منشأ مشکل پردازنده‌های نسل ۱۳ و ۱۴ اینتل و راه‌حل آن

اینتل می‌گوید که تجزیه‌وتحلیل پردازنده‌های معیوب تأیید می‌کند که مشکل ولتاژ عملیاتی بالا، از یک الگوریتم میکروکد ناشی می‌شود که منجر به درخواست‌های ولتاژ نادرست از پردازنده می‌گردد. درنتیجه، CPU انرژی زیادی دریافت می‌کند که در طول زمان باعث کاهش ثبات و عملکرد آن می‌شود.

اگر از پردازنده‌های نسل سیزدهم یا چهاردهم استفاده می‌کنید و متوجه مشکلی نشده‌اید، این به‌روزرسانی میکروکد از تخریب پردازنده شما در طول زمان جلوگیری خواهد کرد؛ بااین‌حال اگر قبلاً متوجه مشکلات پایداری شده‌اید، ایراد مربوطه ظاهراً باعث تخریب غیرقابل‌برگشت پردازنده‌های آسیب‌دیده شده و این اصلاح نمی‌تواند آسیب‌های قبلی را جبران کند.

هیچ اشاره‌ای به پردازنده‌های نسل دوازدهم ازجمله Core i9-12900K که ممکن است از همین مشکلات رنج ببرند، نشده است. پردازنده‌های نسل دوازدهم از معماری Alder Lake اینتل استفاده می‌کنند، درحالی‌که پردازنده‌های نسل سیزدهم و چهاردهم از معماری اصلاح‌شده‌ای به نام Raptor Lake استفاده می‌کنند که با سرعت کلاک بالاتر، حافظه کش بیشتر و هسته‌های بهینه اضافی همراه است.

ظاهراً اینتل به تعویض CPU‌هایی که مشکل دارند ادامه می‌دهد و این به‌روزرسانی میکروکد نباید به‌طرزی محسوس بر عملکرد CPU تأثیر بگذارد.

جدا از این موضوع، اینتل قبلاً گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر وجود مشکلی در فرایند تولید مرتبط با اکسیداسیون در برخی از پردازنده‌های نسل سیزدهم Core را تأیید کرده بود، اما این مشکلات در سال ۲۰۲۳ برطرف شد و به مشکلات میکروکد مربوط نبود.