اگر طرفدار بازی‌های موبایلی، مخصوصاً سبک بقا و ترس باشید، قطعاً با نام Into The Dead آشنا هستید. استودیو PikPok تا الان دو نسخه از بازی زامبی با همین نام را برای موبایل منتشر کرده است؛ عنوانی که در آن با دویدن و فرار از دست زامبی‌ها باید رکوردهای جدیدی کسب می‌کردید. حالا این استودیوی خلاق دست‌به‌کار شده و سومین نسخه از این بازی را با حال‌و‌هوایی جدید برای پی‌سی منتشر کرده است. در ادامه به نقد و بررسی نسخه ارلی اکسس بازی Into the Dead: Our Darkest Days می‌پردازیم؛ با ویجیاتو همراه باشید.

در ابتدای بازی شما باید از بین پنج گروه دو نفره مختلف، یک گروه را برای بقا انتخاب کنید. هر شخصیت در بازی نقاط قوت و ضعف متفاوتی دارد. برای مثال یکی از شخصیت‌ها می‌تواند کوله‌پشتی بزرگ‌تری برای حمل منابع داشته باشد ولی کندتر حرکت کند، در حالی که شخصیت دیگری تیراندازی دقیقی دارد ولی سلامتش در مواجهه با خطر سریع‌تر کاهش پیدا می‌کند.

بعد از انتخاب شخصیت‌ها، حالا باید وظایف مختلف تیم را مشخص کنید. بازی به نوبت صبح و شب تقسیم می‌شود و شما باید با مدیریت درست تصمیم بگیرید که هر شخصیت، با توجه به ویژگی‌هایی که دارد، چه کاری را در چه زمانی انجام دهد.

در ابتدا منابع محدودی در دسترس شماست و در اینجا باید سعی کنید با استفاده از میزکار و نقشه‌ای که در اختیار دارید، پناهگاه خود را توسعه دهید، نیازهای هر شخصیت مثل خوابیدن، غذا خوردن و نیازهای عاطفی را برطرف کنید و وسایل جدیدی برای بقا بسازید.

بازی با استفاده از نقشه این امکان را در اختیار شما قرار می‌دهد که به محیط‌های مختلف سر بزنید، افراد جدیدی که به دنبال بقا هستند را به پناهگاه خود دعوت کنید و تا جای ممکن منابع جمع‌آوری کنید.

تنوع مکان‌های بازی بسیار بالاست؛ از زندان و دانشگاه و شهربازی گرفته تا رستوران‌ها، خانه‌های شخصی و کلیسا، همگی در دسترس شما قرار گرفته‌اند تا بتوانید با گشت‌وگذار در این مکان‌ها در بازی رشد و پیشرفت کنید.

هر مکان متناسب با تم خود، منابع مشخصی را در اختیار شما قرار می‌دهد. برای مثال اگر به رستوران‌ها سر بزنید، اکثر منابعی که پیدا می‌کنید، غذا و تنقلات هستند، در حالی که اگر به دفتر پلیس یا بیمارستان سر بزنید، به ترتیب مهمات و دارو پیدا خواهید کرد.

محیط‌های بازی با جزئیات و دقت بالا ساخته شده‌اند. برای گشت‌وگذار در هر مکان جدید حداقل بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه زمان لازم دارید تا بتوانید آن محیط را کامل بگردید و جزئیات مهم را دریابید.

همچنین با سر زدن به هر مکان می‌توانید به‌وسیله دوربین‌های شکاری که در بازی گنجانده شده، مکان‌های جدیدی را به‌مرور کشف کنید و حتی اگر نیاز شد، با پاک‌سازی یک مکان از زامبی‌ها و افراد خطرناک، پناهگاه خود را به مکان جدید منتقل کنید.

پناهگاه شما شامل ابزارهای مختلف و میزکارهای گوناگونی می‌شود که با منابعی که پیدا کرده‌اید می‌توانید آن‌ها را ارتقا دهید. برای مثال در ابتدا شما نمی‌توانید هیچ سلاح خاصی را در پناهگاه خود بسازید و فقط باید به سلاح‌هایی که از محیط‌های مختلف پیدا می‌کنید بسنده کنید.

در مقابل وقتی میزکار مربوط به سلاح را بسازید و آن را ارتقا دهید، به‌مرور می‌توانید انواع سلاح‌های سرد و گرم را برای مقابله با زامبی‌های بازی به کار بگیرید.

گفتیم زامبی و می‌رسیم به دشمن اصلی شما در این بازی یعنی همین مردگان متحرک. از همین ابتدا باید بگویم که ۹۵ درصد دشمنان شما در بازی همین زامبی‌ها هستند و تنها پنج درصد امکان دارد که با انسان‌های سالم در بازی درگیر شوید. مکانیزم اصلی بازی بر این تمرکز دارد که تا جای ممکن به‌جای رودررو شدن با این موجودات، آن‌ها را به‌وسیله مخفی‌کاری و بی‌صدا از بین ببرید.

حالا اگر زیاد اهل مخفی‌کاری نباشید چه می‌شود؟ در واقع وقتی به محیطی در بازی وارد می‌شوید، زامبی‌های زیادی را می‌بینید که سد راه شما نیستند و تنها در گوشه‌ای قرار دارند؛ اما اگر فقط یکی از آن‌ها شما را ببیند، دیگران را متوجه حضورتان می‌کند تا به‌صورت دسته‌ای به شما حمله‌ور شوند و اینجاست که اگر خوش‌شانس باشید، با کمی از سلامتی می‌توانید به پناهگاه خود برگردید.

