گاهی اوقات شرکت‌های بازی‌سازی اشتباه‌ترین حرف را در بدترین زمان ممکن به زبان می‌آورند! امروز به ۱۰ باری که ناشرها و سازندگان از حرف خود پشیمان شدند می‌پردازیم.

ناشرها و استودیوهای بازی‌سازی، معمولاً با کیفیت بازی‌هایی که تولید می‌کنند قضاوت می‌شوند. اگر بازی‌ها خوب باشند، گیمرها آن شرکت را زیر چتر حمایتی خود می‌گیرند و اگر بد باشند، دفعه‌ی بعدی که بازی جدیدی روانه‌ی بازار می‌کنند باید زحمت بیشتری بکشند تا اعتماد گیمرها را جلب کنند. اما حالتی وجود دارد که حتی از ساختن یک بازی بد و هدر دادن پول مخاطبین نیز بدتر است: اینکه حرفی بزنید که نباید می‌زدید!

بازی کردن در تمام دنیا تفریحی نسبتاً لوکس به حساب می‌آید و شما اگر به شکل دائم بازی کنید، مجبورید پول زیادی خرج خود بازی‌ها، سیستم یا کنسول و سرویس‌ها کنید. طبیعتاً وقتی پول می‌دهید، انتظار دارید در قبال آن ارزش قابل توجهی دریافت کنید. در نتیجه گیمرها زیاد حوصله‌ی شنیدن حرف‌های بیهوده را ندارند و ممکن است یک حرف احمقانه به قیمت جابجا شدن ارزش سهام آن شرکت تمام شود!

مدیران شرکت‌های بازی‌سازی نیز این را به خوبی می‌دانند و تلاش می‌کنند گیمرها را عصبانی نکنند! اما موارد زیادی وجود دارد که یکی از اعضای هیئت مدیره حرفی می‌زند که دیگر هیچ جوری نمی‌شود از آن چشم‌پوشی کرد و نتیجه‌ی آن بر تصویر کل شرکت اثر می‌گذارد! در این مقاله ۱۰ مورد از این حرف‌ها را بازنگری می‌کنیم تا کمی دور هم بخندیم یا شاید هم حرص بخوریم!

۱۰- سونی و قضیه کراس پلی

وقتی همه تلاش می‌کردند قضیه‌ی کراس پلی را گسترش دهند تا مخاطبین تمام پلتفرم‌ها بتوانند به شکل آنلاین با هم بازی کنند، مدیر ارشد سونی فکر کرد ایده‌ی خوبی است که بگوید «پلی‌استیشن بهترین مکان برای بازی کردن است»! این اتفاق مربوط به سال ۲۰۱۸ است که طی آن، سونی تصمیم گرفت کل ایده‌ی کراس پلی را با این جمله‌ی مسخره زیر سوال ببرد و طرفدارانش را حسابی عصبانی کند!

هدف اصلی بازی‌های ویدیویی سرگرمی است و به‌خصوص بازی‌های آنلاین برای این ساخته شده‌اند که بتوانید با دوستان‌تان لحظات خوبی را سپری کنید. قابلیت کراس پلی نیز دقیقاً برای همین معرفی شد که فارغ از نوع پلتفرم‌تان بتوانید با دوستان خود بازی کنید. اینکه چرا یک شرکت به عظمت سونی باید جلوی چنین جریان مثبتی بایستد در نوع خود عجیب بود، اما چیزی که قضیه را عجیب‌تر می‌کرد همان جمله‌ی مسخره‌ای بود که بالاتر به آن اشاره کردم. پاسخی به شدت بچه‌گانه و بی‌ربط که باعث شد مخاطبین خشمگین شوند و به سونی حمله کنند. البته که سونی از این قضیه درس گرفت و کوتاه آمد!

۹- کپکام و محتوای قابل دانلود

برهه‌ی کوتاهی در صنعت بازی‌های ویدیویی بود که برخی شرکت‌ها محتوای قابل دانلود (DLC) را روی دیسک اصلی بازی منتشر می‌کردند، اما این محتوا قفل بود و باید هزینه‌ی اضافه‌ای پرداخت می‌کردید تا این محتوا نیز قابل بازی باشد. به زبان ساده‌تر یعنی شما یک بازی را می‌خریدید ولی فقط صاحب بخشی از دیسک بازی بودید! نمی‌دانم ایده‌ی این کار از کجا به ذهن بازی‌سازان رسیده بود، اما واضح است که هیچ‌کس از این سیاست راضی نبود. اگر بابت دیسک فیزیکی بازی هزینه‌ای پرداخت شده، آیا روشن نیست که خریدار باید صاحب تمام محتوای آن باشد؟!

