برای اینکه بدانید زخم داخل مقعدی نشانه چیست و برای درمان باید چه کنید، این مطلب را تا انتها دنبال کنید.

مقعدم از داخل زخم شده چیکار کنم؟

زخم عبارت است از شکستگی در پوست یا غشای مخاطی همراه با از دست دادن بافت در سطح. زخم ها می توانند در داخل و داخل بدن، از جمله در امتداد پوشش روده بزرگ و راست روده، و روی مقعد ایجاد شوند. اگرچه آنها اغلب با بیماری کرون همراه هستند، اما  زخم مقعد  می تواند به دلیل عوامل دیگری نیز رخ دهد.

همچنین بخوانید: یبوست طولانی مدت نشانه چیست و چه زمانی خطرناک است؟

زخم داخل مقعدی نشانه چیست؟

درک علل زمینه‌ای زخم در رکتوم برای تشخیص و مدیریت مناسب این بیماری ضروری است. زخم مقعد می تواند از بیماری های مقاربتی،  خارش مقعد  (خارش مقعد) و حتی عوارض جانبی برخی داروها ناشی شود. علل دیگر می تواند شامل عوامل شایع و نادری باشد که می توانند در ایجاد زخم رکتوم نقش داشته باشند، آورده شده است:

بیماری التهابی روده (IBD)

بیماری هایی مانند کرون و کولیت اولسراتیو، به طور قابل توجهی به ایجاد زخم در ناحیه رکتوم کمک می کند. این شرایط التهابی مزمن بر دستگاه گوارش تأثیر می گذارد و می تواند منجر به زخم های متعدد شود و غشای مخاطی و لایه های عمیق تر را تحت تأثیر قرار دهد.

زخم داخل مقعد نشانه عفونت ها

عفونت های مختلف باکتریایی، ویروسی یا قارچی می توانند باعث ایجاد زخم در رکتوم شوند. این عفونت ها ممکن است در اثر نقص سیستم ایمنی یا قرار گرفتن در معرض پاتوژن های خاص ایجاد شوند. بافت های آلوده می توانند منجر به درد شکم، خونریزی مقعدی و سایر علائم شدید شوند.

استفاده مزمن از برخی داروها

برخی از داروها، به ویژه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، می توانند دستگاه گوارش را تحریک کرده و منجر به زخم شوند. استفاده مزمن یا سوء استفاده از این داروها می تواند پوشش محافظ را مختل کند و منجر به ایجاد زخم در دیواره قدامی رکتوم یا سایر نواحی شود.

زخم داخل مقعد به علت پرتو درمانی

بیمارانی که تحت پرتودرمانی برای سرطان‌های ناحیه لگن قرار می‌گیرند ممکن است عوارض جانبی از جمله ایجاد زخم در رکتوم را تجربه کنند. تابش می تواند به مخاط رکتوم آسیب برساند و منجر به علائم متوسط ​​یا موارد شدیدتر زخم شود.

زخم داخل مقعد نشانه برخی بیماریها

برخی از علل کمتر شایع شامل بیماری ها یا اختلالات نادری است که بر کانال مقعد و مناطق اطراف آن تأثیر می گذارد. شرایطی مانند SRUS، کولیت ایسکمیک، یا اختلالات مربوط به عضلات کف لگن و افتادگی رکتوم می توانند در زخم ظاهر شوند.

آسیب مستقیم و عوامل سبک زندگی

آسیب فیزیکی یا ضربه مستقیم به ناحیه رکتوم، فشار زیاد در حین حرکات روده یا عادات سبک زندگی ناسالم نیز ممکن است در ایجاد زخم موثر باشد. اقدامات محافظه کارانه کافی، از جمله تغییرات رژیم غذایی، ممکن است بخشی از راهبردهای پیشگیری و درمان باشد.

شقاق مزمن

شقاق مقعدی یک پارگی یا ترک در مقعد یا کانال مقعد است. شقاق اولیه در اثر ضربه مستقیم مانند عبور یک مدفوع بزرگ و سفت ایجاد می شود. انواع دیگر شقاق می تواند از بیماری های زمینه ای یا ناهنجاری های فیزیکی ایجاد شود. بیشتر شقاق ها جزئی هستند و می توانند خود به خود بهبود یابند. با این حال، برخی مزمن یا حاد هستند و در صورت عدم درمان، می توانند به زخم تبدیل شوند.

