دیجیاتو نوشت: این دارایی‌ها توسط برخی مؤسسات و صندوق‌ها طی سالیان متمادی حفظ می‌شوند.

انسان‌ همواره در تلاش بوده فرصتی برای جاودانگی و فرار از مرگ فراهم کند. امروزه برخی ثروتمندان با فرایند انجماد (کرایونیک)، می‌کوشند برای سالیان سال زنده بمانند. از طرفی، ساختارهای قانونی ویژه‌ای موسوم به «Revival trusts» طراحی شده تا وکلا با نگهداری، حتی افزایش ثروت این افراد طی سالیان آینده، شرایط مالی مناسبی هنگام احیای مجدد آن‌ها فراهم کنند و مانع بازگشت به زندگی بدون دسترسی به منابع مالی کافی شوند. در حقیقت داوطلبان کرایونیک می‌خواهند ثروتشان را همراه خودشان به آینده ببرند.

این حوزه حقوقی اخیراً بیشتر موردتوجه قرار گرفته و روزبه‌روز درحال رشد است. «مارک هاوس»، وکیل املاک، اظهار داشته انجماد بدن به ایده‌ای عجیب‌وغریب اما شیک تبدیل شده و با اشاره به آمادگی تقریباً ۵۵۰۰ نفر برای حضور در این فرایند از انجماد حدود ۲۳۰ نفر در بنیاد Alcor Life Extension خبر داد. 

بااین‌‌حال مارک هوس و دیگران با پرسش‌های فلسفی و مهمی در این زمینه مواجه‌اند؛ مثلاً اینکه آیا پول فانی نیست؟ اگر بدن شما با سرما حفظ شود؛ یعنی مرده‌اید؟ یا اینکه احیای مغز نشانه زنده بودن شماست؟ از همه مهم‌تر آیا زمانی که احیا شدید، همان انسان قبلی خواهید بود؟ این سؤالات نشان‌دهنده ماهیت چالش‌برانگیز برنامه‌ریزی برای احیای آینده و حفظ ثروت طی قرن‌هاست.

برخی وکلا از داوطلبان خواسته‌اند تعریف خود از احیا را در توافق‌نامه قید کنند. طبق گفته او، برخی افراد احیا را دقیقاً حفظ هویتشان با تمام خاطرات می‌دانند و برخی دیگر نیز به زنده‌ماندن (حتی با پاک‌ شدن خاطرات) راضی‌اند. همین‌طور بعضی درصورت آپلود داده‌های مغزشان روی رایانه، به داشتن بدن فیزیکی بی‌تفاوت‌اند.

دسترسی به منابع مالی در آینده

«استیو لِبِل» مدیراجرایی بازنشسته و ۷۶ ساله‌ای است که پس از تحقیقات بسیار درباره شیوه‌های زندگی مجدد، فرایند کرایونیک را فرصتی رؤیایی می‌داند. لبل که نگران هزینه‌های زندگی در آینده بود، یک‌ سال پیرامون مدل‌های قابل‌اعتماد فعلی تحقیق کرد تا بهترین روش را برای دوام و احیا در آینده بیابد. حالا او قصد دارد ۱۰۰ هزار دلار را به صندوق احیا واگذار کند و بقیه دارایی‌اش را به خانواده‌ و بنیادش بسپارد. لبل امیدوار است این فرایند به‌گونه‌ای پیش برود که او منابع مالی موردنیازش برای احیا مجدد در ۲۰۰ سال آینده را در اختیار داشته باشد. همچنین امیدوار است بشر طی مدتی که منجمدشده به فناوری درمان پیری دست پیدا کند تا بعد از احیا، جوان‌تر شود.

شیوه انتقال ثروت 

فرایند Revival trust از شیوه‌های انتقال موروثی (dynasty trust) است که افراد ثروتمند از آن برای انتقال دارایی‌هایشان به نسل‌های آینده و دورزدن مالیات‌های بالای فدرال استفاده می‌کنند. اما هر دو روش با مالیات‌ بر درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری مواجهه‌اند که هزینه‌های زیادی برای متولیان دارد؛ به‌‌ همین‌ دلیل هاوس، خالق Revival trust، از موکلانش خواسته تا ۵۰۰ هزار دلار را برای پرداخت هزینه‌های جانبی و جلوگیری از ضرر مالیات کنار بگذارند. 

