پارسینه نوشت: گاهی اضافه وزن هیچ ارتباطی به کالری یا ورزش ندارد. در عوض، برای تعداد زیادی از ما، مشکل در مورد سوخت و ساز ناقص هورمون‌هاست. تحقیقات هنوز در مورد این مسائل ادامه دارد و مورد بررسی جامع قرار می‌گیرد.

اما بررسی این تحقیقات به بیمارانم (و من) کمک کرد تا لاغر شویم و حس اعتماد به نفس بهتری داشته باشیم، این درست است که بسیاری از زنان علی‌رغم تلاش برای کاهش وزن، چندان موفق نمی‌شوند.

در حال حاضر درباره برخی مسائل هورمونی که روی وزن تاثیر دارند، آگاهی دارید، مثل تیروئید و عدم تعادل انسولین. اما موارد دیگری نیز وجود دارد که زیرکانه‌تر عمل کرده و می‌توانند شما را از اندامی که می‌خواهید، دور نگه دارند. کلاس زیست شناسی، برای همه؟

لپتین بیش از حد، اشتهایتان را افزایش می‌دهد

من به لپتین به عنوان هورمونی نگاه می‌کنم که می‌گوید: عزیزم، چنگال را کنار بگذار. تحت شرایط عادی، از سلول‌های چربی آزاد می‌شود و با خون به مغز شما می‌رود و سیگنال‌های سیری را مخابره می‌کند. اما لپتین از مصرف نوعی از شکر به نام فروکتوز که در میوه و غذاهای فرآوری شده و مانند این یافت می‌شود، جلوگیری می‌کند.

مادامی که مقدار کمی فروکتوز مصرف ‌می‌کنید، مشکلی پیش نمی‌آید. اما اگر شما بیش از ۵ وعده‌ی توصیه شده در روز میوه را (که در دهه‌های اخیر فروکتوز بیشتر از آن استفاده شده است) به همراه غذاهای فرآوری شده با شکر اضافه مصرف کنید، کبدتان نمی‌تواند فروکتوزی را که مصرف کرده‌اید، به سرعت بسوزاند.

بدین ترتیب، بدن شروع به ساخت چربی کرده و به عنوان تری‌گلیسیرید به جریان خون می‌فرستد و در کبد و جاهای مختلف شکم ذخیره می‌کند. فروکتوز اضافی به چربی تبدیل می‌شود، سطح لپتینتان افزایش می‌یابد (زیرا لپتین چربی تولید می‌کند).

هنگامی‌که میزان هر هورمونی در سیستم گردش خون بیش از حد شود، بدنتان در برابر پیام‌های مخابره شده مقاوم می‌شود. این بدان معناست که مغز شما شروع به فرستادن سیگنالی مبنی بر سیری می‌کند. اما شما هم‌چنان به خوردن ادامه می‌دهید و وزن اضافه می‌کنید.

کورتیزول بیش از حد در بدن، سبب چاقی می‌شود

هورمون کورتیزول که به اصطلاح هورمون استرس خوانده می‌شود، می‌تواند انواع و اقسام مشکلات را برای زنانی که قصد کاهش وزن دارند، ایجاد کند. هنگامی‌که کورتیزول افزایش می‌یابد، سبب می‌شود تا قند خون برای ذخیره‌سازی طولانی مدت به چربی بدل شود.

ذخیره چربی در بدن، از راهی مفید برای بقای اجدادمان در زمانی‌هایی که با قحطی پر دغدغه روبه رو می‌شدند، بود، نه برای امروز.

بدیهی است که کاهش استرس در زندگی به مهار این هورمونِ ذخیره چربی کمک خواهد کرد، اما یکی از متداول‌ترین منشاهای این مشکل قهوه روزانه، که باعث افزایش چشمگیر کورتیزول بدن شده و سبب ذخیره‌ی چربی در زمانی که شما به حداقل میزان آن نیاز دارید، می‌شود.

استروژن زیاد، باعث گسترش سلول‌های چربی می‌شود

هورمون استروژن در عین حال که مسئول زنانگی در زنان است، هورمونی است که می‌تواند از نظر چربی، پردردسرترین هورمون باشد. در سطح نرمال، استروژن در واقع کمک می‌کند که شما با تولید انسولین، هورمونی که قند خون را مدیریت می‌کند، لاغر شوید. زمانی‌که استروژن کاهش ‌یابد، شما به یک ماشین افزایش وزن تبدیل می‌شوید.

چگونگی: هنگام غذا خوردن، قند خون شما افزایش می‌یابد. انسولین مانند یک محافظ، قند خون را توسط گلوکز در سه قسمت مختلف بدن کاهش می‌دهد. وقتی انسولین به‌خوبی کار می‌کند، نه بیش از حد بالا و نه خیلی کم، مقدار کمی از گلوکز را به کبد می‌فرستد، مقدار زیادی را به‌عنوان سوخت در عضلات استفاده می‌کند و مقدار کمی نیز به‌عنوان چربی ذخیره می‌شود.

هنگامی ‌که فرد سالم است و اندام متناسبی دارد، پانکراس دقیقا میزان مناسبی از انسولین تولید می‌کند و قند خون به‌صورت ملایم بالا می‌رود و در یک محدوده مشخص پایین و تنظیم می‌شود. اما هنگامی‌که سطح استروژن افزایش می‌یابد، سلول‌هایی که انسولین تولید می‌کنند، خسته می‌شوند و شما در برابر انسولین مقاوم می‌شوید.

این زمانی است که انسولین شروع به هدایت گلوکز کمتری به کبد و عضلات می‌کند، سطح قند خون بالا رفته و در نهایت ذخیره‌سازی گلوکز به عنوان چربی افزایش می‌یابد. بافت چربی می‌تواند تا چهار برابر گلوکز ذخیره شده گسترش یابد.