شفقنا رسانه- تنگ شیر استاد ارتباطات گفت: برگزاری همایش‌ها و سمینارها یک ابزار مهم درعرصه  تبادل دانش اطلاعات و تجارت است این رویدادها فرصتی برای کسب کارها فراهم می‌کنند تا به تبلیغات، تبادل دانش و برقراری ارتباط با مخاطبان جدید بپردازند.

متن یادداشت را در ادامه بخوانید:

با توجه به برگزاری تعداد زیادی کنفرانس، همایش، سمینار سالیانه در ایران آیا هیچ توجهی به نتایج برگزاری آنها می شود و هیچ نظر سنجی برای برگزاری آنها صورت می‌گیرد؟ آیا نتایج ارزشمندی از آنها به دست آمده و آیا کاربردی بودن نتایج آنها مورد بررسی قرار گرفته؟ چرا سال بعد با همان شرایط بازهم برگزاری آنها در سراسر ایران برگزار می‌شوند؟

یک سازماندهی برای برگزاری همایش و سمینارها وجود ندارد و یا آیا مراکز برگزاری آنها مورد تایید بوده و از رفت و آمد ، ترافیک ودسترسی آسان محل مناسبی برای بازدیدکنندگان می‌باشد؟

برای برگزاری همایش باید معیارهای مهم و استانداردهایی را در نظر بگیریم که به شرح زیر می باشد:

تعیین استراتژی و اهداف واضح _ تحقیق و شناخت مخاطبان _ انتخاب موضوع و محتوای سمینار_ جذابیت برنامه و سخنرانان_  تبلیغات و بازاریابی قبل از برگزاری همایش ، پوشش تصویری حرفه‌ای همایش ، استفاده از فناوری‌ها روز، مدیریت مالی و هزینه‌ها ، لوکیشن برگزاری همایش، ارزیابی بهبود عملکرد ، ایجاد شبکه ارتباطات و نتیجه‌گیری از مهم ترین استاندارد های برگزاری این گونه مراسم ها می باشد .

ممکن است برخی همایش‌ها به دلایل مختلف از جمله عوامل متعدد مانند کیفیت محتوای ارائه شده، انتخاب سخنرانان یا مدیریت رویدادها ارزش و کاربرد کمتری داشته باشند.

     برخی از دلایل مهم برگزاری همایش و کنفرانس‌هاو سمینار ها  

1_ جوایز و اعتبار علمی : برای برخی محققان و دانشجویان با امتیازهای علمی و پژوهشی که از شرکت یا ارائه مقاله در کنفرانس‌ها به دست می‌آید .

2_ حمایت‌های دولتی و مالی :  در نظر گرفتن بودجه‌هایی برای برگزاری کنفرانس‌ها برای حمایت از فعالیت‌های علمی و پژوهشی

3_  فقدان ارزیابی و نظارت گاهی : اوقات عدم نظارت و ارزیابی موثر بر کیفیت کنفرانس‌ها باعث می‌شود تعداد زیادی از آنها بدون توجه به نیاز واقعی برگزار شود.

4_ در برخی دانشگاه‌ها و موسسات برگزاری کنفرانس و سمینار به عنوان یک نیاز فرهنگی و علمی تلقی می‌شود و به فرصتی برای تبادل نظر و تجربیات در نظر گرفته می‌شود.

البته باید توجه داشت که بخش خصوصی ایران خیلی عملکرد بهتری نسبت  به بخش دولتی در برگزاری همایش‌ها با امکانات مدرن تر، سخنرانان خوب، به روز بودن آنها و با نیازسنجی موثر برگزاری همایش‌ها داشه است.

در نتیجه هنوز هم آمار دقیقی از تعداد برگزاری‌های همایش‌ها در سراسر ایران وجود ندارد و باید دید واقعاً متولی برگزاری این همه همایش و سمیناردر کشور کیست ؟ و آیا با توجه به گستردگی شبکه های اجتماعی و هوش مصنوعی در دنیای ارتباطات چقدر نیاز به برگزاری این گونه مراسم ها وجود دارد؟