سری بازی‌های فارکرای را می‌توان از ساختارشکن‌ترین عناوین صنعت بازی‌های ویدیویی به حساب آورد. از سه‌گانه نخست و داستان‌ها و گیم‌پلی‌ها نوآورانه‌شان گرفته، تا سه‌گانه دوم که هرچقدر از نظر موضوعی جنجالی بودند، در عمل روی به مصالحه‌کاری گذاشتند؛ و حتی نسخه‌های فرعی که از دوران پیش از تاریخ، تا یک آینده فرضی پس از جنگ هسته‌ای را دربرمی‌گرفتند… در ادامه با نقد و بررسی بازی Far Cry 6 Game of the Year edition همراه بخش نقد و بررسی بازی وبسایت دنیای بازی باشید.

بررسی بازی Far Cry 6: مقدمه

چرا ساختارشکن؟ کمتر کسی می‌تواند تاثیر سه‌گانه نخست فارکرای را بر شکل دادن به سبک اکشن ماجرایی شوتر اول‌شخص جهان‌باز کتمان کند. چه از سبک مخصوص استودیو کرایتک(Crytek) در فارکرای ارجینال گرفته تا جهان گسترده فارکرای ۲ و روایت شدید جهان‌سازی فارکرای ۳. از تاثیرهای ملموس‌تری مثل سری کرایسیس یا سری Dying Light گرفته تا تاثیرهای غیرمستقیم‌تری مثل زمانی که هر یک از بازی‌های خطی‌تر این سبک مثل میدان نبرد(Battlefield)، یا ندای وظیفه(Call of Duty) به سمت ماجرایی‌تر و جهان‌بازتر شدن رفته‌اند.

اما در سه‌گانه دوم، این ساختارشکنی از سبک به داستان و به طور مشخص به آنتاگنیست‌سازی انتقال یافته است. سه‌گانه دوم فارکرای بر پایه سبکی سه‌گانه نخست می‌ایستد و با توجه به موفقیت شدید «واس مونتگرو» آنتگنیست نسخه سوم، به سمت پرداختن یک آنتاگنیست بسیار قوی و ساختارشکن روی آوردند. از «پاگان مین» دیکتاتر کشوری فرضی در ارتفاعات هیمالیا، به نام «کیرات» گرفته تا «جوزف سید» فارکرای ۵ که در آمریکا ادعای پیامبری داشت!

در فارکرای ۶ شاهد بازگشت به ایده دیکتاتر هستیم، می‌توان گفت از نظر موضوعی فارکرای ۶ و فارکرای ۴ بسیار به یک‌دیگر شباهت دارند. این بار در کشوری فرضی در آمریکای مرکزی؛ «آنتون کاستیو» رئیس جمهور «یارا»؛ با نقش‌آفرینی «گیانکارلو اسپُزیتو»(Giancarlo Esposito) آنتاگنیست بی‌نظیر سریال بریکینگ بد.

انتخاب این بازیگر پرطرفدار و قرابتش بر کاریزمای ضدقهرمانی او و تمرکز کمپین تبلیغاتی بازی بر آنتون، کاملا پیروی از سنت سنت‌شکنی سه‌گانه دوم فارکرای در آنتاگنیست‌سازی را نشان می‌دهد. اما داستانی با این آنتاگنیست، چه عملکردی دارد؟ یا بهتر است بگوییم، چه استفاده‌ای از او دارد؟

نقد و بررسی بازی Far Cry 6: داستان و روایت

همان‌قدر که فارکرای ۶ در موضوع داستان و آنتاگنیستش مشابه فارکرای ۴ است، ولی میان این دو بازی نسخه پنجم قرار دارد (اگر نسخه‌های فارعی از دوران پیش از تاریخ تا آینده پساآخرالزمانی را نادیده بگیریم!). نسخه پنجم در جهت تعریف جهان‌باز خود به یک حرکت نو در طراحی روایی دست زد که اتفاقا پاشنه آشیل بازی از آب درآمد و بسیاری بدان نقد داشتند. و بله، یوبیسافت بدون توجه به انتقادات، همان رویکرد روایی را در نسخه ششم دوباره (این بار بسیار گسترده‌تر) به کار گرفته است. به طور خلاصه داستان فارکرای ۶ در پیروی از نسخه چهارم بوده و طراحی روایی‌اش منطبق بر نسخه پنجم؛ می‌توان این دو را جداگانه بررسی کرد.

