فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر
خرمن سوختگان را همه گو باد ببر

ما چو دادیم دل و دیده به طوفان بلا
گو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببر

زلف چون عنبر خامش که ببوید هیهات
ای دل خام طمع این سخن از یاد ببر

سینه گو شعله آتشکده فارس بکش
دیده گو آب رخ دجله بغداد ببر

دولت پیر مغان باد که باقی سهل است
دیگری گو برو و نام من از یاد ببر

سعی نابرده در این راه به جایی نرسی
مزد اگر می‌طلبی طاعت استاد ببر

روز مرگم نفسی وعده دیدار بده
وان گهم تا به لحد فارغ و آزاد ببر

دوش می‌گفت به مژگان درازت بکشم
یا رب از خاطرش اندیشه بیداد ببر

حافظ اندیشه کن از نازکی خاطر یار
برو از درگهش این ناله و فریاد ببر

شرح لغت: طوفان بلا: تندباد.

تفسیر عرفانی:‌

۱- به دست آوردن این نیت نیاز به زحمت و رنج دارد و تقدیر برایت چنین خواسته است و چاره‌ای هم نمی‌باشد. پس نگران نباشید. اگر چه آرزو‌های دور و درازی دارید، باید تلاش همراه با دقت و سرعت عمل داشته باشید تا بر رقیبان پیروز شوید.

۲- چرا هر کاری را به امروز و فردا موکول می‌کنید؟ در حالی که زمان برای اجرای این نیت حرف اول را می‌زند. به دیگران کمک کن و از افراد سیگاری، معتاد و بی بند و بار دوری کنید، زیرا خداوند بار‌ها و بار‌ها به شما کمک کرده است. توفیق الهی یار شما بوده و در حیطه ابتلا و آزمایش الهی قرار گرفتید. پس اگر می‌خواهید به مرادتان برسید، به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید که گشایش بسیار است.

تعبیر غزل:

روزگاری است که خود را به دست تقدیر سپرده‌ای و می‌اندیشی هر چه بادا باد. اما بدان روشی که تو انتخاب کرده‌ای سودمند نخواهد بود. گرچه تو تاکنون تلاش‌های بسیاری کرده ای، اما باز هم تلاشی مضاعف لازم است تا تو را به آنچه که آرزویش را داری برساند. پس در رفتار خود تجدید نظر کن که صلاح تو در این است.