در روزهای اول سال جدید، به سراغ یک فیلم موزیکال و خون‌آلود از تیم برتون یعنی Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street محصول سال ۲۰۰۷ می‌رویم.

هروقت که اسم تیم برتون را می‌شنویم، به سرعت یاد فضای فانتزی و تاریک سینمای او می‌افتیم و فیلم Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street نیز از این قاعده مسثنا نیست؛ با این تفاوت که اینبار تیم برتون جهان فانتزی و تاریکش را در سبک موزیکال به مخاطباش ارائه می‌دهد.

تیم برتون را می‌توان یکی از کارگردان‌های پیشرو در ژانر فانتزی بدانیم که سبک و سیاق خاص خودش را دارد. تیم برتون در فیلم‌هایش تلخی و تاریکی را پنهان نمی‌کند و همانقدر که می‌تواند جهان را رنگارنگ نشان دهد، می‌تواند دنیایش را با تمام زشتی و پلیدی نشان دهد. به عنوان مثال می‌توان به فیلم Edward Scissorhands اشاره کرد که با وجود رنگی بودن جهان آن، بسیار تلخ بود.

تیم برتون پس از ساخت فیلم چارلی و کارخانه شکلات سازی و انیمیشن عروس مرده، در سال ۲۰۰۷ به سراغ ساخت این فیلم آمد تا بار دیگر ما را به دنیای تیره و تاریک و خاص خود ببرد. دوباره شاهد بازیگر محبوب او، جانی دپ، در نقش اصلی هستیم  تا ششمین همکاری خود را داشته باشند. هلنا بونهام کارتر از دیگر بازیگرانی است که در آن سال‌ها همکاری زیادی با تیم برتون داشت و در اکثر کارهایش حضور دارد؛ البته باید گفت که او و تیم برتون در آن سال‌ها شریک زندگی هم بودند.

قبل از صحبت درباره فیلم، شاید بهتر باشد تا کمی از خاستگاه این داستان و شخصیت بگویم. سویینی تاد درواقع یک شخصیت تخیلی است که برای اولین بار در داستان‌های Penny dreadful حضور پیدا کرد. Penny dreadful به مجموعه داستان‌های عامه‌پسندی گفته می‌شد که در قرن ۱۹ میلادی انگلیس بصورت هفتگی روی کاغذهای ارزان قیمت منتشر می‌شدند، قیمت این داستان‌ها هم در آن زمان  معمولا یک پِنی (Penny) بود و به همین خاطر این داستان‌ها میان طبقه متوسط و کارگر بسیار محبوب بودند. داستان‌ها حدودا ۸ تا ۱۰ صفحه بودند و عموما درباره ماجراهای ترسناک، جنایت‌های خونین و یا موجودات عجیب الخلقه بودند که در فضایی گاتیک (Gothic) روایت می‌شدند. سویینی تاد یا آرایشگر شیطانی خیابان فلیت، شخصیت منفی داستانی به اسم The String of Pearls بود که با کمک خانم لاوت (Lovett) دست به اعمال شرورانه می‌زد.

داستان سویینی تاد در طول سال‌ها شاهد اقتباس‌های زیادی در صحنه‌ی تئاتر بوده که یکی از اقتباس‌هاس مطرح آن، نمایشی است که در سال ۱۹۷۹ به نویسندگی استفن ساندهیم و هیو ویلر به روی صحنه رفت و توانست بسیار موفق ظاهر شود. فیلم سویینی تاد نیز درواقع الهامی از همین نمایش است و شاید به همین خاطر باشد که سبک فیلم موزیکال است. در ادامه به معرفی این فیلم می‌پردازیم.

معرفی فیلم Sweeney Todd

• عنوان فیلم: Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street
• ژانر: موزیکال – اسلشر
• سال تولید: ۲۰۰۷
• کارگردان: تیم برتون
• بازیگران: جانی دپ – هلنا بونهام کارتر – آلن ریکمن

در ابتدای فیلم سویینی تاد را می‌بینیم که سوار بر کشتی، با چشمانی پر از کینه به شهر لندن نگاه می‌کند و از زشتی و پستی مردم آن به ملوانی به اسم آنتونی می‌گوید. پس از رسیدن به خشکی او از گذشته‌ی خود می‌گوید، از زمانی که آرایشگری معروف به اسم بنجامین بارکر بود؛ او عاشقانه در کنار همسر و دخترش زندگی می‌کرد؛ اما قاضی شهر که عاشق همسر او بود، برایش پاپوش درست می‌کند و او را به زندان می‌اندازد. حالا پس از سال‌ها سویینی تاد پس از فرار از زندان به لندن برگشته اما دیگر خبری از آن آرایشگر معروف و همسری مهربان نیست و جای خودش را به مردی بی‌روح و با قلبی پر از کینه داده است.