داستان بازی فارکرای ۶

در فارکرای ۶ ما در نقش «دنی روجا» قرار می‌گیریم. یکی از شهروندان یارا که قصد فرار از کشور را دارد ولی پس از کشته شدن دو تن از دوستانش توسط سربازان آنتون، تصمیم می‌گیرد باقی بماند و به نیروهای انقلابی ملحق شود. داستان فارکرای ۶ همین است! الباقی تلاش دنی است در نقشه گسترده بازی در جهت تقویت نیروهای انقلاب و در نهایت حمله به پایتخت و برکنار کردن آنتون کاستیو.

اگر به جای آنتون کاستیو پاگان مین بگذاریم و به جای یارا، کیرات، داستان همان است. تفاوت در جهان رنگارنگ فارکرای چهار و نقشه گسترده و تم مکزیکی فارکرای شش است و طراحی روایی؛ که البته هیچ یک شباهت داستانی را منکر نمی‌شود. البته پرُتاگنیست فارکرای چهار از بیرون وارد جهان بازی می شد و آن افتتاحیه چشم‌گیر را رقم می‌زد؛ با این که افتتاحیه ۶ هم تلاش می‌کند چشم‌گیر باشد، ولی نوع روایت بازی اصلا اهمیت خاص و چندانی را متوجه پیش‌زمینه داستانی دنی نمی‌کند… .

با کمی دقت ایده تکراری بازی خود را نشان می‌دهد اما این نوع روایی گسترش‌یافته و بازبه‌کارگیری‌شده از نسخه پنجم است که در نظر اول جلوی احساس تکرار را می‌گیرد، اما طراحی روایی بازی واقعا چگونه عمل می‌کند؟

بررسی بازی Far Cry 6: طراحی روایی

هم فارکرای ۵ و هم فارکرای ۶، درست پس از افتتاحیه دیگر هیچ داستانی از خط اصلی روایی خود را برای مخاطب تعریف نمی‌کنند، مخاطب را در نقشه خود رها می‌سازند تا در مناطق مختلف نیروهای موافق را تقویت و نیروهای مخالف را تضعیف کند تا در نهایت بتواند به سراغ آنتاگنیست برود و در پایان‌بندی دوباره او را ملاقات کرده و داستان را جمع‌بندی کند.

نقشه فارکرای ۶ واقعا گسترده‌تر از نسخه پنجم است، ولی واقعیت این است که جنبه روایی تمام سه بخش فارکرای ۶ و سه بخش فارکرای ۵ (به استثناء تا حدی بخش Faith در نسخه پنجم) به کلیشه انجام ماموریت‌ها در جهت تقویت نیروهای خودی و در نهایت براندازی رئیس محلی آن منطقه دچارند. این جاست که روایت فارکرای ۶، برخلاف داستان آن، از رویکرد خطی‌تر فارکرای ۴ فاصله می‌گیرد. هرچند نسخه چهارم هم ایده‌هایی جهت وارد کردن تعامل به خط کلی روایت داشت، ولی سیستم روایی نسخه پنجم و ششم کاملا متفاوت است.

واقعیت این است که فارکرای یک سری بازی است که تمام تمرکز خود را روی یک آنتاگنیست کاریزماتیک می‌گذارد. وقتی بازی پس از افتتاحیه حضور این شخصیت سنگین را از مخاطب دریغ می‌کند، انگیزه‌ای برای فعالیت در بازی، هرچقدر هم که نقشه‌اش گسترده باشد، باقی نمی‌ماند. میان‌پرده‌های کوتاه از پدر در فارکرای ۵ و آنتون در فارکرای ۶ که تعدادشان محدود است و در میانه برخی اتفاقات بازی پخش می‌شوند هم فایده‌ای در برافروختن دوباره انگیزه گیمر ندارد.

دو نسخه اصلی آخر سری بازی فار کرای پاشنه آشیل مشترکی دارند: غلبه غیراستاندارد جهان‌باز بودن بازی بر ماجرایی بودن آن. فهمیدیم که داستان بازی فارکرای ۶ مشابه فارکرای ۴ است با این تفاوت که همانند فارکرای ۵، تنها در افتتاحیه و اختتامیه داستان خود را تعریف می‌کند؛ اما گیم‌پلی در این میان چگونه میان ابتدا و انتهای بازی را پر کرده است؟

گیم پلی بازی فار کرای ۶

سه بخش مختلف فارکرای ۶ تفاوت خاصی با یکدیگر ندارند، جز تفاوت در شخصیت‌های فرعی که در هر منطقه هستند. به بیانی دیگر گیم‌پلی بازی در هر بخش یکسان است، رفتن از نقطه‌ای به نقطه دیگر، براندازی پاسگاه‌های دشمن در بین راه، انجام ماموریت. البته تنوع خود ماموریت‌ها خوب است اما چارچوب کلی گیم‌پلی بازی همین قدر ساده و معمولی است.