مدیران کپکام در این دوره برای دفاع از این سیاست تصمیم گرفتند خیلی جدی و رسمی اعلام کنند «هیچ تفاوتی بین محتوای قابل دانلود و محتوای قفل شده روی دیسک وجود ندارد». در واقع شما دیسک فیزیکی بازی را می‌خرید، اما تجربه‌ی کامل را در اختیار شما نمی‌گذاریم تا وقتی پول بیشتری برای آن پرداخت کنید! نمی‌دانم چطور مدیران کپکام به این نتیجه رسیدند که محتوای دانلود اختیاری که برای بهبود بازی ارائه می‌شوند با محتوایی که هم‌اکنون روی دیسک است ولی اجازه‌ی بازی آن را ندارید هیچ تفاوتی با هم ندارند، اما فکر می‌کنم واکنش سریع طرفداران آن‌ها را روشن کرده باشد!

۸- مایکروسافت و قابلیت Backward Compatibility

شکی نیست که Game Pass در حال حاضر یکی از بهترین سرویس‌های موجود برای بازی کردن است که هزینه‌های بازی را به شدت پایین می‌آورد و اجازه می‌دهد به بازی‌های نوستالژیک دسترسی داشته باشید. اما در بحبوحه‌ی عرضه‌ی Xbox One، این شرکت با سیاست‌های اشتباهش ضرر زیادی به خود زد و زمینه را برای مسخره شدن خود به خوبی آماده کرد! یکی از گل به خودی‌های معروف این شرکت مربوط به زمانی می‌شود که دان متریک (Don Mattrick) در باب رد قابلیت Backward Compatibility گفت: «اگر با گذشته سازگار باشید… واقعاً عقب‌مانده‌اید!».

جای تعجبی ندارد که این جمله باعث شد طرفداران به شدت عصبانی شوند و بسیاری را نیز از خرید کنسول جدید مایکروسافت منصرف کرد. اینکه شما بتوانید روی کنسول جدید خود، بازی‌هایی موردعلاقه‌‌تان از نسل پیش را بازی کنید، یک رویا بود که داشت رنگ واقعیت می‌گرفت و احتمالاً هیچ‌کس دیگری در کره‌ی زمین با دان متریک هم‌نظر نبود! به هر حال او با این حرف احمقانه باعث شد اعتبار مایکروسافت ضربه‌ای اساسی بخورد و خودش هم به شخصیتی منفور تبدیل شود!

۷- 2K Games و تبلیغات میان بازی

اهمیت تبلیغات بر کسی پوشیده نیست، اما تبلیغ در جای نامناسب می‌تواند بیش از اینکه توجه مخاطب را جلب کند، به شرکت‌های تبلیغ‌کننده و تبلیغ‌شونده آسیب بزند. یکی از دلایلی که برخی از گیمرها، بازی‌های موبایل را سبُک و چیپ می‌دانند نیز همین تبلیغ‌های وقت و بی‌وقت است که در اوج هیجان بازی ظاهر می‌شوند. اما اینجا در مورد یک بازی موبایل حرف نمی‌زنیم، بحث ما یکی از غول‌های بازی‌سازی است که در سال ۲۰۲۰ تصمیم گرفت پس از گرفتن ۶۰ دلار بابت NBA 2K، وسط بازی نیز برای پول بیشتر تبلیغ پخش کند! این تبلیغات حتی قابل رد کردن هم نبودند و باید تا آخر آن‌ها را نگاه می‌کردید.

نیازی به توضیح نیست که هیچ‌کس بابت این قضیه خوشحال نبود، اما اوضاع وقتی بدتر شد که 2K تصمیم گرفت قضیه را جمع و جور کند. آن‌ها آمدند و یک متن عذرخواهی تدارک دیدند که بیشتر شبیه به مقصر جلوه دادن بازیکنان بود تا عذرخواهی! مدیران 2K جوری با قضیه برخورد کردند که انگار بازیکنان همیشه عاشق دیدن تبلیغ در میان بازی بوده‌اند و حالا به یکباره تغییر مسیر داده‌اند؛ کاملاً بی‌توجه به این قضیه که داداش، اومدی تبلیغ رو گذاشتی وسط بازی و بابت بازی هم ۶۰ دلار پول گرفتی!

۶- الکترونیک آرتس و Dragon Age Veilguard

الکترونیک آرتس (EA) استاد خرابکاری و نادیده گرفتن خواسته‌ی مخاطبان است. شاید هیچ شرکتی در طول تاریخ تا این حد نسبت به خواسته‌های طرفدارانش کور و کر نبوده است و پس از هر خرابکاری هم جوری با قضیه برخورد می‌کند که انگار نمی‌دانسته قرار است چنین اتفاقی بیفتد! آخرین جمله‌ی شاهکاری هم که از زبان مدیران این شرکت شنیدیم راجع به بازی Dragon Age: Veilguard و دلایل شکستش بود. EA به شکل رسمی اعلام کرد که «دلیل شکست Dragon Age: Veilguard، سرویس محور نبودن آن است».

