به نظر می‌رسد عنوان مورد انتظار Death Stranding 2: On the Beach بر خلاف نسخه‌ی اول تاکید بیشتری بر مبارزات دارد که می‌تواند گیم‌پلی را دستخوش تغییرات مثبتی کند.

قسمت اول Death Stranding به عنوان یکی از عجیب‌ترین و در عین حال منحصر به فردترین بازی‌های هیدئو کوجیما (Hideo Kojima) شناخته می‌شود. مفاهیم روایی و گیم‌پلی منحصر به فرد آن تقریباً به ایجاد یک سبک کاملاً جدید کمک کرده و نسخه‌ی دوم ممکن است این روند را حتی بیشتر از قبل گسترش دهد. علی‌رغم اینکه بازی دوم شباهت‌های زیادی به نسخه قبلی خود دارد، اما به نظر می‌رسد که Death Stranding 2 از یک جنبه‌ی نسبتاً مهم، خود را نسبت به نسخه‌ی اول متمایز می‌کند.

Death Stranding 1 هرگز روی مبارزات تاکیدی نداشت، اما به نظر می‌رسد Death Stranding 2 در این مورد متفاوت عمل کند. در بازی اول، به دلیل عواقب احتمالی کشتن یک نفر، مبارزات تا حد زیادی دلسردکننده به نظر می‌رسد. این امر باعث می‌شود که Death Stranding 2 تأکید بیشتری بر مبارزه داشته باشد و می‌تواند تحول‌آفرین و برگ برنده بازی باشد.

مبارزات در Death Stranding یکی از بحث‌برانگیزترین ویژگی‌های این بازی محسوب می‌شود. مواقعی وجود دارد که بازیکنان درگیر مبارزه با BTها می‌شوند و این نبردها می‌توانند بسیار سریع و جذاب باشند، اما از آن‌ها فقط برای ایجاد لحظات کوتاهی از تعلیق و تنش استفاده می‌شود. از آنجایی که بازی‌های گذشته هیدئو کوجیما اغلب حول محور مبارزات می‌چرخیدند، رویکرد صلح‌طلبانه Death Stranding در گیم‌پلی، حتی با وجود استدلال‌هایی که در پشت آن توسط داستان و دنیای بازی توجیه می‌شد، بسیار مورد بحث قرار گرفت.

تمرکز اصلی گیم‌پلی Death Stranding حول محور پیمایش و مکانیک‌های ارائه محموله‌ها است، به طوری که گاهی اوقات از این بازی به عنوان «شبیه ساز پیاده‌روی» یاد می‌شود. با وجود کاوش و پیمایش گسترده که Death Stranding به آن نیاز دارد، اما همه این‌ موارد به نام یکی از برجسته‌ترین مضامین بازی یعنی اتصال (Connect) انجام می‌شود. بازیکنان در نقش شخصیتی به نام سم قرار می‌گیرند که یک باربر است، برای شرکتی به نام BRIDGE کار می‌کند و وظیفه دارد تجهیزات را به شهرهای مختلف در آمریکای پسا آخرالزمانی برساند و آن‌ها را به یک شبکه ارتباطی به نام شبکه Chiral متصل کند. اکنون در Death Stranding 2: On the Beach به نظر می‌رسد که موضوع حول محور این باشد که آیا اتصال اقدام درستی بوده است یا خیر و احتمالاً حداقل بخشی از دلیلی است که نشان می‌دهد این بازی می‌تواند روی مبارزات تأکید بیشتری داشته باشد.

تاکید بیشتر Death Stranding 2: On the Beach بر مبارزات هنوز به طور رسمی تایید نشده است، اما می‌توان آن را تا حدود زیادی در نمایش‌های بازی مشاهده کرد. در ابتدای تریلر نمایش داده شده در State of Play، شخصیت سم پورتر را می‌بینیم که وارد اتاقی مملوء از سلاح‌های مختلف می‌شود. این موضوع تفاوت چندانی با بازی اول ندارد، زیرا بازیکنان در آن اثر به چندین سلاح مختلف نیز دسترسی داشتند. با این حال، در نسخه‌ی اول تنها چهار نوع مختلف سلاح در دسترس بود، در حالی که در بازی دوم به نظر می‌رسد دست کم بیش از دو برابر از این سلاح‌ها وجود داشته باشد. علاوه بر این، صحنه دیگری در این تریلر نشان می‌دهد که سم به سمت گروهی از NPC‌های معلق شلیک می‌کند. تشخیص اینکه این NPCها چه کسانی می‌توانند باشند دشوار است، اما صحنه‌ای که قبل از آن نمایش داده شده، ارتش کوچکی از ربات‌ها را به تصویر می‌کشد که آماده نبرد به نظر می‌رسند و NPC‌های معلق شباهت زیادی به آن ربات‌ها دارند.

این تمرکز ضمنی روی مبارزه در Death Stranding 2 می‌تواند چندین معنا داشته باشد، اما دست‌کم موضوعاتی را پیشنهاد می‌کند که حول درگیری و پیامدها متمرکز می‌شوند. سوال «آیا باید متصل می‌شدیم؟» به نظر می‌رسد پیامدهای نامطلوب را نشان بدهد. سم و دوستانش ممکن است این بار برای دفع خطرات مجبور باشند کمی بیشتر از نیروی خود استفاده کنند. بازی ۱ Death Stranding به بازیکنان امکان دسترسی به انواع سلاح‌های کشنده و غیرکشنده را می‌داد که رویکرد غیرکشنده برای مقابله با دشمنان ترجیح داده می‌شود. تاکید بر مبارزه می‌تواند به طور بالقوه نسخه‌ی دوم را به سمت یک رویکرد کشنده‌تر متمایل سازد. با این حال، همه این‌ موارد باید به صورت رسمی تایید شوند و در این مرحله صرفاً حدس و گمان هستند.