تفنگ رگباری (Volley Gun) یکی از اسلحه‌های تاریخی با طراحی منحصر‌به‌فرد است که دارای چندین لوله شلیک بوده و قابلیت شلیک همزمان یا متوالی گلوله‌ها را دارد.

به گزارش عصرایران، این نوع اسلحه اگرچه قدرت آتش بالایی را ارائه می‌دهد، اما برخلاف تیربار‌های مدرن، فاقد مکانیزم پرکردن خودکار و شلیک پیوسته است. در نتیجه، کارایی تفنگ رگباری مستقیماً به تعداد لوله‌های آن وابسته است.

ویژگی‌ها و محدودیت‌های تفنگ رگباری

تفنگ‌های رگباری بزرگ در عمل به اندازه توپ‌های جنگی یا گلوله‌های خوشه‌ای کارآمد نبودند. به دلیل ابعاد و وزن زیاد، این سلاح‌ها نیازمند نصب بر روی سامانه‌های حرکتی بودند و هدف‌گیری یا جابجایی آنها چالش‌برانگیز بود. همچنین، پرکردن دوباره این اسلحه زمان زیادی می‌برد.

از دیگر محدودیت‌های این سلاح می‌توان به هزینه بالای ساخت آن اشاره کرد. تفنگ‌های رگباری به دلیل تعداد زیاد لوله‌ها و سیستم‌های احتراق پیچیده، نسبت به توپ‌های جنگی گران‌تر بودند. علاوه بر این، هر لوله نیاز به پر کردن، تخلیه و نگهداری جداگانه داشت که فرآیند نگهداری را زمان‌بر و دشوار می‌کرد.

تفنگ رگباری چخماقی ۹ لول

یکی از نمونه‌های برجسته این نوع سلاح، تفنگ رگباری چخماقی با ۹ لوله است که در سال ۱۶۷۱ میلادی توسط هانس بریتفلتر، اسلحه‌ساز ماهر، ساخته شده است. این اثر تاریخی اکنون در موزه ملی کراکف، لهستان به نمایش گذاشته شده و نمایانگر پیچیدگی و ظرافت طراحی تسلیحات قرن هفدهم میلادی است.

این تفنگ تاریخی نه‌تنها بخشی از تاریخچه تسلیحات نظامی است، بلکه نمایانگر نوآوری‌ها و چالش‌هایی است که صنعت ساخت اسلحه در گذشته با آن مواجه بوده است.