بررسی بازی Far Cry 6: ماموریت‌ها و سرگرمی‌ها

تنوع وسایل نقلیه بازی بسیار خوب است، اما مسئله این جاست که حجم زیاد نقشه بازی، به خصوص اگر مثل من اهل جابه‌جایی سریع(Fast Travel) نباشید، در جابه‌جایی‌ها ممکن است آزاردهنده باشد. البته قرارگاه‌های دشمن در تمام نقشه پراکنده هستند و تسخیر این پاسگاه‌ها، از فعالیت‌های سرگرم‌کننده بازی است؛ اما یک پاسگاه را بیشتر از یک‌بار نمی‌توان تسخیر کرد و نقشه بازی بدون آنتاگنیست اصلی خود، رو به ملال می‌رود.

این قرارگاه‌ها تنوع خوبی دارند، برخی میدان نفتی و پادگان ارتش هستند و تجهیزات دفاعی سنگینی دارند، اما اغلب صرفا دو- سه‌مقر و ساختمان کوچک در دوطرف جاده هستند! این قرارگاه‌ها که در واقع جایگزین چک‌پوینت‌های نسخه‌های قبلی شده‌اند، به اندازه آن فعالیت‌ها جذابیت و سرگرمی ندارند. حداقل این که مراحل بازی تنوع خوبی دارند!

مراحل بازی شامل مراحل شکار، گنج‌یابی، مراحل اصلی و مراحل فرعی می‌شود. فعالیت درون هریک از مراحل نیز همانند دسته‌بندی‌هایشان مختلف است، از دنبال کردن یک حیوان به خصوص یا حل معماهای محیطی گرفته تا درگیری‌های فردی یا گروهی. به‌علاوه تمام بازی، از ابتدا تا انتها از قابلیت بازی چند نفره تیمی(co-op) پشتیبانی می‌کند و اگر دوست گیمر مناسبی دارید، می‌توانید از این نظر بر جنبه سرگرمی بازی بیافزایید.

گان‌پلی و مبارزات

تنوع سلاح‌های بازی بسیار خوب است. از سلاح‌های سرد و ساکت گرفته تا آتش‌بارهای سنگین و حتی سلاح‌های ویژه. سلاح‌های سرد بازی شامل تیروکمان و خنجرها و… است که برای سبک بازی مخفی‌کاری ایده‌آل است. سلاح‌های گرم نیز از سلاح‌های کمری مختلف تا رگبار و… را شامل می‌شود و قابل ارتقا نیز هستند. طراحی همه سلاح‌ها دقیق است و انیمیشن‌های آن‌ها واقع‌گرا؛ در نتیجه استفاده از هر یک لذت‌بخش.

سلاح‌های ویژه شامل چند سلاح عجیب در کوله‌پشتی دنی هستند که با جمع‌آوری اورانیوم (!) از جایگاه‌های مختلف نقشه قابل ارتقا و شخصی‌سازی‌اند. این سلاح‌ها صدمه سنگینی را به دشمنان وارد می‌کنند ولی مدت بازیابی طولانی‌ای نیز دارند، چیزی شبیه قابلیت Ultimate در بازی‌های MOBA یا مثلا اوورواچ، که البته کاربرد خیلی خاصی در یک بازی ماجرایی جهان‌باز نمی‌یابد ولی خب به هر حال بر تنوع سلاح‌های بازی افزوده است!

مبارزات بازی محدود به این موارد نمی‌شود، ماشین‌های جنگی و همراهان مبارز را هم باید به لیست اضافه کرد! ماشین‌های مبارزه‌ای بازی از وانت‌های دوشکادار (به سبک فارکرای ۲) تا تانک و هواپیما جنگی را دربرمی‌گیرد. همراهان مبارز نیز حیوانات دوست‌داشتنی‌ای هستند که با انجام مراحل فرعی باز می‌شوند و می‌توانند به شما در مبارزات کمک کنند؛ از خروس جنگی گرفته تا یک سگ فلج! البته در ابتدای بازی یک تمساح به شما اهدا می‌شود… .

در هر بخش از بررسی بازی فار کرای ۶ می‌توان نقاط ضعف مختلفی را لیست کرد، اما حداقل، بخش مبارزات بازی تنها بخشی است که نقاط قوت نسخه‌های قبلی را حفظ و حتی گسترش داده است. مبارزات بازی لذت‌بخش است، همان‌طور که فرمان دادن به تمساح برای کندن کلک یک دشمن!

