وید ویلسون را به عنوان کاراکتری می‌شناسیم که با داشتن توانایی‌هایی همچون فاکتور بهبود و سر و کله زدن‌های همیشگی‌اش با اعضای ایکس-من، بیش‌تر در سوی جهش‌یافته‌های مارول دیده می‌شود. ولی آیا همه‌ی این المان‌ها باعث می‌شوند تا خود ددپول یک جهش‌یافته در دنیای مارول به شمار آید؟ این مسئله‌ای‌ست که نیاز به کمی کند و کاو دارد.

میوتنت‌های مارول

زمانی که سخن از جهش‌یافتگان مارول می‌شود، مقصود بیش‌تر میوتنت‌ها (Mutant) است. این دسته از شخصیت‌ها که با نام هومو سوپریور (Homo superior) هم شناخته می‌شوند، ژن ایکس درون دی‌ان‌ای خود دارند که مایه‌ی جهش‌یافتگی آن‌هاست. البته فعال شدن ایکس-ژن در شرایط گوناگون رخ می‌دهد. برخی از میوتنت‌ها از هنگام تولد ژن ایکس فعال دارند. شماری هم تا هنگام بزرگسالی نمی‌توانند ژن ویژه‌ی خود را فعال کنند.

با این وجود، ایکس-ژن بیش‌تر جهش‌یافتگان مارول نزدیک به دوره‌ی بلوغ و برنایی و معمولاً به دلیل استرس یا یک رویداد برجسته، آغاز به فعالیت می‌کند. در موارد نادر، میوتنت‌ها دچار جهش‌یافتگی‌های بیش‌تر و ثانویه می‌شوند.

جهش‌یافتگان مارول ژن ایکس درونشان را از نیاکان خود به ارث برده‌اند. همچنین میوتنت‌ها، سوای فشارهای ذهنی و استرس، نیاز به المان بیرونی ویژه‌ای ندارند تا جهش‌یافتگی خود را بروز بدهند. آن‌ها به طور ذاتی و طبیعی ژن ویژه‌ی خود را فعال می‌کنند تا از آن طریق توانایی‌ها و ویژگی‌های خاص خود را به دست آورند.

به طور کلی میوتنت‌های دنیای مارول اکثراً یا عضوی از ایکس-من و داستان‌های این گروه هستند یا به گونه‌ای به این بخش از کمیک‌های مارول مربوط می‌شوند.

میوتیت‌های مارول

در کنار میوتنت‌هایی که با نام جهش‌یافتگان در زبان خودمان شناخته می‌شوند، یک دسته‌ی دیگر از کاراکترهای جهش‌یافته در دنیای مارول وجود دارند. این دسته از جهش‌یافتگان اسم میوتیت (Mutate) به خود گرفته‌اند.

تعریف کاملاً آشکاری از میوتیت‌های مارول وجود ندارد ولی روی هم رفته کاراکترهایی که به وسیله‌ی عامل یا عوامل بیرونی توانایی‌ها و ویژگی‌های فراانسانی به دست می‌آورند را می‌توان یک میوتیت به حساب آورد. این المان خارجی می‌تواند جادو، مواد شیمیایی، تکنولوژی یا هر چیزی از این گونه دگرگون‌کننده‌ها باشد. بدین گونه، میوتیت‌ها بدون داشتن ژن ویژه‌ای عملاً به وسیله‌ی عامل بیرونی، مهندسی‌شده و درون بدن خود دچار جهش‌یافتگی می‌شوند.

از سرشناس‌ترین میوتیت‌های مارول می‌توان به هر چهار عضو فنتستیک فور، کاپیتان آمریکا، اسپایدرمن‌های پیتر پارکر و مایلز مورالز، هالک، شی-هالک و حتی دردویل نام برد. اما آیا ددپول نیز یکی از همین شخصیت‌هاست؟

ددپول جهش‌یافته؛ یک میوتنت یا یک میوتیت؟

هر چند ددپول ماجراجویی‌های تکی خود را دارد ولی اگر قرار باشد یک همراه در داستان‌های خود داشته باشد، سوای اسپایدرمن بیش‌تر به سمت ایکس-من مارول رو می‌آورد؛ به طرز آشکار نیز سخن از ولورین و کیبل است. داشتن قابلیتی همچون عامل التیام نیز او را به شخصیتی مثل ولورین شبیه می‌کند.

در دنیای کمیک‌ها هم نگارش‌های گوناگونی از هر کاراکتری می‌تواند یافت که ویژگی‌های متفاوت از خود بروز می‌دهند. وید ولیسون نیز از این روند سوا نیست. با این حال، ورژن استاندارد ددپول خاصیت‌های یک میوتنت را در دنیای بنیادین مارول از خود نشان نمی‌دهد.

وید تا پیش از تبدیلش به ددپول انسانی کم و بیش ساده بود که به عنوان یک مزدور فعالیت می‌کرد. سپس به دلیل سرطان شدیدی که دچارش شد به برنامه‌ای آزمایشی پیوست که در واقع بخشی از پروژه‌ی ویپن ایکس بود. در این برنامه‌ی آزمایشی، به کمک المان‌های بیرونی همچون تکنولوژی و استفاده از مواد شیمیایی، بدن ویلسون دچار دگرگونی شد تا جهش پیدا کند و توانایی‌های فراانسانی خود را همانند فاکتور بهبود به دست آورد.

بدین ترتیب، ددپول نه یکی از میوتنت‌های مارول بلکه یکی از میوتیت‌های این فرانچایز به شمار می‌آید. هر چند او بیش‌تر زمان خودش را با ایکس-من و اعضایش می‌گذارند و در برخی نگارش‌های تغییراتی به این شخصیت وارد می‌شود تا همتایی بیش‌تری با میوتنت‌ها داشته باشد اما به طور کلی ددپول یک جهش‌یافته از جنس میوتیت‌هاست.