سویینی تاد سپس به محل کار سابق خود می‌رود و متوجه می‌شود که طبقه‌ی پایین محل کار او الان متعلق به خانم لاوت می‌باشد. او وارد می‌شود و با خانم لاوت آشنا می‌شود که بدترین پای گوشت‌های شهر را می‌پزد چرا که گوشت زیادی برای مصرف ندارد و از گوشت حیوان مرده استفاده می‌کند. از خانم لاوت درباره صاحب قبلی آنجا سوال می‌پرسد و متوجه می‌شود که همسرش تا لحظه‌ی آخر به او وفادار بود تا اینکه بخاطر آزار و اذیت‌های قاضی خودکشی کرد. سپس سویینی تاد تیغ‌های نقره‌ای سابق خودش را پیدا می‌کند و برای انتقام آماده می‌شود. او برای انتقام از مردم و قاضی، صندلی آرایشگری‌اش را طوری تنظیم می‌کند که پس از بریدن گلوی مشتری‌هایش، جسدها به پایین پرت شوند تا خانم لاوت از جسد آنها پای گوشت درست کند.

در ادامه نیز متوجه می‌شویم که دختر سویینی‌تاد، جوآنا، در خانه‌ی قاضی زندانی است و قاضی به او فشار می‌آورد تا با او ازدواج کند، در همین حین آنتونی با جوآنا آشنا می‌شود و تلاش می‌کند تا او را از آنجا فراری دهد.

دیالوگ‌های فیلم بصورت آواز و موسیقی گفته می‌شوند و شاید خیال کنید که آواز خواندن شخصیت‌ها باعث شود تا فیلم ماهیتی لطیف به خود بگیرد، اما اصلا این چنین نیست. فیلم سویینی تاد با وجود اینکه موزیکال است، پر قتل و سکانس‌های خونین است. در ظاهر شاید ترکیب آواز خواندن و قتل جالب بنظر نرسد، اما سبک موزیکال و صحنه‌های خشن به نوعی جذاب از آب درآمده‌اند که تنها از دست تیم برتون برمی‌آمد؛ شاید هم جالب باشد که بدانید تیم برتون از فیلم‌های موزیکال خوشش نمی‌آید و طرفدار این سبک از فیلم‌ها نیست.

چیزی که در فیلم‌های موزیکال شاید حتی بیشتر از داستان به چشم بیاید، اکت‌ها و قدرت آواز خواندن بازیگران است. جانی دپ و هلنا بونهام کارتر به عنوان هسته اصلی بازیگری این فیلم به زیبایی در این فیلم هنرنمایی کرده‌اند. جانی دپ نشان داد که حتی در فیلم‌های موزیکال هم می‌تواند خوش بدرخشد و آن جذابیت همیشگی‌اش را به تصویر بکشد. سکانس‌های دو نفره‌ی دپ و هلنا بونهام کارتر بسیار زیبا اجرا شده و این دو در کنار هم توانسته‌اند صحنه‌های موزیکال خوب و جذابی را خلق کنند. باید به آلن ریکمن هم اشاره کرد که شخصیت قاضی را به خوبی بازی می‌کند و منفور بودن شخصیتش را منتقل کند. جانی دپ نیز برای بازی در این فیلم برنده‌ی جایزه بهترین بازیگر بخش فیلم موزیکال گلدن گلوب و نامزد بهترین بازیگر در اسکار شد.

گفته بودیم که سویینی تاد درواقع یک شخصیت منفی در داستان‌های اولیه‌اش است، شخصیت او اما در این فیلم ابعاد عمیق‌تری پیدا می‌کند و بهتر می‌توانیم با آن ارتباط برقرار کنیم. او مردی شکسته و زخم‌خورده است که زندگی‌اش با بی‌عدالتی نابود شد و منجر به تبدیل او به فردی شیطانی شده است. زندانی شدن ناعادلانه‌اش سبب شد که قلب او سرد شود و دیگر خبری از عشق در نگاهش نباشد و حتی رخسار او مانند قلبش بی‌روح شده است.

فیلم Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street با توجه به سبک متفاوتی که دارد، می‌تواند بسیار سرگرم‌کننده باشد و در عین اینکه داستانی تراژیک و تلخ را روایت می‌کند، آواز‌های گوش‌نوازی را ارائه دهد. حتی ممکن است از آن دسته افرادی باشید که علاقه چندانی به سبک موزیکال نداشته باشد، اما شاید این فیلم برای شما یک استثنا باشد و تجربه‌ای سرگرم‌کننده را برای شما به ارمغان بیاورد.

پس اگر به این سبک از فیلم‌ها علاقه دارید و می‌خواهید سفری به دل کوچه‌های سرد و تاریک بی‌رحم لندن قرن نوزدهمی داشته باشید، با دیدن این فیلم پشیمان نخواهید شد.

منبع: گیمفا