مگی اسمیت بازیگر پیشکسوت بریتانیایی که بیشتر به خاطر بازی در فیلم های هری پاتر شناخته می‌شد، روز جمعه در سن ۸۹ سالگی درگذشت.

این بازیگر افسانه‌ای بریتانیایی با بازی در فیلم The Prime of Miss Jean Brodie به شهرت رسید و طی شش دهه فعالیت حرفه‌ای خود در کمدی‌ها و درام‌ها به موفقیت‌های بزرگی دست یافت. او دو بار جایزه اسکار را به دست آورد و نقش‌های به یادماندنی در آثار مختلف ایفا کرد که مهم‌ترین آنها، بازی در سریال محبوب Downton Abbey و ایفای نقش «پروفسور مینروا مک‌گوناگال» در فیلم های هری پاتر بود.

پسران مگی اسمیت، بازیگران «توبی استیونز» و «کریس لارکین» به BBC اعلام کردند که او به آرامی در بیمارستان درگذشت و در آخرین لحظات، خانواده و دوستان در کنارش بودند. اسمیت دو پسر و پنج نوه دارد که از فقدان مادر و مادربزرگ خود به شدت غمگین هستند.

پسران او، در بیانیه‌ای از کارکنان بیمارستان چلسی و وست‌مینستر تشکر کردند و گفتند:

مایلیم از این فرصت استفاده کنیم و از کارکنان فوق‌العاده این بیمارستان برای مراقبت و محبت بی‌دریغشان در روزهای پایانی زندگی او تشکر کنیم.

اسمیت که در سال‌های اخیر بیشتر به خاطر نقش‌های مادرانه‌اش در هفت فیلم هری پاتر و سریال دانتون ابی شناخته می‌شود، اوایل کار خود تحسین‌های زیادی دریافت کرد. او در سال ۱۹۷۰ جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را برای ایفای نقش معلم مدرسه در فیلم The Prime of Miss Jean Brodie (۱۹۶۹) به دست آورد. این نقش‌آفرینی منجر به پیشرفت قابل توجه در مسیر کاری‌اش شد و او را به عنوان یکی از بازیگران برجسته بریتانیا مطرح کرد.

او ۹ سال بعد از موفقیت در آن فیلم، جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای کمدی California Suite (۱۹۷۸) دریافت کرد. اسمیت در این فیلم نقش یک بازیگر نامزد اسکار را ایفا می‌کند که از انگلستان به آمریکا سفر می‌کند تا در مراسم اهدای جوایز شرکت کند. این نقش‌آفرینی یکی دیگر از دستاوردهای برجسته او در دوران حرفه‌ای‌اش محسوب می‌شود.

او همچنین برای چهار اسکار دیگر نامزد شد. بهترین بازیگر زن در فیلم Travels With My Aunt (۱۹۷۲) و برای نقش‌های مکمل در فیلم‌های Othello (۱۹۶۵)، A Room With a View (۱۹۸۵)، و Gosford Park (۲۰۰۱). این نامزدی‌ها او را به یکی از برجسته‌ترین بازیگران نسل خود تبدیل کرد و کارنامه‌ای پربار از جوایز و تحسین‌های بین‌المللی برای او رقم زد.

مگی اسمیت در طول دوران حرفه‌ای که تا دهه ۸۰ زندگی‌اش ادامه داشت، نقش استاد سرسخت اما مهربان، پروفسور مینروا مک‌گوناگال را در سری فیلم‌های هری پاتر بازی کرد. همچنین او در سریال Downton Abbey در نقش «ویولت کراولی» کنتس بازنشسته گرانتهام هنرنمایی کرد که به خاطر شخصیت تند و شوخ‌طبعش مشهور بود. این دو نقش به خصوص در سال‌های پایانی حرفه‌ای او، باعث محبوبیت بیشترش در سطح جهانی شدند.

او با ایفای نقش ویولت کراولی در دانتون ابی که به خاطر شخصیت ممتاز و طعنه‌هایش مثل جمله معروف (?What is a weekend) شناخته شد، سه جایزه امی بهترین بازیگر نقش مکمل زن را کسب کرد. با این حال، او به‌طور علنی اعتراف کرد که هرگز این سریال را تماشا نکرده است، حتی پس از پایان آن. او با شوخی گفت:

یک جایی رسید که دیگر برای دیدن آن خیلی دیر شده بود.

در سال ۱۹۸۹، ملکه الیزابت دوم به مگی اسمیت به خاطر دستاوردهای درخشانش در عرصه بازیگری، لقب Dame (زن پر شهرت و با نفوذ) اعطا کرد. همچنین در سال ۲۰۱۴، ملکه افتخار دیگری به او بخشید و او را به عنوان چهل‌وهفتمین عضو Order of Companions of Honor منصوب کرد. این عنوان ویژه در کنار سایر دریافت‌کنندگان برجسته‌ای همچون سر ایان مک‌کلن و دیم جودی دنچ به او اعطا شد.

نشان Order of Companions of Honor یکی از معتبرترین نشان‌های افتخار بریتانیا است که به افرادی اعطا می‌شود که سهم برجسته‌ای در زمینه‌های هنر، ادبیات یا علم داشته‌اند. این نشان توسط پادشاه جورج ششم در سال ۱۹۴۸ ثبت و به دلیل محدود بودن تعداد اعضای آن (حداکثر ۶۵ نفر) به یک افتخار بسیار ویژه تبدیل شده است.