همچنین بخوانید: کمردرد و لکه بینی قهوه ای نشانه چیست

مقعدم از داخل زخم شده چیکار کنم؟

درمان زخم داخل مقعد به شدت آن بستگی دارد. در صورت امکان، ابتدا محافظه کارانه ترین درمان را انجام می دهیم و اگر بیماری زمینه ای وجود داشته باشد، باید به آن نیز رسیدگی شود. به طور کلی برای درمان زخم مقعد باید

تغییرات رژیم غذایی برای درمان زخم داخل مقعد

تغییر رژیم غذایی برای افزودن فیبر و مایعات بیشتر می تواند به تنظیم حرکات روده و رفع یبوست کمک کند. این به نوبه خود به کاهش فشار و فشار بیش از حد روی کانال مقعد کمک می کند و باعث بهبود زخم می شود. این ممکن است شامل اجتناب از غذاهایی باشد که سیستم گوارشی را تحریک می کند، مانند:

غذاهای تند: فلفل تند، کاری و برخی سس های تند می توانند علائم را بدتر کنند.

غذاهای اسیدی: گوجه فرنگی، مرکبات (مانند پرتقال و لیمو) و نوشیدنی هایی مانند قهوه و نوشابه می توانند پوشش گوارشی را تحریک کنند.

محصولات لبنی: برای برخی از افراد، به ویژه کسانی که به لاکتوز حساسیت ندارند، لبنیات می تواند مشکل ساز باشد. این شامل شیر، پنیر و بستنی است.

غذاهای چرب و سرخ شده: غذاهای پرچرب، به ویژه غذاهای سرخ شده، سخت هضم می شوند و ممکن است علائم را بدتر کنند.

الکل و کافئین: هر دو می توانند سیستم گوارشی را تحریک کنند و باید در حد اعتدال مصرف شوند یا از مصرف آنها اجتناب شود.

غذاهای فرآوری شده: اقلامی که دارای افزودنی ها، نگهدارنده ها و مواد مصنوعی هستند می توانند برای سیستم گوارش سخت تر باشند.

همچنین بخوانید: خارش لبه های بیرونی واژن نشانه چیست

تعدیل سبک زندگی

تغییرات سبک زندگی: این ممکن است شامل اجتناب یا کاهش فعالیت هایی باشد که ممکن است شرایط را تشدید کند، مانند بلند کردن اجسام سنگین یا زور زدن بیش از حد در هنگام دفع مدفوع.

تمرینات کف لگن: این تمرینات می تواند به تقویت عضلات کف لگن، کاهش علائم و حمایت از فیزیولوژی کلی آنورکتال کمک کند. نمونه هایی از این تمرینات عبارتند از تمرینات کگل، که در آن فرد ماهیچه های لگن را به طور مکرر سفت و شل می کند، اسکات عمیق که عضلات لگن و گلوتئال را درگیر می کند، حالت های پل که ناحیه لگن را هدف قرار می دهد، و نشستن روی دیوار که به تقویت کف لگن کمک می کند.

داروها برای زخم داخل مقعد

ضد التهاب ها: این داروها برای زخم های ناشی از التهاب، به ویژه در شرایطی مانند IBD استفاده می شود. آنها با کاهش تورم کار می کنند و می توانند به علائم متوسط ​​کمک کنند. به عنوان مثال می توان به مسالامین (Asacol، Lialda) و سولفاسالازین (Azulfidine) اشاره کرد. این داروها نه تنها التهاب را کاهش می دهند بلکه به ترمیم پوشش داخلی روده نیز کمک می کنند.

آنتی بیوتیک ها: اگر زخم به دلیل عفونت باشد، آنتی بیوتیک ها می توانند با هدف قرار دادن باکتری های خاص یا سایر میکروب های ایجاد کننده مشکل کمک کنند. به عنوان مثال، پزشکان معمولاً مترونیدازول (Flagyl) و سیپروفلوکساسین (Cipro)  را برای عفونت های باکتریایی در روده تجویز می کنند.

داروهای موضعی: این داروها مستقیماً در ناحیه آسیب دیده، معمولاً در کرم، پماد یا شیاف استفاده می شود. در صورت وجود زخم های متعدد می توانند مفید باشند. داروهای موضعی نیز علائم شدید و دردهای شکمی را تسکین می دهد. به عنوان مثال کرم هیدروکورتیزون است که می تواند خارش و التهاب را کاهش دهد.

مداخلات جراحی برای درمان زخم داخل مقعد

در موارد مداوم یا شدید، ممکن است برای برداشتن زخم یا اصلاح مسائل ساختاری زمینه‌ای مانند پرولاپس رکتوم، به اقدامات جراحی نیاز باشد. درمان‌های جراحی مختلفی در دسترس هستند و انتخاب به عواملی مانند محل زخم، اندازه و شرایط مرتبط مانند یک اختلال نادر بستگی دارد.

همچنین بخوانید: تیر کشیدن پشت سر نشانه چیست؟ درمان خانگی درد پشت سر

سخن آخر

در این مطلب از آلامتو به این موضوع پرداختیم که مقعدم از داخل زخم شده چیکار کنم؟ زخم داخل مقعدی نشانه چیست؟ همانطور که گفتیم علل مختلفی برای بروز این وضعیت وجود دارد که برای بهبود لازم است شناسایی شده و روش درمان متناسب انتخاب شود.