راهنماتو-آیا اگر کسی 3روز بعد جواب پیام ما را در پیامرسانهای اجتماعی بدهد، باید آن را به مثابه هشدار قرمز در نظر بگیریم؟ آیا اگر کسی یک پاراگراف برای ما پیام مینویسد یعنی آدمی آسیبپذیر است و ناامنیهای زیادی دارد؟ آیا اگر کسی فقط با یک «حرف» پاسخ ما را میدهد، یعنی هیچ علاقهای به ما ندارد؟
به گزارش راهنماتو، لوگان اوری، مدیر علوم رابطه، میگوید که این چیزی است که ما به عنوان زبان بدن دیجیتال (دی.بی.اِل) میشناسیم و در انتقال ناگفتهها، تفاوت چندانی با زبان بدن در ملاقاتهای چهره به چهره ندارد.
او توضیح میدهد که زبان بدن دیجیتال شامل «مدت زمانی است که فرد منتظر میماند تا پاسخ شما را بدهد، ارسال پاسخهای پشتسرهم قبل از دریافت پاسخ اولیه، استفاده از نوع علائم سجاوندی و استفاده کردن یا نکردن از شکلکها یا ایموجیهاست.»
این محقق که روی زبان بدن دیجیتال کار کرده است، میگوید که نسل زد به شدت برای قضاوتهای خیلی سریع درباره افراد به این زبان بدن وابسته است. این گروه به صورت جمعی توافق دارند که برخی از علائم زبان بدن دیجیتال به این معنی است که طرف مقابل به شما علاقهای ندارد؛ حتی اگر به صورت فنی همیشه پاسخ شما را بدهد.
اوری میگوید: «برای پرهیز از برخی رابطههای بیسرانجام بهتر است که زبان بدن دیجیتال را یاد بگیرید. همچنین بهتر است که بدانید چطور نباید دیگران را دچار سوء تفاهم کنید.»
او برخی از علائم و نشانههای زبان بدن دیجیتال را با مخاطبان به اشتراک گذاشته که با هم مرور میکنیم:
آنهایی که همیشه پاسخ میدهند اما هرگز در پاسخگویی انسجام و پیوستگی ندارند
روابط سالم بر مبنای اعتماد و ارتباط ساخته شدهاند. افراد به صورت طبیعی در همان ملاقاتهای اول سعی میکنند به دنبال نشانههایی از اعتماد در رابطه باشند.
اوری بر مبنای یک پیمایش که بروی 15000 از کاربران نسل زد در سال 2024 انجام شده است، میگوید اگر افراد ظرف مدت 24ساعت به پیامها پاسخ بدهند، شانس خود را برای دریافت پاسخ تا 44درصد افزایش میدهد زیرا طرف جدیت بیشتری را از سمت آنها احساس میکند.
درواقع پیامهایی ابتدایی که به سرعت پاسخ داده میشوند، اثری فراتر از صرفاً چند پیام ساده دارند. او میگوید 67درصد از افراد نیز به دنبال پیوستگی و انسجام هستند. فردی که در روز اول ساعتها پیام میدهد اما ناگهان چند روز ناپدید میشود، به مثابه فردی که علاقهای ندارد، شناخته میشود.
برای همین، او به افراد توصیه میکند که اگر واقعاً و حقیقتاً به کسی علاقه دارند، از پاسخ ندادن به او یا تعمداً دیر پاسخ دادن به او، بپرهیزند. «خیلی خوب است که وارد بازی روانی نشویم و سریع پاسخ بدهیم زیرا به این ترتیب اگر طرف مقابل هم علاقهای به این رابطه داشته باشند، مشتاقتر میشود.»
وقتی ابرهای پاسخ فقدان توازن را نشان میدهند
رابطه عمیق نیازمند دو-طرفه بودن و حس برابری است. اوری میگوید، ورای وقتی که افراد برای صحبت کردن برای هم میگذارند، جریان گفتوگو نشانهای بزرگ از میزان علاقه افراد به یکدیگر است.
اوری میگوید اما جریان گفتوگو چیزی فراتر از آن است که صبر کنید تا نوبت صحبت کردنتان برسد. او میگوید: «برای کاربران آیفون، تلفیق حبابهای آبی و خاکستری باید وجود داشته باشد. این امر شامل طرح پرسش از طرف فرد مقابل و انتظار برای شنیدن پاسخ شما میشود. اگر طرف مقابل طومار مینویسد، بدون اینکه سوالی از شما بپرسد، درواقع یعنی هیچ علاقهای به شناخت بیشتر شما ندارد. اوری یک اصطلاح برای نامیدن این افراد دارد و آن «زی.کیو» است. زی-کیوها، آنهایی هستند که هیچ پرسش و درواقع هیچ کنجکاویای برای شناخت طرف مقابل ندارند.
در پیام متنی خوب نیستند اما سایر راههای ارتباطی را نیز امتحان نمیکنند
همه از چت کردن خوششان نمیآید. خیلی از آدمها ترجیح میدهند تلفنی صحبت کنند یا شاید در طور روز و سر کار نمیتوانند از گوشیشان استفاده کنند. اوری میگوید، اگر این آدمها علاقهای داشته باشند، با شما گفتوگو میکنند و میدانند چطور باید راه تماس با شما را پیدا کنند. اگر در طی روز آفلاین هستند باید به شما بگویند و راه دیگری برای به اشتراک گذاری افکارشان با شما پیدا کنند. مثلاً میتوانند پیام صوتی بگذارند، میم یا عکس بفرستند.
اما اگر هیچ تلاشی برای شفافسازی موقعیت خودشان برای شما نمیکنند، یعنی دوستتان ندارند. درواقع علاقهای به شما ندارند. اوری تأکید میکند که قبل از آنکه با کسی رابطهتان را بهم بزنید، در دنیای واقعی با او ملاقات کنید. زبان بدن دیجیتال علم نیست و گاهی ارزش دارد که درباره تفاوتهای شیوههای ارتباطی با طرف مقابلمان حرف بزنیم.
علاوه بر آن، روش بهتر برای تأیید اینکه شخصی حقیقتاً شما را دوست دارد یا نه ملاقات حضوری با اوست.
او میگوید: «سعی کنید که با طرف ملاقات کنید. شما نمیتوانید از روی زبان بدن دیجیتال بفهمید که آیا انرژیتان با هم همسو است یا نه.»
source