اسمیت در سال ۱۹۹۰ به خاطر نقش‌آفرینی خود در کمدی Lettice and Lovage موفق به کسب جایزه تونی بهترین بازیگر زن شد. این جایزه، یکی دیگر از دستاوردهای مهم او در عرصه تئاتر بود و مهارتش در اجرای نقش‌های کمدی و دراماتیک را به نمایش گذاشت.

استعداد شگفت‌انگیز مگی به او امکان داد تا به راحتی نقش‌هایی از تراژدی تا کمدی را ایفا کند. او با تسلط بر طنز، توانست به عمق خصوصیات درونی شخصیت‌ها نفوذ کند و در درام نیز ترس‌ها و درگیری‌های درونی شخصیت‌ها را به نمایش بگذارد. این توانایی گسترده، او را به یکی از برجسته‌ترین بازیگران بریتانیا تبدیل کرد و نام او را همواره در فهرست بهترین بازیگران حفظ کرد.

او با کشف جوهره شخصیت‌هایش و انتقال آن از طریق توانایی‌های بازیگری خود، توانست احساسات عمیق شخصیت‌ها را به نمایش بگذارد. آلن بنت، کارگردان کمدی The Lady in the Van (۲۰۱۵)، درباره او گفت:

مرز بین خنده و اشک همان جایی است که مگی همیشه در آن متعادل است. این توانایی ویژه باعث شد که او بتواند در کمدی و درام به‌طور یکسان درخشیده و شخصیت‌های پیچیده را به تصویر بکشد.

این بازیگر در کمدی‌ها نیز اجراهای الهام‌بخشی داشت، از جمله نقش دورا، همسر دیوید نیون در فیلم Murder by Death (۱۹۷۶). او در فیلم Hook (۱۹۹۱) به عنوان مادربزرگ وندی در کنار رابین ویلیامز شخصیتی دوست‌داشتنی را ایفا کرد. سپس در (۱۹۹۲) Sister Act و همچنین در Best Exotic Marigold Hotel (۲۰۱۱) به عنوان یک بازنشسته زودرنج در هند، با بازی جذابش تماشاگران را به وجد آورد.

مگی اسمیت به خاطر کمرویی‌اش در مقابل رسانه‌ها مشهور بود، که این موضوع در مراسم جوایز امی ۲۰۱۶ به یک شوخی تبدیل شد. میزبان برنامه، جیمی کیمل، قانونی به نام قانون مگی اسمیت وضع کرد و گفت هیچ‌کس نمی‌تواند جایزه‌اش را ببرد مگر اینکه خودش به‌صورت حضوری آن را دریافت کند. با این حال، او با وجود عدم حضورش برنده شد و به شوخی‌های کیمل با روحیه خوبی پاسخ داد. اسمیت اغلب از حضور در تورهای رسانه‌ای که برای تبلیغ پروژه‌هایی مانند دانتون ابی الزامی بود، خودداری می‌کرد.

در جشنواره تلویزیونی BFI + Radio Times در سال ۲۰۱۷ گفت که پیش از دانتون ابی سال‌ها کار کرده و ناشناخته بود. او به شوخی افزود که تلویزیون به شهرتش آسیب رسانده و او را از زندگی عادی دور کرده است. درباره پایان سریال پس از شش فصل، او اظهار داشت که این تصمیم درست بود و گفت:

هیچ‌کس نمی‌دانست که این سریال این‌قدر طولانی خواهد شد و واقعا خسته‌کننده بود.

اما با این حال، او در فیلم Downton Abbey در سال ۲۰۱۹ و دنباله‌اش، Downton Abbey: A New Era، در سال ۲۰۲۲ به مجموعه بازگشت. این حضور دوباره او در دنیای این مجموعه نشان‌دهنده ادامه محبوبیت شخصیتش و عشق طرفداران به او بود.

علاوه بر جوایز امی‌اش برای دانتون ابی، اسمیت در سال ۲۰۰۳ جایزه بهترین بازیگر زن را برای درام My House in Umbria کسب کرد. در این فیلم، او نقش یک رمان‌نویس را بازی کرد که درب خانه‌اش را به روی سه بازمانده از یک حمله تروریستی باز می‌کند. این نقش، استعداد او را در به تصویر کشیدن شخصیت‌های پیچیده و عاطفی نشان می‌دهد.

این بازیگر، مانند بسیاری از شخصیت‌های محبوبش، شهرتی به‌خاطر نپذیرفتن رفتارهای احمقانه داشت. ریچارد آیر، کارگردانش در فیلم Suddenly Last Summer (۱۹۹۳)، گفت:

او به افرادی که رفتارهای احمقانه انجام می‌دهند اهمیتی نمی‌دهد و این موضوع برای همه رده‌ها صدق می‌کند. باید با احتیاط قدم برداشت، زیرا اگر چیزی را احمقانه یا بد بیان کنید، او آن را فراموش نخواهد کرد. این دیسیپلین فوق‌العاده‌ای است زیرا شما را مجبور می‌کند تا در تفکرتان بسیار شفاف باشید.

اسمیت در مصاحبه‌ای با The Guardian درباره رک‌گویی خود گفت:

هر بار که شروع به کاری می‌کنم، فکر می‌کنم این بار مثل جودی دنچ می‌شوم و همه چیز خوب خواهد بود. اما اکنون خیلی دیر است تا به گذشته برگردم. اگر ناگهان خوب باشم، مردم را بیشتر می‌ترسانم.

این اظهارات نشان‌دهنده دیدگاه او نسبت به شخصیت‌ها و تاثیرش بر دیگران است.