همراه اول برای اولین بار از تکنیک پرتوسنجی با پهپاد برای پایش چگالی توان امواج الکترومغناطیس در نقاط صعب‌العبور استفاده کرد.

از مهم‌ترین ابزارهای مدیریت میزان پرتوگیری مردم از امواج الکترومغناطیسی موجود در هوای آزاد و گسترش آن به فضای بسته می‌توان به نظارت و پایش چگالی توان امواج ساطعه از تجهیزات مخابراتی و ایستگاه‌های پایه فرستنده و گیرنده موبایل اشاره کرد.

این فرایند می‌تواند ایمنی پرتوگیری تمام جامعه را طبق الزاماتی که اداره کل حفاظت در برابر اشعه ابلاغ کرده را در سطح ملی تضمین کند و از میزان پرتوگیری بیشتر از حدود درج شده در استاندارد ملی ایران – کد8567 که با نام پرتوگیری غیریونیزان شناخته می‌شود، نیز جلوگیری کند.

استفاده از تکنیک پرتوسنجی با پهپاد توسط همراه اول

با توجه به این‌که در تمامی نقاط به‌ویژه در ارتفاعات و مناطق صعب‌العبور امکان پایش چگالی توان امواج الکترومغناطیسی وجود ندارد و انجام آن بسیار هزینه‌بر خواهد بود، اپراتور همراه اول برای اولین بار در ایران در حوزه ارتباطات سیار با دریافت تمام مجوزهای لازم از تکنیکی به نام «سامانه‌های پرنده در پرتوسنجی سایت‌های موبایل» استفاده کرده تا علاوه بر این‌که موانع موجود را دور بزند، بتواند امنیت را برای تمام هموطنان نسبت به ایمنی تشعشعات ساطعه از تجهیزات مخابراتی تضمین کند.

همراه اول این تکنیک را در قالب پروژه‌ای عملیاتی در ساختمان شیخ بهایی شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان اجرا کرد. در این مراسم، نمایندگان همراه اول شامل شخص مسئول پروانه سازمان انرژی اتمی ایران و مسئول فیزیک بهداشت پروانه، شرکت نقش اول کیفیت، شرکت دانش بنیان افرند تجارتِ رسا مستقر در شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان نیز حضور داشتند.

همراه اول این تست و پایش را طی 6 دقیقه بر اساس استاندارد ملی ایران با عنوان «حدود پرتوگیری غیرنونیزان» به انجام رساند و مقدار متوسط مکانی-زمانی چگالی توان امواج الکترومغناطیسی ناشی از آنتن‌های منصوبه روی دکل را اندازه‌گیری کرد. مرحله میانگین مکانی به عنوان پیچیدگی اصلی این فرایند محسوب می‌شود که بر اساس دو سناریوی فنی طراحی شده انجام شد.

در سناریوی فرضی اول، درخواست پرتوسنجی مربوط به داخل ساختمانی بود که امکان ورود به آن وجود نداشت یا در محلی با دسترسی صعب‌العبور واقع شده بود. در سناریوی دوم هم درخواست پرتوسنجی در مقابل آنتن‌های دکل که در یک فاصله و ارتفاع معین از سطح زمین قرار داشتند بود که در آن حالت اندازه‌گیری باید در فاصله برابر یا بیشتر از D متر از دکل انجام می‌شد که البته مقدار D طبق فاصله ساختمان‌های مرتفع در محیط از دکل تعیین و در آن تست برابر 35 متر لحاظ می‌شود.

سرانجام پس از این‌که تجهیزات مورد نیاز در شرایط استاندارد آماده شد، از سامانه پرنده طبق سناریوهای یک و دو به کار گرفته شد و طی مدت 6 دقیقه فرایند اسکن و پایش محیط تست را به پایان رساندند. دستگاه اندازه‌گیری که روی پهپاد نصب شده بود نیز فایل‌های اندازه‌گیری شده را ذخیره و آنها را برای گزارش‌دهی مقدار میانگین و ماکزیمم نهایی نمونه‌های اندازه‌گیری شده به مرکز فرمان فرستاد.

همراه اول با موفقیت در انجام تست پایش 360 درجه ضمن این‌که توانست چالش‌های قبلی را برطرف سازد و امنیت برای مردم را تضمین کند، شرایط استفاده از این فناوری در بخشی از عملیات نگهداری دوره‌ای تجهیزات نصب شده روی دکل‌ها را نیز فراهم ساخت و مهندسان مخابراتی کشور قادر خواهند بود فناوری‌ها و برنامه‌های جدید را طبق دانش کسب شده توسعه دهند.