چند وقتی است که فیلم تمساح خونی از روی پرده سینماها به پخش سینمای خانگی رسیده، و توانست با فروش بسیار بالای خود، موفقیت خود را ثابت کند. این فیلم نخستین تجربه جواد عزتی در مقام کارگردان است و همین موضوع باعث شد انتظارات مخاطبان از جواد عزتی برای ساخت فیلم‌های بیشتر بالا برود. در این مقاله ضمن معرفی، به بررسی فیلم می‌پردازیم و به این سوال که آیا فیلم همانقدر که در فروش خوب بوده، به صورت ذاتی هم خوب هست یا خیر پاسخ می‌دهیم. با نقد فیلم تمساح خونی همراه ویجیاتو بمانید.

معرفی فیلم تمساح خونی

اواخر تیر 1402 بود که عزتی توانست با صدور پروانه نمایش، به ساخت فیلم خود بپردازد. با انتشار این خبر که جواد عزتی قرار است در مقام کارگردانی ظاهر شود، بسیاری از مخاطبان و طرفداران جواد عزتی دوست داشتند نتیجه کار را ببیند. عزتی به عنوان یک بازیگر همه فن حریف پیش از این هم در نقش‌های جدی و هم نقش‌های کمدی بسیار درخشیده بود و توانست نظر منتقدان را به هنرنمایی خودش جلب کند.

تمساح خونی به عنوان اولین فیلم عزتی، یک کار کمدی اکشن است. این فیلم در بهمن 1402 در جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد و جزو پر مخاطب‌ترین فیلم جشنواره شد و با فروش بالای خود در اکران مردمی، بعد از صبحانه با زرافه‌ها در رتبه دوم قرار گرفت. همچنین عزتی موفق بر دریافت سیمرغ بهترین کارگردانی اول برای این فیلم شد. در نهایت به دلیل استقبال خیلی زیادی که از این فیلم شد، سازندگان آن را برای اکران در اسفند ماه حاضر کردند و در طول عید در فروش غوغا به پا کرد.

بخوانید: بهترین سریال های ایرانی نمایش خانگی

فیلم تمساح خونی، جواد عزتی را در نقش اول خود داشت. در کنار او عباس جمشیدی‌فر، الناز حبیبی و سعید آقاخانی به هنرنمایی پرداختند. کامران حجازی که پیش از این در فیلم‌های رد خون و کت چرمی با جواد عزتی همکاری داشت، مسئولیت تهیه کنندگی این فیلم را بر عهده گرفت.

داستان فیلم در مورد دو همکار و دوست به نام‌های هومن و پیمان است که به دلیل مشکلات مالی تصمیم می‌گیرند با پول شرکت وارد یک قمارخانه زیرزمینی و غیر قانونی شوند و پول زیادی به جیب بزنند. اما شرایط به دلخواه آنان پیش نمی‌رود و دردسر بزرگی برای آن‌ها ایجاد می‌شود.

نقد فیلم تمساح خونی

در سینما، بیشتر از هر چیز دیگر مثل ژانر، داستان و ساختار، عوامل یک فیلم روی فروش آن تاثیر می‌گذارد. در واقع مخاطبان سینما، با دیدن اسم‌های خاص و بزرگ روی پوستر فیلم تصمیم می‌گیرند فیلم را در سینما تماشا کنند. جواد عزتی، یکی از همین اسم‌ها است که معمولا به اثر نوعی اعتبار می‌دهد. اعتباری که ارزش تجاری آن را بالا می‌برد.

جواد عزتی که بازیگر بسیار توانمند و همه فن حریفی است؛ در طی سال‌های گذشته توانست با آثار مختلف کمدی و درام، پرسونایی از خودش برای مخاطبان به جا بگذارد. یک شخصیت دوست داشتنی و هنرمند که اگر در فیلمی حضور داشته باشد، آن فیلم ارزش تماشا دارد.

او کارش را از دهه 70 با تئاتر‌های خیابانی شروع کرد و در ادامه با معرفی به تلویزیون توسط سعید آقاخانی، سریال‌های خوش ساختی بازی کرد. از بین نقش‌های جواد عزتی، نقش بابا اتی در قهوه تلخ و لطیف در دردسرهای عظیم، توانست او را بین مخاطبان و منتقدان محبوب کند.

