درختچۀ غول‌پیکر در اطراف یک آتشفشان: درختچه‌های غول‌پیکر، گیاهان نادری هستند که ارتفاع‌شان به ۹ متر هم می‌رسد. این گیاهان ویژه‌ی دامنه‌های کوه کلیمانجارو هستند؛ یک آتشفشان خاموش در تانزانیا و بلندترین کوه آفریقا. با بخش تازه ها از مجله اینترنتی گفتنی همراه باشید.

این مطلب را هم ببینید: کشوری که رکورددار تعداد الاغ‌ در جهان است (+عکس)

درختچۀ غول‌پیکر در اطراف یک آتشفشان

در دامنه‌های کوه «کلیمانجارو» گیاه عجیبی می‌روید که در هیچ جای دیگری از زمین یافت نمی‌شود. این گیاه که به درختچه غول‌پیکر (Groundsel) معروف است و شکل آن شبیه ترکیبی از آناناس و کاکتوس ساگوآرو است، حدود یک میلیون سال پیش دامنه‌های بلندترین کوه آفریقا را به تسخیر خود درآورده و از آن زمان جابه‌جا نشده است.

این مطلب را هم ببینید: پرواز بر فراز شهرهای باستانی ایران + عکس های هوایی تاریخی

درختچه‌های غول‌پیکر کلیمانجارو (با نام علمی Dendrosenecio kilimanjari) در ارتفاعی بین ۲٬۸۰۰ تا ۴٬۰۰۰ متر از سطح دریا رشد می‌کنند، جایی که میزان بارندگی تنها برای بقاء آن‌ها کافیست. این گیاهان برای سازگاری با شرایط دشوار کوهستانی، ویژگی‌هایی مانند سیستم ذخیره‌سازی آب و لایه‌ی محافظی از برگ‌های مرده را تکامل داده‌اند.

این مطلب را هم ببینید: مدفوع پنگوئن ها هوا را خنک می کند؟

پایه کوه کلیمانجارو در شمال شرقی تانزانیا گرم و مرطوب است، اما دمای قله آن که ۵٬۸۹۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، می‌تواند به منفی ۲۰ درجه فارنهایت برسد. به گفته‌ی یکی از شرکت‌های تورگردانی، در ارتفاعات مختلف و در هر زمان از سال، این کوه آب‌وهوای مخصوص به خود را ایجاد می‌کند؛ از آفتاب سوزان گرفته تا برف، باران و بادهای سوزناک.

این مطلب را هم ببینید: دروازه ایشتار بنای مجلل تاریخی و رنگارنگ یادگار کوروش در عراق است (+عکس)

این گیاهان با اقلیم متغیر کوه کلیمانجارو به‌خوبی سازگار شده‌اند. ساقه‌های ضخیم آن‌ها با تاجی از برگ‌های محکمِ پوشیده از کرک پوشیده شده‌اند که مانع از تبخیر زیاد آب می‌شوند. هم ساقه و هم برگ‌ها توانایی ذخیره آب برای دوره‌های خشک، معمولاً از دسامبر تا مارس و ژوئن تا اکتبر را دارند.

این مطلب را هم ببینید: راز حلقه پارچه‌ای کمربند ایمنی؛ چگونه جان سرنشینان را در تصادف نجات می‌دهد؟

درختچه‌های غول‌پیکر همچنین توان مقاومت در برابر دامنه‌ی وسیعی از دماها را دارند. وقتی برگ‌هایشان می‌میرند، روی ساقه تا می‌شوند و لایه‌ی ضخیمی از عایق در برابر سرما ایجاد می‌کنند. افزون بر این، این گیاهان موادی شبیه ضدیخ از خود ترشح می‌کنند که به آن‌ها امکان رشد بالاتر از خط درخت را می‌دهد.

بیشتر این گیاهان هم‌اندازه‌ی یک انسان هستند، اما برخی از آن‌ها به ۶ تا ۹ متر هم می‌رسند. رشد عمودی نیز یکی دیگر از سازگاری‌های آن‌ها با شرایط کلیمانجارو است، زیرا هرقدر بلندتر رشد کنند، نور خورشید بیشتری دریافت می‌کنند. البته این رشد بسیار آهسته است؛ آن‌ها سالانه تنها ۲٫۵ تا ۵ سانتی‌متر رشد می‌کنند، بنابراین بلندترین نمونه‌ها ممکن است بیش از ۱۰۰ سال سن داشته باشند.

این مطلب را هم ببینید: یکی از نمادین‌ترین بخش‌های گوگل حذف می‌شود!

تکثیر این گیاهان از راه بذرهایی انجام می‌شود که با وزش باد به مکان‌های جدید منتقل می‌شوند. بر مبنای مطالعه‌ی ژنتیکی که در مجله PNAS منتشر شده، درختچه‌ها حدود یک میلیون سال پیش کلیمانجارو را تسخیر کردند و گونه‌های خاصی از آن‌ها برای زندگی در شرایط سخت، تکامل یافته و به ارتفاعات بالاتر مهاجرت کرده‌اند.

این مطلب را هم ببینید: ارزشمندترین شرکت‌های آمریکایی از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۵ + جدول

درختچه‌های غول‌پیکر توسط حشرات گرده‌افشانی می‌شوند؛ حشراتی که به گل‌های زرد آن‌ها سَر می‌زنند. پس از گرده‌افشانی، گل‌ها به توده‌های کرک‌مانند بذر تبدیل شده و با باد پراکنده می‌شوند.

کوهنوردان باید مراقب باشند این گیاهان را لمس یا تخریب نکنند؛ زیرا این درختچه‌ها غذا و پناهگاه پرندگان و پستانداران کوچک را فراهم می‌کنند. ریشه‌های عمیق آن‌ها به پایداری خاک کمک کرده و نرخ فرسایش در کوه کلیمانجارو را کاهش می‌دهند.

این مطالب را هم ببینید:

چرا پاپ‌ها کفش قرمز می‌پوشند و آیا آنها حقوق می‌گیرند؟

نیزۀ خدای یونانی بعد از 2 هزار سال از عمق یک دریاچه در ترکیه بیرون آمد

رونمایی از جاروبرقی خودروی جدید شیائومی

۵ ویژگی حیاتی که گوشی هوشمند بعدی شما حتما باید داشته باشد!

تولید انبوه تاشدنی‌های جدید سامسونگ شروع شد!