اگر این جمله را شرکت دیگری می‌گفت، شاید می‌شد روی آن فکر کرد، اما الکترونیک آرتس همان شرکتی است که BioWare را با همین سیاست که همه‌ی بازی‌ها باید لایو سرویس باشند به ورطه‌ی نابودی کشاند. پس از شکست Veilguard آن‌ها جوری وانمود کردند که انگار تمام بازی‌های لایو سرویس دیگرشان مثل Anthem عملکرد موفقی داشتند!

این قضیه که الکترونیک آرتس مانند همیشه هیچ اشتباهی را گردن نگرفت و کاملاً خودش را به آن راه زد، بار دیگر طرفداران را خشمگین کرد. دیگر نمی‌دانم الکترونیک آرتس برای نابودی صنعت بازی چه کار می‌توانست بکند که نکرده!

۵- یوبیسافت و بازی AAAA اش

همانطور که می‌دانید، بازی‌های AAA (تریپل A) به بازی‌هایی می‌گویند که توسط ناشرهای بزرگ منتشر می‌شوند و معمولاً هزینه‌ی بسیار زیادی صرف تولید آن‌ها شده است. این بازی‌ها معمولاً کیفیت فنی بالاتری دارند و به نوعی ترندهای بازی‌سازی را تعیین می‌کنند. حالا قضیه این است که یوبیسافت در نقطه‌ای از تاریخ خود تصمیم گرفت ادعا کند با بازی Skull and Bones از مرز بازی‌های تریپل A عبور کرده و به قلمرو AAAA (کوادرپل A) قدم گذاشته است!

آن‌ها اعتقاد داشتند که Skull and Bones یک بازی کامل است که همه‌ی ویژگی‌های یک بازی بزرگ و خوش‌ساخت را تیک می‌زند و لقب AAAA شایسته‌ی این بازی است! عنوانی که پس از انتشار مشخص شد حتی در حد بازی‌های دیگر این شرکت هم نیست، چه برسد به اینکه بخواهد یک بازی ساختارشکن و جریان‌ساز باشد. بازی پس از انتشار، هم از سوی کاربران و هم از سوی منتقدین مورد نقد شدید قرار گرفت و شاهکار کوادرپل AAAA یوبیسافت با کله زمین خورد!
نمی‌دانم، شاید منظور یوبیسافت از آن A اضافی، قیمت ۷۰ دلاری بازی و پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای بی‌شمارش بوده!

۴- بلیزارد و Diablo Immortal

این یکی آن‌قدر معروف است که هرجا سخن از سوتی‌های بزرگ در صنعت بازی می‌آید، نام Diablo Immortal و بلیزارد می‌درخشد! فرض کنید بیایید و در Blizzcon که بیشترین مخاطبانش گیمرهای هاردکور PC هستند با هایپ فراوان از یک بازی موبایل به نام Diablo Immortal رونمایی کنید که هیچ ربطی به PC ندارد؛ آن هم زمانی که همه بی‌صبرانه منتظر معرفی نسخه‌ی چهارم Diablo هستند! اگر به نظرتان این قضیه به خودیِ خود فاجعه نیست، عیبی ندارد، چون احتمالاً جمله‌ی بعدی کار را برای شما هم یکسره می‌کند.

وقتی بعد از این رونمایی دلسردکننده یکی از طرفداران از سازنده‌ی بازی پرسید «شوخی می‌کنید؟»، او در جواب گفت «چرا؟ مگه گوشی ندارین؟!». این حرکت تا مدتی طولانی نُقل محافل گیمینگ بود و به شدت به اعتبار Blizzard آسیب وارد کرد. اینکه شما سعی داشته باشید بازی خود را جذاب‌تر از آن‌چه که هست جلوه دهید مشکلی ندارد، اما اینکه این همه طرفدار دوآتشه را با یک جمله‌ی فکر نشده شگفت‌زده کنید، بدون شک شما را حداقل مدتی در لیست سیاه گیمرها قرار می‌دهد! ناگفته نماند که بلیزارد بابت این حرکت عذرخواهی کرد، اما پس از گذشت چند سال، آن جمله تمسخرآمیز از یاد کسی نرفته است!

۳- یونیتی و سیاست پرداخت بابت دانلود بازی‌ها

موتور بازی‌سازی Unity یکی از بهترین و خوش‌نام‌ترین موتورهاست که بسیاری از افراد را به سمت صنعت بازی‌سازی سوق داده است. از مهم‌ترین نکات این موتور، راحتی کار با آن و رایگان بودنش است. طبیعتاً این شرکت حق دارد که مزد زحماتش را به نحوی دریافت کند و سهمی از فروش بازی‌های ساخته شده با این موتور داشته باشد؛ به شرط اینکه به شکلی منصفانه این کار را بکند!