بعد از مدتی، عزتی هم زمان نقش‌های جدی و درام را نیز قبول می‌کرد و توانست روی دیگری از شخصیتش را به مخاطبان نشان دهد. همکاری‌های او با محمدحسین مهدویان، باعث خلق شخصیت‌های جدی شد که توسط جواد عزتی نقش آفرینی می‌شد.

فیلم تمساح خونی، نوعی نقطه عطف برای کارنامه هنری عزتی به حساب می‌آید. با ساخت این فیلم او روی دیگری از خودش نشان داد و همان چیزی که خودش در ذهنش طی این سال‌ها شکل گرفته بود را ساخت و اکران کرد. جواد عزتی در این فیلم نقش یک آدم باهوش اما ترسو را بازی می‌کند که قصد دارد از طریق قمار، پول بسیار زیادی به جیب بزند.

عزتی این نقش را قشنگ برای خودش نوشت. انگار تمام توانایی‌هایش در ژانر کمدی را در یک نقش جا داده و توانسته آن را روی پرده به نمایش بگذارد. نقش هومن، ترکیبی از طنز‌های موفق جواد عزتی و ایده‌های جدید است که به خوبی به کل اثر می‌نشیند.

بخوانید: بهترین فیلم های کمدی ایرانی

بعضی از منتقدان، در این موضوع اتفاق نظر داشتند که جواد عزتی درگیر کلیشه در بازی‌های خود شده. اما این موضوع تا حد خیلی زیادی اشتباه است. بازی او در تمساح خونی هر چند دقیقه یکبار چیز جدیدی برای ارائه داشت. اینکه نقاط قوت نقش‌های قبلی خود را وارد تمساح خونی کرده، کاملا درست است اما مهم این است که برای فیلم کار می‌کند.

نقش مهم دیگری که در فیلم تمساح خونی حضور دارد و به فیلم کمک می‌کند، پیمان با بازی عباس جمشیدی فر است. عباس جمشیدی فر در طی چند سال اخیر با چند کار نمایش خانگی توانست دوباره خودش را بالا بکشد و بین مخاطبان به خوبی جا بی افتد. رئالیتی شو جوکر و سریال یاغی استعداد‌های جدید او را در بازیگری و اجرا به نمایش گذاشت.

نقش پیمان به خوبی نوشته شده بود. یک شخصیت مکملی که به دنبال تغییر بزرگ بود و دوستش را مدام سمت دردسر می‌کشید و خودش برای رسیدن به هدف به شکل خیلی کمیکی قربانی می‌شد. اجرای آن توسط عباس جمشیدی فر، باعث شد تا شخصیت ملموس‌تر و واضح‌تر نشان داده شود. در حقیقت عمق ریزه کاری طنز شخصیت با جمشیدی فر به رخ کشیده می‌شود.

قدرت اجرای کمدی توسط عباس جمشیدی فر، در برخی کار‌های کمدی تلویزیون کمی جلوه‌گر بود؛ اما به جرات می‌تواند گفت، اصل قدرت طنز و کمدی عباس جمشیدی فر در فیلم تمساح خونی قابل دیدن است. این فیلم نهایت استفاده را بازیگری عباس جمشیدی فر می‌برد.

فیلم تمساح خونی، ساختاری بر پایه فیلم‌های سه پرده‌ای دارد. ساختار فیلم کاملا ساده و قابل پیش بینی است و چیز عجیبی ندارد؛ اما مهم این است که کلیشه در ساختار، آسیبی به خود فیلم و روایت نمی‌زند. در واقع چنین ساختاری برای یک کمدی اکشن کاملا مناسب و درست است. شاید تنها چیزی که از کل کار بیرون می‌زند، سرسری بودن پایان بندی است.

داستان فیلم تمساح خونی، مانند اکثر فیلم‌های کمدی ایرانی، از یک ایده تکراری استفاده می‌کند. کشمکش خنده دار بین دو دوست که با چالش‌های احمقانه‌ای روبه رو می‌شوند. چنین کانسپتی چاشنی فیلم‌های کمدی ایرانی در دو دهه اخیر بوده است. تا الان چنین ایده‌ای با وجود تکراری بودن، حسابی کار کرده و از نظر تجاری کاملا رضایت بخش بوده است. فیلم‌های تگزاس، آینه بغل، هتل و خیلی از فیلم‌های کمدی دیگر همگی از چنین ایده‌ای استفاده کردند.

