شفقنارسانه_یک پژوهشگر حوزه ارتباطات سلامت می گوید: رسانه ها باید درباره «پشه آئدس »اطلاعات لازم و اقناع کننده را به مخاطب دهند و به سوالات و ابهامات افکار عمومی پاسخ دهند. رسانه ها باید در پیام های خود از افراط و تفریط درباره خطرات این پشه، روش های پیشگیری و درمان دوری کنند.
آزاده سالمی درباره نحوه عملکرد رسانه ها درباره پشه آئدس به شفقنا رسانه می گوید: در حوزه اطلاع رسانی برای پشه آئدس این مساله مهم است که چقدر این اطلاعات کاربردی و با منطق افکار عمومی سازگاری دارد. به همین خاطر در این‌باره مخاطب نیازمند توضیح و اقناع بیشتری است. برخی اینفوگرافیک‌ها که در این چند روزه منتشر شده می گوید که مردم باید لباس روشن بپوشند خب این مساله برای مخاطب شرح داده نشده که چرا باید لباس سفید بپوشند؟
او ادامه می دهد: در اینفوگرافیک دیگری دیدم که گفته شده این پشه تمایل به محل های تاریک دارد و یا جاهایی که آب زیاد جمع شده باشد، هست. پس در اینفوگرافی ها ضمن تطبیق اطلاعات، باید دلیل راهکارها هم گفته شود. همچنین درباره راه های درمان گفته شده که استراحت کنند و مکمل و مایعات بخورند، در حالیکه رسانه می تواند بخش پیشگیری درباره این پشه را پررنگ تر کند و به مخاطب راهکار دهد. ما تا الان بیشتر با شکل پشه بیشتر آشنا شدیم که لازم است در این باره بیشتر اطلاعات داده شود.
این پژوهشگر حوزه ارتباطات سلامت بیان می کند: مخاطب درباره روش های درمان زیاد نمی داند. مثلا در گزارشی خواندم که ۸۰ درصد افراد علائمی ندارند، خب آن ۲۰ درصد دارای علامت باید چه کارهایی انجام دهند؟ ما در این باره اطلاعات و راهکاری نمی بینیم. تمرکز رسانه‌ها بیشتر درباره وجود خطر پشه و اینکه بیشتر در کجاها تخم ریزی می کند، بوده است. روش های پیشگیری و درمان کمتر دیده شده است.
او با انتقاد به مدل دیگری از اطلاع رسانی ها می گوید: در یک کلیپی دیدم که می گویند این پشه در طول روز نیست و احتمالا مواجه آن بیشتر اوایل صبح و غروب است. اوایل صب زمانی است که اغلب افراد خواب هستند و این اطمینان به مخاطب داده می شود که نگران نباشد و شب ها اثری از این پشه نیست، خب همین نوع اطلاع رسانی کمی گمراه کننده است. از این جهت یک اطمینان خاطر به مخاطب داده می شود و آن ترس و مراقبت کافی برای در امان ماندن از پشه ها را منتقل نمی کند.
او با اشاره به اینکه عملکرد رسانه ها چگونه باشد؟ می گوید: بهتر است در این حوزه خاص که مخاطب دنبال اطلاعات فوری و کوتاه است، گزارش و مصاحبه و مستندات رسانه به صورت کوتاه تدوین شود و از طریق رسانه های اجتماعی با توجه به فراگیری اش، این مساله به اشتراک گذاشته شود. با توجه به ایام محرم که حتما افراد لباس سیاه می پوشند و با توجه به گرمای هوا که حتما افراد به مکان های که آب و هوای شرجی دارند، سفر می کنند، با در نظر گرفتن این دو مهم، اهمیت اطلاع رسانی درباره این پشه دو چندان می شود.
سالمی توضیح می دهد: در برخی اینفوگرافیک ها اطلاع رسانی بسیار ساده طراحی شده و گویی قصد ندارند مخاطب متوجه خطرات جدی این پشه و خطرات آن شوند . یک مدلی در ارتباطات سلامت داریم که می گوید چه میزان از ترس، باعث واکنش ها از عامل خطر می شود و افراد از آن عامل پرهیز کنند و چه میزان باعث نادیده گرفتن خطر می شود. منظورمان از میزان عدد و رقم نیست و در یک پیام اقناعی و آگاهی بخش باید این مهم‌را در نظر بگیریم که اگر پیام خیلی ایجاد ترس و وحشت کند و این حس را القا کند که این خطر پیش می آید در این صورت ممکن است مخاطب فکر کند کاری از دستش برنمی آید و در هر صورت مبتلا می شود. این مدل پیام و این میزان از ترس منجر به عمل نمی شود. در اینفوگرافی هایی که با این سوال شروع می شود که آیا تب دنگی کشنده است و بعد در جواب می گوید در حد ۲ درصد است و روش های درمان را تنها خوردن مایعات معرفی کند، شاید باعث شود مخاطب خیلی این موضوع را جدی در نظر نگیرد و به روش های پیشگیری اعتنا نکند.پس باید یک حد وسطی در رسانه ها متمرکز شود و ایجاد ترس را باید در پیام‌های رسانه ای در نظر داشت.
او می گوید: در برخی مواقع ما با پیام های ضد و نقیض درباره این پشه مواجه می شویم، لازم است رسانه با جدیت به شایعات پایان بدهد و درباره این پشه توضیحات لازم داده شود. بعد از سالیانی که جامعه درگیر کرونا بوده و راه سختی را طی کرد، اگر دوباره دچار یک همه گیری شویم، طبیعتا برای افراد جالب نخواهد بود و خستگی افراد برای پاندمی قابل درک است. البته خوشبختانه هنوز چنین اتفاقی نیافتاده است. امیدواریم این اتفاق نیفتد اما خوب است که تمرکز رسانه بر روی روش های پیشگیری باشد و به ابهامات شایعات و سوالات مردم پاسخ داده شود.
source