به تازگی تصاویری از سریال سلمان فارسی منتشر شده که نیم نگاهی از درون آن را به نمایش در می‌آورد.

سریال سلمان فارسی به کارگردانی داوود میرباقری، روایتی گسترده از زندگی یکی از برجسته‌ترین یاران پیامبر اسلام (ص) را در قالبی چندلایه و با بهره‌گیری از جلوه‌های بصری نوآورانه بازآفرینی می‌کند. این پروژه عظیم با ترکیبی از بازیگران داخلی و خارجی، به شکلی بی‌سابقه، داستانی کهن را جان تازه‌ای بخشیده است.

مراحل فیلمبرداری سریال سلمان فارسی هم‌اکنون در شهرک سینمایی غزالی جریان دارد. حسین طاهری، تهیه‌کننده سریال، اعلام کرده سه بازیگر برای نمایش مقاطع مختلف زندگی سلمان انتخاب شده‌اند که باربد شریفیان در دوران نوجوانی، امیر رضایی در جوانی، و علیرضا شجاع‌نوری در میانسالی هستند. این انتخاب‌ها با وسواس فراوان و بر مبنای شباهت چهره و توانمندی‌های بازیگری صورت گرفته است.

در کنار این چهره‌های محوری، ستاره اسکندری در نقش مادر سلمان و حسام منظور در نقش پدر او ایفای نقش می‌کنند. هنرمندانی چون یوسف صیادی، تورج نصر، انوش معظمی و محمدعلی نجفی نیز در این پروژه حضور دارند و ترکیب گسترده‌ای از کاراکترها را شکل داده‌اند. افزون بر این، حضور بازیگران نام‌آشنایی همچون فرهاد اصلانی، داریوش فرهنگ، محمدرضا هدایتی، احترام برومند و رامونا شاه بر اعتبار این مجموعه افزوده است.

در مجموع بیش از ۱۵۰۰ بازیگر ایرانی و خارجی از کشورهایی نظیر تونس، ارمنستان، یونان و مراکش در پروژه نقش‌آفرینی کرده‌اند که ابعاد بین‌المللی سریال را برجسته می‌کند. همچنین هنرمندانی چون امیررضا دلاوری، مهدی فقیه، علی باقری و الهام کردا نیز در ترکیب بازیگران دیده می‌شوند.

یکی از صحنه‌های به‌یادماندنی سریال، بازآفرینی یک طوفان عظیم دریایی با جلوه‌های ویژه در استخری بزرگ است؛ صحنه‌ای که به گفته حسین طاهری، از نظر کیفیت، با تولیدات سینمایی روز دنیا قابل مقایسه است. او تأکید می‌کند: «برخلاف تصور رایج، استفاده از جلوه‌های ویژه نه تنها هزینه‌ها را کاهش نمی‌دهد بلکه در بسیاری موارد آن را چند برابر می‌کند.»

همگام با پیشرفت فیلمبرداری، تیم جلوه‌های ویژه با تلفیق طراحی دکورهای سنتی و تکنولوژی‌های نوین، مکان‌هایی چون قصرهای بیزانس، شهر باستانی تیسفون و کلیساهای تاریخی را به شکلی سینمایی بازسازی کرده‌اند. این فضاها با مشارکت فارغ‌التحصیلان دانشگاه هنر خلق شده و دکورهای باشکوهی همچون خانه پدری سلمان نیز در آستانه تکمیل قرار دارد.

فصل مربوط به ایران باستان این روزها در شهرک غزالی در حال ضبط است و دکورهای ساخته‌شده قرار است پس از پایان سریال به عنوان میراث فرهنگی-تصویری حفظ شوند. در ادامه کار، بازسازی بخش‌هایی از شهرک نور که پیش‌تر در فیلم «محمد رسول‌الله (ص)» استفاده شده بود، برای ضبط فصل مربوط به سرزمین حجاز در دستور کار قرار گرفته است.

روایت سریال از لحظه تولد سلمان با نام اصلی روزبه آغاز شده و مسیر پر فراز و نشیب او را تا دیدار با پیامبر اسلام (ص) دنبال می‌کند. او از نوجوانی جستجوگر به مردی حکیم و حقیقت‌طلب بدل می‌شود که جایگاهی ویژه در میان یاران پیامبر می‌یابد.

از نکات ویژه این سریال، بازتاب تغییرات زبانی و گویشی در طول تاریخ است. از فارسی کهن دوران ساسانی گرفته تا عربی فصیح قرن هفتم و زبان پیچیده امپراتوری بیزانس، هر بخش از داستان با زبان و لحن متناسب با زمانه خود روایت می‌شود. میرباقری با دقت فراوان سعی دارد زبان شخصیت‌ها را با فضا و بافت تاریخی‌شان هماهنگ کند.

فیلمنامه سریال همچنان در جریان تولید در حال بازنویسی است. الهه میرباقری، آزاده محسنی و امرالله احمدجو در مقام مشاوران فیلمنامه، به همراه داوود میرباقری، با توجه به تحولات صحنه و بازیگران، متن را به‌روز می‌کنند تا انعطاف و عمق داستان حفظ شود.

ماهیت غیرخطی روایت و ضبط موازی صحنه‌های مختلف، روند تدوین را به یکی از چالش‌های اصلی پروژه تبدیل کرده است. برخی فصل‌های میانی مانند فصل بیزانس پیش‌تر ضبط شده‌اند و اکنون تصویربرداری سکانس‌های ابتدایی در جریان است. تدوین این پروژه همچون تکمیل یک پازل عظیم تاریخی خواهد بود که در نهایت تصویری یکپارچه از زندگی سلمان فارسی ارائه می‌دهد.

با توجه به پیشینه درخشان داوود میرباقری در تولید آثار موفقی چون مختارنامه و امام علی (ع)، او این بار نیز درصدد است روایتی جهانی از سلمان فارسی خلق کند. اتصال داستان این سریال به آغاز سریال امام علی (ع) از جمله طرح‌های دراماتیک این پروژه محسوب می‌شود. گفته شده است که روایت سریال تا واقعه غدیر خم ادامه یافته و شاید حتی داستان تا وفات سلمان نیز روایت شود.

سلمان فارسی تنها یک سریال تاریخی نیست؛ بلکه سفری درونی است که تحولات فکری و اعتقادی یک انسان جستجوگر را در عبور از مرزهای تمدن‌ها، زبان‌ها و باورها به تصویر می‌کشد. این پروژه از حیث کیفیت تولید، روایتگری، طراحی صحنه و توجه به زبان‌شناسی، گامی سترگ در مسیر تولیدات تاریخی ایران به شمار می‌رود.