در این نوشته، به بررسی ۱۵ حقیقت جالب پیرامون کنسول پلی استیشن ۳ می‌پردازیم.

با وجود شروع سختی که این کنسول در نسل هفتم داشت، اما سفر آن به مرور زمان هیجان‌انگیز شد. پلی استیشن ۳ فقط یک کنسول بازی نبود، بلکه با انبوهی از حقایق جالب، بخش مهمی از تاریخ صنعت را شکل داد. در ادامه به بررسی ۱۵ حقیقت جالب در مورد کنسول پلی اسیتشن ۳ می‌پردازیم.

طرح اولیه شامل پورت‌های USB و HDMI بیشتری می‌شد

اولین مدل پلی استیشن ۳ به عنوان پکیجی از قابلیت‌های مختلف و پر از فایده معرفی شد. مجهز شدن به دو پورت HDMI، سه پورت Ethernet و ۶ پورت USB پلی استیشن ۳ را تبدیل به کنسولی کرده بود که گزینه‌های انتخاب زیادی را ارائه می‌داد. این مدل اولیه، یک سال قبل از عرضه رسمی به نمایش گذاشته شد، هر چند هنگامی که دوباره پلی استیشن ۳ در E3 2006 به نمایش درآمد، احتمالا به خاطر کاهش هزینه‌ها، تنها یک پورت HDMI، یک پورت Ethernet و ۴ پورت USB داشت.

عرضه پلی استیشن ۳ تقریبا یک سال به تعویق افتاد

کنسول بازی‌، شبکه پیچیده‌ای از قطعات کامپیوتری است و برای تولید انبوه چنین وسیله‌ای، فراهم بودن ریز و درشت قطعات ضروری تلقی می‌شود. پلی استیشن ۳ یک سال دیرتر از ایکس باکس ۳۶۰ عرضه شد. سونی قصد داشت این کنسول را همزمان با رقیب نسل هفتمی‌اش عرضه کند ولی این موضوع، به علت کمبود قطعه‌ای مربوط به درایو Blu-Ray، که تنها ۰.۰۵ دلار قیمت داشت، به تاخیر افتاد. در نهایت تیم سونی تصمیم گرفت این قعطه را جایگزین کند.

پلی استیشن ۳ به معنای واقعی Backwards Compatibility داشت

پلی استیشن ۳ در زمان خود بسیار پر هزینه بود. این موضوع به چند عامل مربوط است. یکی از این عوامل استفاده مستقیم از تراشه Emotion Engine پلی استیشن ۲ بود و قابلیت سازگاری با بازی‌های نسل قبلی به طور سخت‌افزاری در آن تعبیه شده بود. در مدل‌های بعدی، این تراشه از ساختار کنسول حذف شد ولی همچنان قابلیت سازگاری از نسل پیشین، تا حدی امکان‌پذیر بود. مثلا پلی استیشن ۳ اسلیم نمی‌توانست بازی‌های پلی استیشن ۲ را اجرا کند ولی با بازی‌های پلی استیشن ۱ سازگار بود.

فونت اصلی پلی استیشن ۳

فونت اصلی پلی استیشن ۳ با فونت سه‌گانه مرد عنکبوتی توبی مگوایر یکسان است. اولین فیلم سه‌گانه سم ریمی سال ۲۰۰۲ منتشر شد که تقریبا ۴ سال قبل از عرضه پلی استیشن ۳ بود. سونی حق استفاده از فونت را داشت و تصمیم گرفت به عنوان فونت اصلی پلی استیشن در آن زمان، انتخابش کند.

PS3 Online در ابتدا رایگان بود

بر کسی پوشیده نیست که پلی استیشن ۲ از لحاظ قابلیت‌های آنلاین بسیار ضعیف‌تر از ایکس باکس نسل ششم ظاهر شده بود و سونی به همین منظور تمام تلاش خود را کرد تا پلی استیشن ۳ در این زمینه کمبودی نداشته باشد. پورت اختصاصی Ethernet و بخش آنلاین بسیاری از بازی‌های فرست‌پارتی و کمپانی‌های دیگر، پلی استیشن ۳ را تبدیل به ایستگاه بازی دوست‌داران بازی‌های آنلاین کرده بود. همه این‌ها در حالی اتفاق افتاد که ایکس باکس بخش اشتراکی پولی برای سرویس Live تدارک دیده بود و پلی استیشن ۳ در مقابل، برای ارائه بخش آنلاین هیچ مبلغی را دریافت نمی‌کرد. البته این ماجرا هم قبل از این بود که سونی تصمیم گرفت تا برای بخش آنلاین و اشتراک PS Plus، مبلغی را تعیین کند.

پلی استیشن ۳ یکی از ارزان‌ترین پخش‌کننده‌های Blu-Ray بود

همانند پلی استیشن ۲، این کنسول هم یکی از ارزان‌ترین دستگاه‌هایی بود که توانایی پخش محتوای Blu-Ray را داشت. در دورانی که دستگاه‌های اختصاصی پخش‌کننده Blu-Ray قیمت‌هایی ۱۰۰۰ دلاری داشتند، سونی بر خلاف سامسونگ و توشیبا، کنسولی را عرضه کرده بود که علاوه بر قابلیت دستگاه‌های آن‌ها، به طور اختصاصی برای بازی نیز استفاده می‌شد. البته دلیل آن هم مشخص بود، سونی همیشه کنسول‌ها را با ضرر به فروش می‌رساند و هزینه‌ آن را از طریق فروش نرم‌افزارها و اشتراک‌‌ها، در بلندمدت جبران می‌کند.