تمساح خونی اما با وجود ایده تکراری، در اجرا کردن آن به خوبی عمل کرده است. با تنوع حال و هوای روایت، ببینده احساس خستگی و تکراری بودن نمی‌کند. البته این موضوع تا یک سوم پایانی فیلم است. بعد از آن ساختار و روایت دچار کندی و کلیشه‌ای شدن بیش از حد می‌شود.

چاشنی اکشن در فیلم که مربوط به سکانس‌های ماشین سواری و تعقیب و گریز است، تا حدودی جذاب و کارآمد از آب در آمده‌ست. سکانس‌های تعقیب و گریز هم از نظر کیفی خوب در آمدند و هم از نظر تناسب آن با حال و هوای کلی فیلم. چنین سکانس‌هایی در عین هیجان انگیز بودن به مخاطب آن حس کمدی را القا می‌کند. در واقع استفاده از چنین سکانس‌های ماشین سواری بی دلیل نیست و به پیش رفت داستان و کمدی به خوبی می‌کند. خیلی از شوخی‌های فیلم به واسطه همین تعقیب و گریز کمدی کار می‌کند.

یکی از عناصر جذاب در فیلم تمساح خونی، تیتراژ آن است. شاید بتوان گفت ایده جدیدی برای تیتراژ یک فیلم کمدی است. استفاده از مکالمه دو شخصیت اصلی اما در قالب پشت صحنه. همین موضوع بار کمدی فیلم را بالاتر می‌برد و چیز جذابی برای مخاطب است. اجرای چنین ایده‌ای کاملا درست و منحصر به فرد است.

اما می‌رسیم به بحث شخصیت پردازی. مهم‌ترین و اصلی‌ترین نقطه قوت فیلم تمساح خونی، شخصیت پردازی کمیک و جالب آن است. شخصیت اصلی که هومن نام دارد، یک شخصیت باهوش و با مهارت اما در عین حال ترسو است. انگیزه او پولدار شدن است تا بتواند نامزد سابقش را بر گرداند. چیزی که شخصیت هومن را برجسته و دوست داشتنی می‌کرد، دو وجهی بودن او است. او در بیرون و اجتماع یک آدم بی اعتماد به نفس و ترسو است؛ اما وقتی با انگیزه پولدار شدن سر میز قمار می‌نشیند، یکدفعه مغرور می‌شود.

به طور کلی شخصیت هومن؛ چیزی بیرون از روایت نیست. کاملا به جا و کامل است. شاید تنها و بزرگ‌ترین خرده‌ای که بتوان گرفت، این است که خیلی به استایل‌های کمدی قبلی جواد عزتی مشابه است و چیز جدیدی برای گفتن ندارد. اما چنین مشکلی به کمدی ضربه‌ای نمی‌زند.

در ژانر کمدی، شوخی و سکانس‌های خنده‌دار، هویت اصلی فیلم است. در تمساح خونی این شوخی‌ها کاملا به جا و درست اجرا می‌شوند. به نوعی که از کار بیرون نمی‌زند و زیاده روی، آن را لوس نمی‌کند. در واقع از هر شوخی به اندازه ظرفیتش از آن استفاده شده است. یک استفاده نا درست و بیش از اندازه از یک شوخی کم ظرفیت، می‌توانست آسیب بزرگی به فیلم بزند اما چنین اتفاقی نیفتاد.

نقد فیلم تمساح خونی در یک نگاه

• تیم بازیگری درجه یک و درخشش جواد عزتی
• زوج کمدی متفاوتی که به خوبی کار کرده است
• سکانس‌های اکشن تعقیب و گریز متعادل
• شوخی‌ها در اندازه و جای درستی به کار می‌روند
• شخصیت پردازی و روایت هر دو در جهت همدیگر قرار گرفتند

با این وجود فیلم تمساح خونی را ببینیم؟

فیلم تمساح خونی، یک کمدی تجاری مانند خیلی دیگر از فیلم‌های کمدی موفق در گیشه است. این فیلم کمدی قوی و بامزه‌ای دارد و طرفداران این نوع فیلم‌ها و همچنین طرفدارن جواد عزتی قطعا از دیدن آن لذت می‌برند. پس اگر با کلیشه فیلم‌های کمدی ایرانی مشکل خاصی ندارید و همچنین دوست دارید لحظاتی با شوخی‌های جواد عزتی بخندید، دیدن این فیلم را از دست ندید.