دو کاراکتر سوامپ تینگ و پویزن آیوی شباهت‌های بسیاری با یکدیگر دارند ولی یکی از آن‌ها یک ویلن به شمار می‌آید و دیگری یک قهرمان. چه چیزی باعث می‌شود تا سوامپ تینگ جنبه‌ی قهرمانی داشته باشد و پویزن آیوی در سمت پلیدی قرار بگیرد؟ این چیزی‌ست که کمیک Poison Ivy/Swamp Thing: Feral Trees به سراغش می‌رود.

در این اثر یک رویداد در در جنگل‌ها منجر می‌شود تا توجه هر کدام از این دو شخصیت به شکل سوا جلب شود تا برای هدفی مشترک همراه هم شوند. اما آیا تعامل سوامپ تینگ و پویزن آیوی می‌تواند یک کمیک خوب از آب درآید؟

هر چند پویزن آیوی و سوامپ تینگ همتایی‌های فراوانی با یکدیگر دارند ولی کم‌تر در آثار منتشرشده توسط دی‌سی شاهد برخورد بین آن‌ها هستیم. پویزن آیوی در بیش‌تر حضورهای خود نقش یک کاراکتر مکمل را بازی می‌کند که فعالیت‌هایش در گاتهام انجام می‌شوند. او یا با دیگر جنایتکاران این شهر با بتمن درگیر می‌شود یا همپای ماجراجویی‌های هارلی کویین است.

از سوی دیگر سوامپ تینگ اکثر زمان خود را در دل باتلاق و جنگل می‌گذراند و همراه شخصیت‌هایی همانند جان کنستانتاین می‌شود یا در رویدادهای بزرگ بخشی از گروه‌های ابرقهرمانی پرشمار دنیای دی‌سی‌ست.

شباهت سوامپ تینگ و پویزن آیوی از آن جا سرچشمه می‌گیرد که هر دوی آن‌ها پیوند ژرفی با زندگی گیاهان دارند که این ارتباط، توانایی ویژه‌شان در دنیای داستان‌ها به شمار می‌آید. با وجود این همتایی پررنگ، انگار پدیدآورندگان و آفرینندگان دی‌سی علاقه‌ی چندانی به تعامل این دو کاراکتر ندارند تا رویارویی‌های کمی از آن‌ها وجود داشته باشد.

با همه‌ی این اوصاف، کمیک Poison Ivy/Swamp Thing: Feral Trees بر اساس همین همتایی بنا شده است. توانایی‌های مشترک سوامپ تینگ و پویزن آیوی باعث می‌شود تا آن‌ها متوجه مشکلی در جنگل شوند و جداگانه مسیری را بپیمایند که بسیار زود آن‌ها را همراه یکدیگر می‌کند. سپس این اثر به سراغ شماری از تفاوت‌های این دو شخصیت می‌رود تا نشان دهد چرا با وجود اهداف و قابلیت‌های شبیه به هم، یکی در جایگاه قهرمانی قرار دارد و دیگری چندان به عنوان یک قهرمان شناخته نمی‌شود.

البته شاید باید گفت که این ایده کمی دیر به انجام رسیده است؛ چرا که این روزها خود پویزن آیوی به لطف روند همذات‌پنداری با ویلن‌ها از هویت پلید خود فاصله گرفته و بیش‌تر در کنار هارلی کویین به فعالیت‌های آنتی‌هیرویی سرگرم است. اگر کمیک Poison Ivy/Swamp Thing: Feral Trees در دورانی منتشر می‌شد که پویزن آیوی هنوز یک ویلن کامل به حساب می‌آمد، امکان انجام مقایسه‌ی جذاب‌تری بین او و سوامپ تینگ وجود داشت.

نکته‌ی منفی دیگر درباره‌ی این کمیک هم بررسی نه چندان ژرف تفاوت‌های آیوی و سوامپ تینگ است. با این که Poison Ivy/Swamp Thing: Feral Trees به تعدادی از تفاوت‌های دو شخصیت محوری خود نگاهی می‌اندازد اما چندان در این فرق‌ها عمیق نمی‌شود. هر چند این ایراد احتمالاً از آن جا نشأت گرفته باشد که این کمیک یک اثر تک‌شماره‌ای حدود ۴۰ صفحه‌ایست و در کنار نمایش تفاوت‌ها باید روایت خود را هم پیش ببرد تا اثری درخور از آب درآید.

کمیک Poison Ivy/Swamp Thing: Feral Trees در بخش دیداری نیز عملکرد خوبی از خود دارد. سبک هنری استفاده‌شده برای تصویرسازی‌ها چیزی‌ست که بیش‌تر از آثار ایمپرینت ورتیگو به خاطر داریم؛ البته مدرن‌شده و با جزئیات بیش‌تر.

از آن جایی که بخش بزرگی از این اثر در یک شب زمستانی در یک جنگل رخ می‌دهد، بیش‌تر رنگ‌آمیزی‌ها تیره و تاریک هستند. حضور المان‌های مختلف گیاهی، مثل دو کاراکتر محوری، باعث افزایش استفاده از سایه‌های گوناگون رنگ سبز است. با این حال، بخش مصور Poison Ivy/Swamp Thing: Feral Trees خسته‌کننده و تکراری نمی‌شود.

نه تنها رنگ‌های روشن دیگر چون زرد، نارنجی و قرمز به بهانه‌های مختلف در خط داستانی بنیادین به کار رفته‌اند بلکه بخشی از ماجرا به شکل فلش‌بک به نمایش درمی‌آید که شامل پنل‌های با رنگ‌ها روشن‌تر هستند که حسی رویاگونه می‌دهند. در شماری از پنل‌ها هم طراحی‌ها به شکل گروتسک انجام شده‌اند تا علاوه بر جان‌بخشی بیش‌تر به نگارگری و دوری جستن از تکراری شدن، کمی هم حس ناخوشایندی و ناراحتی را به روایتی بیفزایند که یک تراژدی را در خود جای داده است.

سخن پایانی درباره‌ی کمیک Poison Ivy/Swamp Thing: Feral Trees

شاید Poison Ivy/Swamp Thing: Feral Trees از آن دسته کمیک‌هایی نباشد که برای سال‌ها در یادها بماند ولی یک اثر خوش‌ساخت است که روی درونمایه‌ای تمرکز می‌کند که کم‌تر مورد توجه قرار دارد. در این اثر یکی از معدود تعامل‌های بین پویزن آیوی و سوامپ تینگ را داریم که به خودی خود برای کسانی که به این دو شخصیت علاقه دارند جالب توجه خواهد بود. ارائه‌ی یک داستان در کنار تصویرسازی‌های درخور و مناسب، آن هم برای یک اثر تک‌شماره‌ای ۴۰ صفحه‌ای، کمیک Poison Ivy/Swamp Thing: Feral Trees را تبدیل به یکی از گزینه‌های جذاب برای مطالعه می‌کند. به ویژه اگر قرار باشد در یک شب سرد و برفی زمستانی خوانده شود.