پلی استیشن ۳ زیر قیمت فروخته می‌شد

حالا که صحبتش شد بد نیست از ضررهای هنگفتی که سونی از این منظر متحمل شد بگوییم. بر اساس گزارش چندین رسانه مختلف، ساخت هر مدل اولیه پلی استیشن ۳، برای سونی ۸۰۰ دلار خرج داشت که یعنی هر کنسول ۶۰۰ دلاری با ۲۰۰ دلار ضرر به فروش می‌رفت. توانایی اجرای محتوای Blu-Ray و تعبیه شدن چیپ Emotion Engine دو دلیل اصلی گران بودن ساخت این کنسول هستند. سونی نهایتا در سال ۲۰۰۹ هزینه ساخت را به میزان ۷۰ درصد کاهش داد که باعث شد از همه SKUها، حتی نوع اسلیم که ۲۹۹ دلار قیمت داشت، سود ببرد.

کار با پلی اسیشتن ۳ برای توسعه‌دهندگان راحت نبود

پردازنده چند هسته‌ای و مشهور Cell، سرعت پردازش بالایی داشت ولی استفاده از قدرت خام آن کابوس توسعه‌دهندگان بود. معماری پیچیده این پردازنده چندین هسته را شامل می‌شد که اطلاعات را از طریق کانال‌های اختصاصی منتقل می‌کردند ولی، ساخت یک سامانه‌ برای استفاده از تمام قدرتش تقریبا یک چالش مهندسی برای توسعه‌دهندگان بود. به همین دلیل، اکثر بازی‌های مولتی پلتفرم روی ایکس باکس ۳۶۰ بهتر اجرا می‌شدند. البته بعدتر، توسعه‌دهندگانی مانند Naughty Dog سر از راز این سیستم درآوردند و توانستند عملکرد پایداری را از همان پردازنده و سخت‌افزار بیرون بکشند.

کنترلرها در ابتدا فاقد موتورهای رامبل بودند

اوایل، سونی پلی استیشن ۳ را با کنترلرهای Sixaxis فاقد موتورهای رامبل عرضه کرد. عدم وجود این ویژگی به ادعای شرکت Immersion مرتبط بود. برای این شرکت، استفاده از موتورهای رامبل به معنای نقض علامت تجاری آن‌ها بود. پس از حل و فصل اختلافات قانونی، سونی کنترلر DualShock 3 را با موتورهای لرزشی معروف معرفی و عرضه کرد.

امکان تماس ویدئویی گروهی در پلی استیشن ۳ فراهم شده بود

پلی استیشن یک افزونه با نام PS Eye برای این کنسول معرفی کرد که احتمالا به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت. با این حال، از همین طریق می‌شد با دیگران تماس ویدیویی گروهی برقرار کرد. در حالی که این ویژگی برای این‌روزها مورد عجیبی نیست، ولی پلی استیشن ۳ این قابلیت را قبل از گسترش دنیای مجازی ارائه می‌داد.

امکان ادیت ویدئو در پلی استیشن ۳ وجود داشت

برخلاف تصور عموم، پلی استیشن ۳ تنها برای بازی ساخته نشده بود و چندین قابلیت عجیب دیگر هم در آن وجود داشت. برای مثال، هر کاربری می‌توانست ویدئوها را مستقیما روی کنسول ویرایش کند. اگرچه قابلیت‌های ویرایش ویدئو در این کنسول به اندازه نرم‌افزارهای حرفه‌ای مانند Premiere Pro پیشرفته نبودند، اما برای مونتاژ سریع چند کلیپ یا زمینه‌های مشابه، به خوبی عمل می‌کرد.

سرور رسانه‌ای پلی استیشن ۳

به لطف پورت Ethernet کاربران این قابلیت را داشتند که فایل‌های رسانه‌ای را از طریق سرور ریموت کنسول پلی استیشن ۳ پخش کنند. اتصال بدون سیم به این سرور نیز فراهم شده بود که انعطاف‌پذیری آن را از این منظر افزایش می‌داد.

کلیدهای میان‌بر مفید برای گرفتن اسکرین‌شات

کنترلر پلی استیشن ۳ دارای میانبری مناسب برای گرفتن اسکرین‌شات بود. با فشار دادن همزمان دکمه PS و Start، کاربران به سرعت لحظات مورد علاقه خود در بازی‌ها را ذخیره می‌کردند.

کاربرد مخفی لوگوی PS روی کنسول

لوگوی PS روی پلی استیشن ۳ زیر دیسک درایو قرار داشت. نکته جالب این بود که می‌شد جهت‌گیری آن را به طور دلخواه تغییر داد. با فشردن لگو و چرخاندن آن در حالت‌هایی که ممکن بود، به صورت افقی/عمودی قرار می‌گرفت.

شبکه پلی استیشن در سال ۲۰۱۱ برای هفته‌ها قطع شد

سونی در سال ۲۰۱۱ قربانی هک قابل توجهی از اطلاعات شد. گروهی از هکرها با موفقیت به سرورهای شرکت نفوذ کرده بودند و حساس‌ترین اطلاعات کاربران را به سرقت بردند. این هک بیش از ۷۷ میلیون حساب‌کاربری را در معرض خطر قرار داد و سونی را بر آن داشت تا اقدامات گسترده‌ای برای کاهش خسارت بیشتر انجام دهد. در نتیجه، شبکه پلی استیشن یا PSN برای هفته‌ها تعطیل بود و ضررهای مالی قابل توجهی را به سونی وارد کرد.