نقد و بررسی بازی Far Cry 6: بخش فنی

طراحی

طراحی کلی بازی فارکرای ۶ کاملا بر «وسعت» متمرکز بوده است. و این وسعت در همه جوانب به نفع یوبیسافت تمام نشده. بازی شامل سرزمین‌هایی در محل تلاقی کوهستان و اقیانوس است، با طبیعتی خشن، به مانند برخی مناطق آمریکای مرکزی. تم کلی بازی تپه‌ها و کوه‌ها و پوشش گیاهی سنگین است که اغلب فضای محیطی نقشه را پر کرده؛ اما مزارع و خانه‌های متفرقه و چند شهر جلوی کسالت‌بار شدن آن را گرفته‌اند. به علاوه وسایل نقلیه فراوان که در ایجاد فضای کاوش در بازی تاثیر به‌سزایی دارند.

اما ضعف طراحی عظیم بازی، در جزئیات خود را نشان می‌دهد. در تعداد زیاد پاسگاه‌های نظامی مشابه هم، یا در طراحی پازل‌های محیطی گاها عجیب و غیرمنطقی. هرچند گفته شد که طراحی مراحل بازی بد نیست، ولی بر اساس ساختار روایت و به خصوص پس از پایان‌بندی عجیبش، فارکرای ۶ بیش از اندازه بر تعامل محیطی خود حساب باز می‌کند؛ محیطی که آن‌قدری که سازنده فکر می‌کند بزرگ هست ولی سرگرم‌کننده نیست.

بررسی بازی فار کرای ۶: گرافیک

بازی فارکرای ۶ به عنوان یک بازی میان‌نسلی، هم برای کنسول‌های نسل هشتمی و هم برای کنسول‌های نسل نهمی منتشر شد. با توجه به شباهتی که در داستان بازی با نسخه چهارم یافتیم، جالب است که فارکرای ۴ نیز به همین صورت در ابتدای نسل هشت عرضه شد. و هر دو بازی در واقع بهترین گرافیک نسل مختومه را به نمایش می‌گذارند، نه گرافیک نسل جدید را. همان طور که فارکرای ۴ واقعا نسل هشتمی نبود، فارکرای ۶ هم واقعا یک بازی نسل نهمی نیست.

سبک گرافیکی بازی واقع‌گرایانه است، اما در عمل کیفیت موشن‌کپچر بازی حالتی انیمیشنی دارد و نمی‌تواند آن هدف‌گیری نسل نهمی که مد نظر سازندگان بوده را برآورده سازد. در طراحی محیطی، کیفیت بافت‌ها(مسلما نه در سخت‌افزار قدیمی کنسول‌های نسل هشتمی) و حتی انیمیشن‌ها، فارکرای ۶ عملکرد قابل قبولی از خود نشان می‌دهد ولی از یک گرافیک نسل نهمی فاصله معناداری دارد.

حداقل در بررسی بازی Far Cry 6 Game of the Year edition باید بگوییم که بهینه‌سازی بازی خوب است. به لطف تکنولوژی‌های بهینه‌سازی کیفیت تصویر و عملکرد سخت‌افزار، تا جایی که سخت‌افزار شما یاری کند، می‌توانید به چیزی که از آخرین نسخه فار کرای روی نمایشگرتان نشان داد می‌شود جلا دهید.

موسیقی و صداگذاری

در مورد موسیقی متن خود بازی روی میان‌پرده‌ها یا مواقع اکشن بازی نکته خاصی قابل طرح نیست، موسیقی قابل قبول و مکمل است. اما در مورد موسیقی هایی که درون وسایل نقلیه از رادیو پخش می شوند، شایان ذکر است که رویکرد سازندگان در استفاده از موسیقی های منطقه ای و اسپانیایی آمریکای مرکزی، بسیار بر حال و هوای بازی تاثیر مثبتی داشته است. شیرین کاری دنی در همخوانی برخی قطعات نیز جای تحسین دراد.

این تم صوتی اسپانیایی در صداگذاری بازی نیز رعایت شده و حتی می توان گفت که شخصیت ها در آن اغراق می کنند و از میانه بازی می تواند اندکی آزاردهنده باشد. تقریبا تمام شخصیت های بازی انگلیسی را با لهجه خاصی صحبت می کنند. صداگذاری محیطی اما چه در تعاملات محیطی و چه به خصوص در مبارزات کاملا در سطح استاندارد یک بازی AAA است.

