امروزه بی هیچ شک و تردیدی انیمه‌های ژاپنی و آسیای شرقی توانسته‌اند عمده مخاطبان را جلب دنیای مخصوص خود کنند.

اکنون مانگا‌های ژاپنی چنان قدرتمند شده‌اند که چیز جدیدی به نام “انیمه فن” به وجود آمده. پس وقتی سینمای آسیا درحال پیشرفت است، قلدر سینمای جهان یعنی آمریکا دست به کار شده و می‌خواهد رقیب جدید انیمه و مانگاهای ژاپنی شود. دلیل ساخت lnvincible نیز دقیقا همین است. آمده تا رقیب اصلی انیمه‌ها شود و به نظر من تا حدودی موفق به این کار شده است. سریال ابر قهرمانی lnvincible اثری سرپا، خوب و بسیار سرگرم‌کننده است که می‌شود از تماشای آن لذت فراوانی برد.

بنده به عنوان کسی که توانسته با دنیای انیمه‌ها ارتباط برقرار کند و از آثاری همچون اتک آن تایتان لذت برده‌ام؛ نسبت به این سریال گارد داشتم. اخیرا نیز سریال X Men 97 را دیده و حقیقتا هیچ ارتباطی با آن برقرار نکرده بودم. اما سریال lnvincible معادلات را بهم زد. lnvincible آرام شروع می‌شود. با همان آرت استایل مرسوم و فضای ابر قهرمانی که مثلا گروه ابرقهرمانان مشتی تخریب‌گر را نابود می‌کنند. اما رفته رفته lnvincible از این فضا فاصله گرفته و به اثری بسیار دقیق، تماشایی و جدی تبدیل می‌شود.

 lnvincible درباره مارک گریسون، یک نوجوان خوشتیپ، ساده و دوست داشتنی است که قدرت‌های ابرقهرمانی خود را از پدرش، آمنی-من به ارث برده‌است. آمنی که شخصیت خفنی دارد به عنوان بزرگ‌ترین ابرقهرمان زمین شناخته می‌شود. مارک اندکی پس از تولد هفده سالگی خود شروع به توسعه قدرت‌های ابرقهرمانی خود زیر نظر پدرش می‌کند. پس همان‌طور که از داستان مشخص است، lnvincible پلات خاصی ندارد. شاید این پلات دم دستی‌ترین پلات برای دنیای ابرقهرمانی باشد. اما در سینما “چه” گفتن مهم نیست بلکه “چگونه” گفتن مهم است. lnvincible در بحث روایت داستان، بسیار دقیق و عالی است. فیلمنامه هم داستان دارد، هم پرده‌بندی شده، هم نقطه عطف‌های مناسبی دارد. مارک در تیپ نمانده و به شخصیت رسیده. به شخصیت رسیدن او نیز مرحه به مرحله پیش رفته است. در نیمه اول فصل نخست؛ مارک صرفا یک نوجوان بازیگوش است که دلش می‌خواهد مثل پدرش ابرقهرمان شود. در نیمه دوم فصل اول آرام آرام و پله به پله شخصیت مارک با داستان‌های فرعی مناسبی ساخته می‌شود. نخست با دختر مورد علاقه‌اش در مدرسه آشنا می‌شود. دختر بسیار برون‌گرا و امروزی است. سپس در روایتی تینجری شخصیت مارک به عنوان یک نوجوان ساخته می‌شود. همزمان با این خط داستانی مارک روی شخصیت ابرقهرمانی خود نیز کار می‌کند. یعنی سریال سعی می‌کند بین ابرقهرمان بودن و نوجوان بودن مارک مرز مشخصی داشته باشد. lnvincible با دقت بسیاری دشواری وظیفه را ساخته و نشان می‌دهد که کمک کردن به بشریت ساده هم نیست. در عین حال ابرقهرمان بودن او را از زندگی نرمال دور کرده است و خلاصه کلام، lnvincible در بحث داستان، فیلمنامه، پلات و مهمتر از همه شخصیت پردازی عملکرد بسیار قابل قبولی داشته است.

سریال‌هایی که از کمیک ساخته می‌شوند، اخیرا کمی ضعیف شده‌اند. با تمامی خوبی‌هایشان مخاطب را مجبور به ادامه دادن نمی‌کنند. اما lnvincible برخلاف بیشتر این آثار و با وجود اینکه کمدی دارد، بسیار بسیار جدی و خشن است. البته lnvincible تنها در خشونت نمانده و به مسائل مهم انسانی می‌پردازد. در اصل چنین می‌شود گفت که lnvincible تنها مشت و لگد نیست و داستان دارد. همان‌طور که در ابتدا نوشتم داستان جذابیت روایی خوبی دارد. در بحث اکشن نیز lnvincible بسیار جدی، خشن و اسلشر است. نبردهای تن به تن ابرقهرمانان بسیار دیدنی و همه‌چیز در حد کمال است.

