پارسا پیروزفر با نقش متفاوت معتاد در فیلم مهمان مامان متولد ۲۲ شهریور ۱۳۵۱بازیگر، کارگردان تئاتر و نمایش‌نامه‌نویس است. او فعالیتش را در اوایل دههٔ ۱۳۷۰ با نقشی کوتاه در پری (۱۳۷۳) ساختهٔ داریوش مهرجویی آغاز کرد.

پیروزفر نقش اصلی مجموعهٔ تاریخی در چشم باد (۱۳۸۸–۱۳۸۹) و مجموعهٔ درام یاغی (۱۴۰۱) را بازی کرده است و برای بازی در مجموعهٔ در انتهای شب (۱۴۰۳) برنده جایزه حافظ بهترین بازیگر مرد درام شد. در ادامه با بیوگرافی پارسا پیروز فر و عکس های جدید او همراه باشید.

بیوگرافی پارسا پیروزفر

وی  در ۲۲ شهریور ۱۳۵۱ در تهران زاده شد. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانش‌آموخته رشته بازیگری از آکادمی هنرهای نمایشی حمید سمندریان است. علاقه‌مندی اش به نقاشی سبب شد تا در طی سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹، هنگامی که او در مقطع تحصیلی دبیرستان و در رشته ریاضی و فیزیک مشغول به تحصیل بود، به خلق داستان‌های مصور بپردازد.

پارسا پیروز فر بعد از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک در سال ۱۳۶۹، پیروزفر تحصیلات خود را در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داد، منزلی که اولین تجربه‌های بازیگری تئاتر خود را نیز از صحنه نمایش آنجا آغاز نمود.

فعالیت های هنری

باید اشاره کرد که از دغدغه‌های پیروزفر همواره صدا بوده است و زمانی را نیز از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ به صداپیشگی پرداخته است. اولین حضور او در سینما در سال ۱۳۷۳ در نقشی کوتاه (شیخ سالک) در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی بود.

همان سال، همزمان به تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت؛ و در سال ۱۳۷۴ مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد. اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال ۱۳۷۴ در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود.

پارسا پیروزفر در سال ۱۳۷۶ با اتمام رشته نقاشی در مقطع لیسانس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. همان سال با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد. پیروزفر نمایشنامه هنر اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۸۰ کارگردانی کرد و به روی صحنه برد.

کارگردانی

هنر اولین کارگردانی او بود. در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ به تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه[۴] و همچنین تدریس کلاس‌های فوق‌العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت.

وی همچنین در سال‌های ۱۳۸۶، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ در مدرسه فیلمسازی و پژوهش‌های سینمایی هیلاج به تدریس بازیگری پرداخته است. از دیگر فعالیت‌های هنری وی پس از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان که در مقاطع زمانی متفاوتی به آنها پرداخته است می‌توان از فعالیت در زمینه طراحی گرافیک، ساختن تیزر و مجسمه‌سازی نام برد.

در حال حاضر نیز او همزمان با پرداختن به بازیگری سینما و بازیگری و کارگردانی تئاتر، در مقاطع زمانی متفاوتی به نقاشی، ترجمه آثار نمایشی اش و طراحی صحنه و لباس بعضی از این آثار نمایشی نیز می‌پردازد.

حضور متفاوت در فیلم مهمان مامان

مهمان مامان یک فیلم کمدی خانوادگی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی داریوش مهرجویی و نویسندگی داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر و هوشنگ مرادی کرمانی محصول سال ۱۳۸۲ است.

مادر (گلاب آدینه) باخبر می‌شود که خواهرزاده‌اش (امیر حسینی) به همراه نوعروس خود (رؤیا عالمی) قرار است به میهمانی نزد او بیایند، مادر برای این که حفظ آبرو کند، دستپاچه و نگران است و تلاش زیادی برای آماده کردن وضعیت ظاهری خانه دارد، اما هنوز پدر، یدالله (حسن پورشیرازی) نیامده و هرلحظه ممکن است میهمانان از راه برسند.

دقایقی پس از ورود یدالله، که هندوانه ای با خود آورده، مهمانان سر می‌رسند، یدالله که خوش مشرب و اهل خاطره و سینماست، خاطرات خصوصی زندگی اش را، بدون ملاحظه برای مهمانان تعریف می‌کند و کار بدتر اینکه، آنقدر تعارف می‌کند تا اینکه خواهرزاده مادر – که او را مدام جناب سرهنگ خطاب می‌کند – تصمیم می‌گیرد شام مهمان آنها باشد.

اما در خانه هیچ وسیله پذیرایی وجود ندارد، مادر دست به دامان همسایه‌ها و آشنایانش می‌شود. اضطراب مادر برای تهیه شام هر ساعت بیش و بیشتر می‌شود، ساکنان خانه، به تکاپو می‌افتند، اهمیت مرغ در سفره برای مادر حیاتی است. مش مریم(فریده سپاه منصور) – یکی از همسایه‌ها – که چند مرغ و خروس در خانه دارد اما دلش نمی‌آید یکی از آنها را برای تأمین شام به کشتن بدهد.

امیر(علیرضا جعفری)- پسر کوچک خانواده، به همراه دوستش، از مغازه پدر، مخفیانه مرغ و ماهی برمی‌دارد ولی سر بزنگاه پدر دوستش می‌رسد و پسرش را تنبیه می‌کند و امیر ناکام به خانه بازمی‌گردد.

یوسف (پارسا پیروزفر) که از خانواده ثروتمندی است، بعد از این که همسر حامله اش (نسرین مقانلو) را برای دور ریختن مواد مخدرش کتک سختی می‌زند، اما بعداً برای این که دل او را که نگران مهمانی مامان است به دست آورد به همراه امیر به خانه پدری اش می‌رود و در میان پرسشهای دائمی پدر(مهدی تقی‌نیا)، و نفرین‌های پی در پی مادر(آفرین عبیسی) که معتقد است همسرش صدیقه پسرش را معتاد کرده، از یخچال انواع مواد خوراکی مورد نیاز را برداشته و بازمی‌گردد.

همسایه‌های دیگر، بقیه مواد مورد نیاز شام ایده ال مادر را تهیه می‌کنند و قبل از اینکه مهمانی شروع شود پدر دوست امیر که از کرده خود پشیمان شده، مرغ و ماهی را به همراه پسرش، خود به در خانه آنها می‌آورد…

عاقبت شام حاضر است، مهمانان و همه ساکنان خانه بر سر سفره می‌نشینند، مادر خوشحال از آبروداری و مهمانان آماده رفتن هستند، که با اصرار بی‌دلیل و پافشاری ابلهانه یدالله، مهمانان برای ماندن آن شب در خانه مادر رضایت می‌دهند مادر که طاقتش به پایان رسیده، در اوج ناراحتی، بیهوش می‌شود، همهٔ میهمانان به تکاپو می‌افتند تا به هر طریق او را به بیمارستان برسانند، دکتر اضطراب بیش از اندازه را موجب ناراحتی مادر می‌داند و برایش استراحت مطلق را تجویز می کند.

پس از بازگشت مهمانان، برای عروس و داماد، اتاقی جداگانه آماده می‌کنند، همسایه‌ها به خانه‌هایشان می‌روند و چراغ‌ها یک به یکی خاموش می‌شوند و مادر نیز راضی از آبروداری روز سختش چشمانش را برهم می‌گذارد…