اما تفاوت این دو روش در اشخاص ذی‌نفع است. هاوس به‌دلیل محدودیت‌های قانونی، فقط شخص سرمایه‌گذار را در نظر می‌گیرد و آن را شخصیت حقوقی متمایزی می‌داند؛ درنتیجه فقط خود فرد می‌تواند از منابع مالی‌اش بهره‌مند شود و خانواده و اطرافیان‌ وی حقوقی در این زمینه ندارند. اما در سمت مقابل «پگی هویت»، یکی دیگر از فعالان، معتقد است دارایی‌ها در زمان با نگهداری شخص (به‌صورت منجمد) باید به اعضای خانواده مشتری یا مراکز کرایونیک پرداخت شود. در واقع این روش تضمین می‌کند حتی اگر وراث موکل در قید حیات نباشند، مبالغ به سایر ذی‌نفعان پرداخت خواهد شد. 

علاوه‌براین، چنین فرایندهایی محدودیت‌های اعمال‌شده را چالش می‌کشند؛ قوانینی که برای جلوگیری از جمع‌آوری دارایی‌های خانواده‌های ثروتمند طی چند نسل تدوین شده‌اند. برای مثال، قوانین ایالت‌ها مدت ذخیره پول را ۹۰ تا ۱۰۰ سال تعیین کرده‌اند اما حالا برخی از آن‌ها تأثیر این محدودیت‌ها را برای افزایش درآمد مالیاتی کاهش داده‌اند و به صندوق‌ها اجازه ذخیره دارایی‌ها به‌مدت ۵۰۰ الی ۱۰۰۰ سال می‌دهند.

خطرات احتمالی این ایده 

این صندوق‌‌ها مانند نظریه انجماد آینده مبهمی دارند؛ زیرا سیاست‌های تجاری طی سال‌های متمادی تغییر می‌کنند و نمی‌توان آینده را پیش‌بینی کرد؛ به‌همین‌دلیل «جورج بیروپ»، مشاور حقوقی، چنین پرونده‌هایی را رد می‌کند و می‌گوید نمی‌توان سرنوشت دارایی‌های اشخاص را طی هزار سال آینده پیش‌بینی کرد. از طرفی دولت‌های فدرال ممکن است فعالیت‌ چنین صندوق‌هایی را ممنوع کنند؛ چراکه معلوم نیست این نهادها و متولیان آن‌ها هنگام احیای فرد اصلاً وجود داشته باشند. 

از طرفی مالکان مراکز کرایونیک با چالش‌های حقوقی جدیدی روبه‌رو هستند. یکی از این چالش‌ها حکم دادگاه عالی آلاباما است که جنین‌های منجمدشده را براساس قانون کودک به‌ حساب می‌آورد و باید فناوری‌های پزشکی مرتبط با آن‌ها برای آینده لحاظ شود. موضوع مهم دیگر برنامه‌ریزی برای مدیران آینده صندوق‌هاست. هاوس در بنیاد Alcor درحال تدارک کمیته‌های محافظی است که اعضای جدیدی را دوره‌ای انتخاب می‌کنند. همچنین زمانی که مدیر اصلی از دنیا برود، این کمیته مسئولیت‌های مربوطه را برعهده خواهد گرفت.

اما «ویکتوریا هانمن»، استاد دانشگاه کریتون، از زاویه دیگری به قضیه نگاه می‌کند. طبق گفته وی، باید مشخص شود که اگر دانشمندان در فرایند انجماد و احیای مجدد شکست خوردند، چه دستورالعملی خواهیم داشت. ظاهراً در چنین مواردی، دادگاه برای تعیین سرنوشت دارایی ذخیره‌شده آن شخص وارد عمل می‌شود و ممکن است تصمیماتی مانند اهدای آن به مؤسسه خیریه بگیرد. 

جمع‌بندی

اوایل ماه میلادی جاری، شرکت Cradle Healthcare به مدیریت «لورا دمینگ»، سرمایه‌گذار حوزه بیوتکنولوژی، با سرمایه ۴۸ میلیون دلاری وارد صنعت کرایونیک شد و نسبت به توسعه فناوری گرمایش در احیای (در زمان اتمام دوره انجماد) تعهد داد. 

پیشرفت علم‌ و فناوری، جاه‌طلبی بشر را برای توسعه فناوری‌ها و فرار از مرگ بیشتر کرده و خیلی‌‌ها فرایند انجماد را راهی برای دوام بشر می‌بینند. همین‌طور مدیران بلندپروازی مانند «جف بزوس»، «سم آلتمن»، «لری الیسون» و «لری پیج»، صدها میلیون دلار را به شرکت‌های فعال در زمینه حیات بشر اختصاص می‌دهند. البته در این میان خود ثروتمندان نیز بدشان نمی‌آید در کنار حفظ جانشان، دارایی‌هایشان را نیز به آینده ببرند.