آن‌ها در ژانویه‌ی سال گذشته تصمیم گرفتند در بیانیه‌ای اعلام کنند که هر بار که فردی بازی شما را نصب می‌کند، یونیتی از شمای سازنده حق کمیسیون می‌گیرد. احتمالاً شما نیز اگر چند دقیقه به این جمله فکر کنید می‌بینید اصلاً منطقی به نظر نمی‌رسد! اگر من یک بازی را یک بار بخرم و روی دستگاه‌های مختلف نصب کنم تکلیف چیست؟ اگر بازی را پاک کنم و بعداً دوباره نصب کنم چه؟ آیا هربار که بازی را نصب می‌کنم، سازنده ضرر می‌بیند؟! اگر بازی را به شکل غیرقانونی و بدون پرداخت هزینه دانلود کرده باشم چه اتفاقی می‌افتد؟ باز هم قرار است از سازنده‌ی بخت‌برگشته کمیسیون بگیرید؟

سازنده‌ها به محض شنیدن این خبر شدیداً به یونیتی و سیاست جدیدش اعتراض کردند و یونیتی نیز در چند بیانیه سعی کرد قضیه را روشن کند و بابت آن عذر بخواهد، اما دیگر کمی دیر شده بود و بسیاری از بازی‌سازان به سمت موتورهای دیگر مهاجرت کرده بودند.

۲- الکترونیک آرتس و مشکلش با بازی‌های تک‌نفره و خطی!

معمولاً در چنین مقالاتی سعی می‌کنم از یک شرکت دو بار نام نبرم، اما الکترونیک آرتس واقعاً استاد گند زدن و عصبی کردن گیمرهاست و می‌توان کل این لیست را فقط به اشتباهات این شرکت اختصاص داد! دسته گل دیگر EA مربوط می‌شود با سال ۲۰۱۷ که مدیر ارشد این شرکت در مصاحبه‌ای اعلام کرد که «بازیکنان در سال ۲۰۱۷ دیگر علاقه‌ی خاصی به بازی‌های خطی ندارند». خیلی عجیب است در سالی که بازی‌هایی مانند Cuphead، نسخه‌ی هفتم Resident Evil و Hellblade به بازار می‌آیند و با استقبال عظیم گیمرها مواجه می‌شوند این حرف را بگویید!

البته خب تعجبی هم ندارد. EA همان شرکتی است که استودیوی سازنده Dead Space، یعنی Visceral Games، را تعطیل کرد و با همین باورهای مسخره‌ استودیوی BioWare را به مرز فروپاشی رساند. اینکه شما نمی‌خواهید واقعیت را ببینید و به خاطر پول بیشتر سعی دارید به زور بازی‌های لایو سرویس بی‌روحتان را به مردم غالب کنید، دلیل نمی‌شود بقیه بازی‌های خطی را دوست نداشته باشند!

۱- یوبیسافت و حق مالکیت بازی‌ها

«گیمرها باید با این قضیه که صاحب بازی‌ها نیستند کنار بیایند». آیا شما نیز پس از خواندن این جمله حس بدی گرفتید؟ اگر جوابتان مثبت است، باید بگویم برای همین است که این جمله در جایگاه اول این لیست قرار گرفته. سخنی بسیار متکبرانه و دلسردکننده از یکی از بزرگ‌ترین ناشران بازی در کل جهان که حداقل در مورد بازی‌های خود این شرکت خیلی هم بی‌راه نیست. ما خیلی وقت است که دیگر به فرنچایزهایی که زمانی عاشق‌شان بودیم احساس تعلق نمی‌کنیم. این عناوینی که با نام Assassin’s Creed روانه‌ی بازار می‌شوند، هیچ نشانی از خاطرات خوب ما با اتزیو و الطائر ندارند.

یوبیسافت باید این را می‌دانست که اتفاقاً اینکه طرفداران خودشان را صاحب بازی‌ها بدانند، حتی با وجود فشار مضاعفی که گاهی این قضیه می‌تواند به تیم سازنده بیاورد، اتفاق مثبتی است. تنها در صورتی می‌شود به عناوین حس تعلق خاطر پیدا کرد که آن عناوین را دوست داشته باشیم و آن را جزئی از داشته‌های خودمان بدانیم. شاید این جمله، آغاز دور شدن مخاطبین از یوبیسافتی بود که این روزها وضعش اصلاً تعریفی ندارد.

منتظر نظرات شما در بخش کامنت‌ها هستیم!