اکثر سلاح‌هایی که در بازی وجود دارند، سلاح سرد هستند اما هرکدام درست مانند شخصیت‌های بازی ویژگی‌های خاص خود را دارند. برای مثال وقتی از گیتار به‌عنوان سلاح سرد استفاده می‌کنید، با هر بار ضربه زدن به زامبی‌ها صدایی از آن تولید می‌شود و عملاً مخفی‌کاری شما را تا حد زیادی خراب می‌کند، در صورتی که سلاح‌هایی مثل چاقو یا ساطور، به عملکرد شما در حالت مخفی کمک بزرگی می‌کنند.

همان‌طور که گفتم شما در ابتدا با دو شخصیت شروع به بازی می‌کنید که هر گروه سناریوی متفاوتی برای داستان‌سرایی دارد. اما تعداد افراد پناهگاه شما ثابت نیست و با توجه به فعالیت‌های شما ممکن است کم یا زیاد شود.

با سر زدن به مکان‌های مختلف در بازی می‌توانید افرادی را پیدا کنید که دنبال پناهگاه هستند و آن‌ها را به گروه خود اضافه کنید. با اضافه‌شدن شخصیت‌های بیشتر، وظایف به‌طور گسترده‌تری تقسیم می‌شوند و کار شما برای ارتقای پناهگاهتان راحت‌تر می‌شود. در مقابل بازی بسیار بی‌رحم عمل می‌کند و اگر توان مقابله با زامبی‌ها را نداشته باشید، کاراکتر شما مریض شود یا به هر دلیلی بمیرد، دیگر هیچ راه بازگشتی وجود ندارد و ادامه‌ی بازی برایتان سخت‌تر می‌شود.

در واقع برای ادامه‌ی بازی شما حداقل باید یک پناه‌جو در پناهگاه خود داشته باشید و اگر به هر دلیلی همان یک‌نفر هم کشته شود، بازی تمام شده و شما دوباره به منوی اصلی برمی‌گردید تا گروه جدیدی را انتخاب کنید.

همان‌طور که پیش‌تر گفتم با توجه به شخصیت‌هایی که در ابتدا انتخاب می‌کنید، بازی سناریوهای داستانی مختلفی را برای شما در نظر می‌گیرد که باز هم با گشت‌وگذار در محیط می‌توانید ادامه‌ی داستان بازی را کشف کنید. برای مثال بعد از حدود دو ساعت گشت‌وگذار در محیط موفق شدم تا دو خط داستانی برای پناه‌جوهای خودم پیدا کنم.

این‌که کدام خط داستانی را مایل به دنبال کردن باشید، به انتخاب شما برمی‌گردد. اولین خط داستانی من این بود که هلی‌کوپتری قرار است در سقف بیمارستان فرود بیاید و باید مکان این بیمارستان را در محله‌ای خاص با گشت‌وگذار در محیط‌های اطراف پیدا کنم تا بتوانم به این مکان برسم. در حالی که دومین خط داستانی، پناه‌جوهای من را با افرادی آشنا کرد که قاچاقچی انسان بودند و برای این‌که ما را به مکانی امن ببرند، باید یک‌سری از وظایف را برایشان انجام می‌دادم.

همین مدت‌زمان برای پیدا کردن خط داستانی کافی‌ست تا متوجه شوید که باید بیشتر از هر چیزی به پناه‌جوها و پناهگاه خود توجه و رسیدگی کنید. هر پناه‌جو با توجه به نقاط ضعف و قوت خود، دچار مشکلات خاصی می‌شود.

برای مثال اگر با یک شخصیت از بازی به‌طور مداوم شب‌ها از پناهگاه خارج شوید، ممکن است حمله‌ی عصبی به آن شخص دست دهد و دچار توهم شود. یا به‌عنوان نمونه اگر بیش از حد به شخصیت‌های خود غذای ناسالم بدهید، آن‌ها مریض شده و سلامتی خود را از دست می‌دهند و خطر مرگ آن‌ها افزایش پیدا می‌کند.

همچنین صداگذاری‌های بازی به‌گونه‌ای طراحی شده که شما را تا جای ممکن راهنمایی کند. برای مثال اگر زامبی کم‌کم متوجه حضور شما شود، مثل بازی Metal Gear Solid با صدای هشدار به شما این موضوع را اطلاع می‌دهد. همچنین از آن‌جایی که بازی به‌صورت دوبعدی دنبال می‌شود، با توجه به صداها می‌توانید متوجه شوید که اکثر دشمنان شما در کدام طبقه قرار دارند.

بازی در حال حاضر به‌صورت «Early Access» برای پلتفرم پی‌سی منتشر شده و با توجه به اتفاقی بودن اکثر رویدادهای بازی، می‌توانید تا ساعت‌ها سرگرم آن شوید بدون این‌که ذره‌ای خسته شوید. بازی از آن‌جایی که هنوز به‌طور رسمی عرضه نشده، همچنان شامل باگ‌هایی مثل اجرا نشدن صدای چوب بیلیارد در برخورد با زامبی‌ها و هوش مصنوعی ضعیف دشمنان است؛ اما تا به همین‌جای کار هم بازی به‌قدر کافی محتوا برای سرگرم کردن شما در دل خود قرار داده است.

بررسی بازی Into the Dead: Our Darkest Days با توجه به کد ارسالی ناشر (PikPok) برای ویجیاتو روی پلتفرم پی‌سی انجام شده است.