از طرفی فیلمنامه خوبِ lnvincible کمی کمدی به اثر خود اضافه کرده است که به این دنیای خشن کمی رنگ و رو می‌دهد. این کمدی در حرکت تصویر، در دیالوگ‌ها و حتی در نبردها قابل مشاهده است. صدای بازیگران نیز فوق‌العاده هستند از جمله  جی.کی. سیمونز در نقش آمنی من. البته کمی می‌شود lnvincible را نقد کرد. آرت استایل این سریال به جزئیات نپرداخته است. فضا کمی خالی به نظر می‌رسد و تنها روی موارد مهم کار شده. از طرفی بعضی از ابرقهرمانان lnvincible به فرم نرسیده‌اند. اصلی‌ترین دلیل نیز چارچوب نداشتن قدرت‌های این اشخاص است. بنده بارها نیز در نقدهای خود به این فضاهای بدون چارچوب نقد کرده و همچنان معتقدم که اگر جهانی به خصوص قرار است ساخته شود، باید عنصر به عنصر آن با چارچوب مدنظر سازنده برای مخاطب تشریح شود تا درنهایت مخاطب از این طریق به دنیای اثر نزدیک شده و خودش را درون اثر حس کند. lnvincible در بحث رابطه پدر و پسری، تینجری و حتی عشق توانسته حس مخاطب را درگیر کند. اما در بحث قدرت‌های خاص و این چیزها صرفا به این موضوع بسنده کرده که مخطاب به این چیزها عادت دارد و راستش را بخواهید من هرگز به این موضوع عادت نخوهم کرد.

در ابتدای مقاله نوشتم که lnvincible رقیبی است برای انیمه‌های ژاپنی و مانگا. شاید در مرحله اول چنین به نظر نرسد و شما بگویید که lnvincible در حد اتک آن تایتان یا دفترچه مرگ نیست که واقعا هم نیست. اما مسئله این است که lnvincible آغاز دور جدیدی است که در آن آمریکا به مبارزه با ژاپن می‌آید. آمریکا سال‌هاست که در سینما حرف اول را می‌زند. هر چه می‌سازد به فرم جهانی می‌رسد و در هر ژانری بهترین است. اما در بحث انیمه یا هرچیز شبیه این‌ها؛ این سینمای آسیای شرقی است که مخاطب را جذب خود کرده است. از مانگاها گرفته تا انیمه‌ها حرف حرفِ کاپیتان لیوای و میکاسا و فرمانده اروین است. پس آمریکا مجبور به رقابت شده و برای رقابت نیز دست روی کمیک‌های همیشگی خود گذاشته. در اصل کمیک به جنگ مانگا آمده است. البته من نمی‌گویم که این جنگ، جنگی تنگاتنگ است. فعلا انیمه حرف اول را می‌زند. اما به نظر من از این به بعد ما شاهد نسل جدیدی از سریال‌های ابرقهرمانی آمریکایی خواهیم بود که قطعا انیمه‌های آسیای شرقی را به چالش خواهند کشید.

هشدار اسپویل

در طول دو فصل ما شخصیت‌های خوبی داریم. هم شخصیت مارک و هم شخصیت آمنی من چه از دید پدر و پسر و چه از دید ابرقهرمانان به فرم رسیده‌اند. در هر دو فصل نیز رابطه این دو بسیار تماشایی است. اما به نظر من اوج رابطه این دو در پایان فصل یک و در آن نبرد رستم و سهرابی به وقوع می‌پیوندد. نبردی بسیار نفس‌گیر، خشن و جدی که نفس مخاطب را در سینه حبس می‌کند. آمنی من برداشت غلطی از ابرمرد نیچه است. از ضعفا خوشش نمی‌آید و در دنیای خود ضعیف بودن یک نقص است. از طرفی مارک در جبهه اومانیسم می‌جنگد. انسان برایش مسئله است. در جبهه انسان ضعیف و ناتوان هم می‌جنگد. اما پدر برای ماموریتی خاص به زمین آمده و برای انجام آن نیز مصمم است. آمنی من خشن می‌شود و یک نبرد فوق‌العاده تماشایی انجام می‌گیرد. خون، شرافت، ایستادگی و درنهایت عشق. این‌ها نبرد پایانی را مشخص می‌کنند و همین نبرد معمولی را به فرم می‌رسانند.

دلیل نوشتنم از این سکانس، تحت تاثیر گرفتن شدید بنده از نبرد بسیار دیدنی lnvincible بود که شاید این سکانس بهتر از هر دو فصل سریال باشد.

در پایان می‌شود گفت سریال lnvincible اثری بسیار تماشایی، خفن، جدی و در عین حال کمدی و بامزه با کلی موسیقی رپ و بی‌کلام حماسی است. فیلمنامه lnvincible با دقت بسیاری نوشته شده و درون این داستان و روایت؛ شخصیت‌ها از هر بُعد مورد واکاوی قرار گرفته‌اند. lnvincible به دلیل اکشن درست، جدی و فوق‌العاده خود یک قدم بالاتر از سریال‌های کمیکی است و همان‌طور که در کل طول مقاله اشاره کردم، lnvincible آغاز دور جدیدی از رقابت بین مانگا و کمیک است. دوستان عزیز گیمفا در تماشای lnvincible تردید نکنند و برای نتیجه‌گیری کامل به اثر فرصت دهند تا با گذشت زمان خودش را ثابت کند.