بررسی بازی Far Cry 6 Game of the Year edition: خشم، تعهد، توهم | محتویات افزوده (DLC)

برخلاف دو بازی شماره‌دار پیشین سری بازی فارکرای که محتوای گسترش‌دهنده داستانی گسترده‌ای داشتند که به صورت یک بازی فرعی از سری فارکرای منتشر شدند؛ فارکرای ۶ سه محتوای اضافی مشابه هم غیراصلی(non-canonical) دارد. در هریک از این سه محتوای اضافی ما باید در نقشه‌ای نسبتا کوچک ولی پویا، به کاوش و یافتن کتیبه‌هایی بپردازیم که گذشته شخصیت را مشخص می‌کند.

در واقع در دی‌ال‌سی‌های فارکرای ۶ با سه مینی‌گیم دارای گیم‌پلی یکسان طرف هستیم. اتفاقا اگر دی‌ال‌سی‌ها را خریده باشید، می‌توانید آن‌ها را درون خود بازی و از طریق دستگاه‌های آرکیدی که در پایگاه‌های خودی وجود دارد، به تجربه آن‌ها بپردازید. حرکت روایی جالبی از سوی یوبیسافت. دیگر راه تجربه این مینی‌گیم‌ها، منوی اصلی بازی و قسمت افزونه‌ها(Add-ones) است.

جدای از این حرکت روایی جالب در ارائه دسترسی به محتویات اضافه، مسئله مهم دیگر در مورد این دی‌ال‌سی‌ها این است که در هر یک، ما در قالب آنتاگنیست‌های بازی‌های فارکرای ۳ تا ۵ به ایفای نقش می‌پردازیم. با این که این دی‌ال‌سی‌ها در تایم‌لاین سری بازی فارکرای جایی ندارند، اما مواردی که از پیش‌زمینه داستانی هر یک از این شخصیت‌های کاریزماتیک (واس، پاگان و جوزف) ارائه می‌کنند، تجربه این مینی‌گیم‌ها را برای طرفداران فار کرای یا حداقل هریک از این شخصیت‌ها، جذاب می‌سازد.

اگر دلتان برای شاهکار فارکرای ۳ تنگ شده است، یا از شخصیت‌های پاگان مین یا جوزف سید در نسخه چهارم و پنجم لذت برده‌اید، تجربه مینی‌گیم جدید آن‌ها را فارکرای ۶ را از دست ندهید.

بررسی بازی فارکرای ۶: جمع‌بندی

سری بازی فار کرای، به خصوص در سه‌گانه نخست خود، در شکل‌گیری سبک شوتر اول‌شخص ماجرایی جهان‌باز، تاثیر غیرقابل انکاری داشته است. اما همان‌طور که در نیمه نخست نقد و بررسی بازی Far Cry 6 مشاهده کردیم، روند کلی این سری نزولی بوده است، نه صعودی. به خصوص پس از تلاش نافرجام نوعی نوسازی با تغییر ضعیف ساختار روایی در نسخه پنجم که متاسفانه در فار کرای ۶ هم ادامه یافته است.

با این حال گان‌پلی، گشت و گذار و دی‌ال‌سی‌های فارکرای ۶ این بازی را برای طرفداران آثار ماجرایی تفنگی جهان‌باز تجربه جالبی می‌سازد؛ طرفداران که مدت‌هاست آن را تجربه کرده‌اند. گرافیک اندکی ضعیف با توجه به میان‌نسلی بودن بازی، به خصوص حال که در میانه نسل ۹ هستیم، قابل توجیه است. اما بهترین عملکرد بازی فارکرای ۶ زمانی است که عناصر گیم‌پلی‌اش، سبکش را بازتاب می‌دهند؛ نه داستان و روایتش.

سری فار کرای شوتر مهمی بود اما با گذشت دو دهه، دیگر نمی‌تواند در میان دریای سبک‌های نوتر شوتر جایی برای خود پیدا کند؛ از لوتر شوترهای فراتر از AAA گرفته تا مستقل‌های تاپ‌دان فست‌فیز. شاید بهتر است یوبیسافت به جای تلاش برای نوآوری‌های صنعتی ناقص، لباس برازنده «کالت» را بر تن سری فارکرای بپذیرد.

این بود نقد و بررسی بازی Far Cry 6 Game of the Year edition در وبسایت دنیای بازی. نظر شما درمورد ششمین نسخه از سری بازی‌های فار کرای چیست؟ نظرات خود را با دیگر خوانندگان وبسایت به اشتراک بگذارید👇