.

از آنجا که اقدامات خیرخواهانه و انسان دوستانه پراکنده نمیتوانست حس نوع دوستی البرز را اقناع کند، در تاریخ ۲۷ اسفند سال ۱۳۴۲ تمام اموال خود را با تأسیس بنیاد فرهنگی البرز با سرمایه‌ای معادل سرمایه ایجاد یک بانک خصوصی در کشور وقف نمود.

با این حال می توان بعد از تأسیس بنیاد و بر حسب شرایط، اقدامات نیکی را طی سال‌های ۱۳۴۵ تا سال ۱۳۵۵ انجام داد که برخی از آنها عبارتند از: کمک به سیل زدگان پاکستان؛ کمک به گرسنگان آفریقا؛ پرداخت کمک هزینه تحصیلی به دانش آموزان ایرانی در کشور عراق؛ پرداخت هزینه ساخت کتابخانه در مدرسه البرز فعلی و دانشگاه امیرکبیر؛ بورس دو کودک خردسال از آغاز دورۀ تحصیلی متوسطه تا پایان دانشگاه و غیره نام برد.

مرحوم البرز در خاطرات خود مینویسد با مشورت اساتید دانشگاهها، حقوقدانان و سه دخترم که هرسه نفر آنان صاحب نظران در امور فرهنگی و تربیتی هستند، تصمیم گرفتم حاصل زحمات خود را وقف اشاعه فرهنگ علمی کشورم کنم و در بنیادی متمرکز سازم.

مرحوم البرز این اقدام ماندگار مبنی بر تأسیس بنیاد فرهنگی البرز را از طریق وقف تمام اموال خود محقق نمود به طوری که او حتی خانه شخصی خود را نیز فروخت و مبلغ آن را به مجموع دارایی های بنیاد داد و در یکی از اتاق های هتل ایرانشهر زندگی کرد. نکته قابل توجه اینکه این هتل، ارث او به دخترانش در قالب جایزه بنیاد البرز بود که البته دختران نیز که پرورش یافته مکتب همان انسان نیک سرشت بودند، به تبعیت از نیت و راه پدر، این هتل را به بنیاد اهداء نموده بودند.

مرحوم البرز علی رغم بیماری و منع پزشکان از هرگونه فعالیت، طی ۱۵ سال مسئولیت مدیرعاملی بنیاد را با اشتیاق به عهده گرفت و در عین حال، مادام العمر خود را از دریافت هرگونه حقوق و پاداش و مزایا بابت مدیریت در بنیاد محروم کرد و به عبارتی، علاوه بر وقف تمامی اموال خود، وجود خود را نیز وقف نمود و با وصیت مبنی بر واگذاری پیکر خود برای کالبد شکافی به دانشگاه علوم پزشکی تهران، حتی از وقف کالبد خود نیز غافل نشد.

مرحوم حسینعلی البرز که به دلیل درمان بیماری خود به کشور کانادا سفر کرده بود در ۲۶ مهرماه ۱۳۷۷ فوت نمود و در همانجا به خاک سپرده شد.

۵۷۵۷